Ishte një djalosh i quajtur Tefik. Përfundoi shkollën fillore dhe atë të mesmen dhe morri diplomën, ishte i gëzuar pa mas dhe syt e tij tregonin se ka shenja të suksesit të madh edhe më tutje.
Niset duke vrapuar rrugës derisa arriti tek shtëpia e tij në fshat.

Hyri në shtëpi dhe u hodh në gjoksin e nënës së tij, e përqafoi në dy faqet, ballin dhe duart e saj dhe po i thot: të përgëzoj oj nëna ime të përgëzoj se kam arritur 99 pikë prej 100 në provimin përfundimtar.
Nënës së tij nuk i’u ndaleshin lotët nga gëzimi,e përqafonte dhe e uronte për suksese edhe më tutje dhe i thot : ti sipas emrit ke arrit o Tefik.
Tefiki i thot nënës së tij: oj nëna ime, më në fund mu realizua ëndrra ime dhe inshalla do të hyj në fakultetin e mjeksisë që të bëhem mjek dhe t’i shëroj të gjitha sëmundjet që gjithmonë të jesh në gjendje të shëndosh. Allahu të bekotë o biri im i thor nëna.

Tefiki banonte me nënën e tij,babain plak dhe motrën e tij të vetme e cila ishte vetëm një vit më e madhe se Tefiki.
Filloi Tefiki t’i realizoj ëndrrat e tij. Paqaqiti dokumentet në fakultetin e mjeksisë në qytet shum larg nga fshati i tij, dhe u pranua në fakultet, pastaj u kthye në shtëpin ë e tij në fshat derisa t’i fillon ligjaratat.

Në mëngjesin e një dite me diellë erdhi koha që të ndahet nga familja e tij e vogël dhe e dashur.
I bëri gati çantat e udhëtimit,rrobat e rrugës dhe gjërat tjera, dhe tek dera e shtëpisë së tij i dolën lotët e ndarjes së tij nga familja. E përqafoi babain, nënën dhe motrën e tij dhe shkoi.
I’u premtoj se do ju thërras ç’do fund javë dhe do t’ju tregoj për studime por jo!! Filloi një udhëtim i vuajtjeve, i shqetësimeve, i telasheve.

Erdhi Tefiki në qytet dhe banonte me një prej konvikteve afër fakultetit të tyre.
Të gjithë studentat që banonin aty ishin të fakultetit të mjeksisë,për këtë Tefiki nuk pati ndonjë problem në shoqërin e tij,por gjeti shum mangësi tek ta në namazet obligative.
Ka pas raste kur kan ndejt deri në orët e vona me ta dhe jan munduar sipas mundësive që të largohen ai vend dhe kan kryer namazet me xhemat në një xhami afër konviktit të tyre.

Filloi Tefiki studimet, dhe puna i shkonte mirë, filloi të mirrte nota të mira e të larta dhe korrte sukses të madh, dhe gjithnjë mendonte për familjen e tij.

Një ditë erdhi një student të banonte në dhom afër Tefikit dhe ishte prej atyre që ndëgjonin muzikë shum. U mundua Tefiki që ta këeshillonte shum herë, por ai refuzoi të merrte këshilla prej tij.

Një ditë prej ditësh trokiti dera e dhomës së Tefikit, e hapi derën Tefiki dhe ja ! në derë buzëqeshte Vaili dhe i tha: dua që të vijsh sonte tek unë që të pim qaj, do të më vijnë edhe disa shokë dhe kam qejf shum që edhe ti me qenë aty. Iu përgjigj ftesës Tefiki.
U mblodhën të gjithë shoqëria e Vailit luanin, bërtisnin, qeshnin, dhe Tefiki kërkoi leje që të shkonte se koha ishte vonë dhe donte që të pushonte,thanë se do të takohemi në vikend të dalim e të shetisim sëbashku. Dolën në fundjavë,pinin cigare e gjëra tjera, tregonin tregime të ndryshme.
Tefiki refuzoi të shoqërohet me ta. Njëri prej atyre djemve që ishin aty, i’a bëri me sy tjetrit dhe than se tash ky djalë do të përgatis qaj të shijshëm që do ta mbani mend gjithmonë, u qeshën të gjithë.
Pas pak erdhi ky djal i marrë me atë qaj që përmbanin substance narkotike. Pitën të gjithë, pas pak filloi të të ndryshohet gjendja e tyre.
Filluan të bërtasin e të qeshinin me zë të lartë, disa filluan të bien për tokë, e disa të tjerve të ndiejnë kokëdhimbje prej këtyre kokrrave të cilat i vuri ky djal i prishur në qaj. Shkoi edhe kjo natë. U kthyen të gjithë nëpër dhomat e tyre.

Në mëngjes kur zgjohet Teëfiki ndien dhimbje koke,dhimbje edhe në duart e tij.
Troket derën e Vailit dhe i thot: të lutem Vail të lutem më ndihmo të shkoi deri te mjeku se koka do me mu da prej dhimbjes. Vaili i tha: mos u frikëso, kam ilaqin për ty.
E futi në dhomën e tij dhe shum shpejt i’a përgatiti qajin e keq me kokrra,dhe pas disa minutave Tefiki gjeti rehati. U çudit nga kjo dhe i tha: çka është kjo? Çka ke bërë? Buzëqeshi me buzëqeshje të zbehur dhe tha: ky është qaj i çuditshëm.

Dita ditës dhe ja!!! Tefiki ra në grackën e tyre dh era në drogë e shishe. Filloi t’i ndryshohet pas këtyre kokrrave të marra, fytyra filloi t’i nxihet,pasuria t’i humb e gjëra të flliqura t’i ngjiten.
Nëna e tij e vetme,babai i tij i dobët me shëndet, motra e tij e ndershme, jo jo !! mos pyetni më për teëfikin se ai ka konsumuar këto të këqija. Kaluan disa ditë dhe Tefiki të shoqërohet me ta derisa ra edhe në zina(prostuticion).

Ç’do javë grabitnin vajzat muslimane VE LA HAVLE VE LA KUVETE IL-LA BIL-LAH . Kaluan shtatë muaj të plotë dhe gjendja e Teëkit ishte kështu. U përjashtua nga fakulteti përshkak të mungesave të shumta,ngelja nëpër provime shum herë.
E harroj familjen e tij gjatë këtyre shtatë muajve, u bë i humbur në këtë qytet duke ndjekur epshet e tij.

Ja Allah!! E harroj fshatin e tij të bukur, e harroj xhamin e vjetër të fshatit, e harroj shtëpin e tij të vogël e modeste, e harroj shoqërinë e tij të vegjëlisë.e harroj shkollën e tij të mesme dhe shokët e tij me edukat islame, i harroj momentet e kënaqësisë të cilat i kishte derisa erdhi dita e dhimbjeve dhe frikës. Erdh në vendin ku tuboheshin dhe vepronin punë të shëmtuara.

E takoi njëri prej shokëve dhe i tha i hidhëruar: përse u vonove o tefik!! Heshti Tefiki, pastaj e pyeti: çfarë ke, e kemi grabitur një vajzë të bukur, kemi përfunduar punën me të që të gjithë,tash radhën e ke ti, ajo është në dhomën e fundit.
Eci me hapa të shkatrruara derisa arriti deri tek dera e dhomës. E hapi derën e hyri e mbylli derën me çelës. U kthye kah ajo dhe filloi t’i dridhet zemra. Kjo vajzë ishte ulur në një skaj të dhomës, e kishte vendos kokën ndërmjet dy gjunjëve të saj dhe po qante. Shkoi Tefiki tek ajo dhe filloi ta tërhiqte atë diqka e mirë tek ajo.
U ulë tek ajo dhe po i thot: Hajde e dashura ime, ia ngriti kokën e saj dhe filloi të bërtiste me zë të lartë: JO!! JO!!! Motra ime, motra ime si erdhe ti këtu, lotët i dilnin pa ndërprerë para saj dhe tha: oo i mjeri unë për ty.
Filloi motra t’i fliste: o Tefik na lae neve,na harrove neve,e harrove gjoksin e nënës që të përqfonte ç’doherë kur ishe i sëmurë, i harrove prindërit të cilët i lajmërojshe për mësimet, e harrove shtëpinë e vogël,i harrove momentet e bukura në shtëpinë tonë.
Babai ka vdek para pesë muajve, nëna është shumë edobët dhe e sëmurë,kam mbetur vetëm ditën e natën,nuk më ndihmonte askush.
I tubova do para dhe erdha në qytet që të pyes pëet ty në fakultet. Më treguan se ti je përjashtuar nga fakulteti para shtatë muajve, u mërzita dhe u lodha shumë, pastaj fillova të kërkoj në ç’do vend.
Pyesja për ty nëpëtë fakultete e konvikte të ndryshme derisa një ditë hypa me një taksi dhe rash në duar të krimileve, e humba nderin tim dhe marrën time dhe ja!!!
Edhe t’i don që të më shkatrrosh pjesën e mbetur të jetës sime!!! O e mjera unë për vëllaun tim! O e mjera unë për vëllaun tim! Bërtiti Tefiki me zë të lartë: Jo Jo, më fal moitra ime e dashur më fal,merre zemrën time edhe coptoje, pastaj motra e tij thot : O Zot, unë erdha të shiqoj për vëllaun tim se si shkon me mësime dhe u bëra kështu.

Allahu na ruajt prej shoqërisë së keqe, o të mjerët vrapojnë pas dunjas dhe epsheve dhe e shet shoqërin e jetës së tij për shkak të epsheve të tij. Çfarë na qenka kjo shoqri pra?!!!!
Çfarë vëllazërie është kjo ?!!!! o vëllezër dhe motra të nderuar-a ç’do miqësi dhe shoqëri që nuk është për Allah, por gjithmon në ndarje u kundërshtime, në ditën e Gjykimit ndryshohet kjo vëllazëri(dashuri vëllzërore) në armiqësi, në ditën e Gjykimit të kthehen këto gjëra në hidhërim. Ndëgjo se ç’ka thot Allahu [subhanehu ve teala] në librin e Tij fisnik :

الْأَخِلَّاء يَوْمَئِذٍبَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ {67} يَا عِبَادِ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ وَلَا أَنتُمْ تَحْزَنُونَ {68}

Atë ditë shokët e ngushtë do të jenë armiq të njëri-tjetrit, përveç atyre që ishin të sinqertë në miqësi.(Atyre besimtarëve, që ishin shoqëruar për hir të Zotit, u thuhet): “O adhuruesit e Mi, sot nuk ka as frikë për ju, e as që do të jeni të pikëlluar!” (Zuhruf 67-68)

Nuk mbetë dhe nuk jetë më askush përgjihmonë përveq vëllazëria e të sinqertëve dhe besimtarëve, e atyre që janë shoqëruar për hirë të Allahut [subhanehu ve teala]

Oj rini e nderuar, ç’ka pot ë tërheq në shoqërin që nuk fal namazin? ç’ka pot ë tërheq prej shokut i cili nuk e ruan shikimin e tij nga haramet? ç’ka pot ë tërheq në shokun i cili gjuha e tij vetëm shan e mallkon, dhe ç’do fjalë që e nxjerrë nga goja e tij është e keqe, ç’ka të duhet ai shok i cili tërë ditën kërkon vetëm epshin e tij?
A mendon se ai do të rri më ty një kohë të gjatë? Jo !! gabohesh, nëse ndonjëri hyn në burg, shoqëria e tij nuk e vizitojnë bile as nuk ju intereson për ty, nëse ndonjërit i ndodh ndonjë sprovë (bela) asnjëri nuk mundohet me i ndihmu, por pasha Allahun [subhanehu ve teala] i ndihmojnë vetëm kur kan interesin e tyre.

Prandaj rini e nderuar, hapi syt mir dhe shiqo se me kënd po shoqërohesh, se çfarë shoqërie ke afër vetës.
Allahu na raujt nga ky lloj i shoqërisë

flm vella amin ishalla zotii na udhezon gjithve ne rug te drejt edhe ilutemi atij qe te na meshiroj qe te leshoj meshri ndaj neve