Ka qenë Tha'lebe bin Abdurrahman radijAllahu anhu shërbëtor I Pejgamberit alejhi selam në qdo qështje,një ditë e dërgoi Pejgamberi alejhi selam për një nevoj të vetën,kur arriti tek shtëpia e një sahabiu nga ensarët e pa një grua duke u pastruar dhe e zgjati shikim në të. Pastaj u tmerrua nga ajo që pa dhe u frikësua se do ti zbrit shpallje Pejgamberit alejhi selam për atë që veproi, dhe nuk u kthye tek Pejgamberi alejhi selam, mirëpo qëndroi në malë në mes të Mekkes dhe Medinës,qëndroi aty gati dyzet ditë,pas kësaj zbriti Xhibrili alejhi selam tek Pejgamberi alejhi selam dhe I tha : “O Muhammed ,Zoti ytë po të bënë selam dhe po të thotë ty se Një njeri nga ummeti ytë është në mes vrimës në malë po kërkon falje nga Unë ,i tha Pejgamberi alejhi selam Omer bin Hattabit dhe Selman el-Farisij : Shpejtoni dhe silleni tek unë Tha'lebe bin Abdurrahman ngase nuk ka përqëllim tjetër pos tij, shkuan Omeri dhe Selam el-Farisij prej Medinës dhe e takuan një bari të Medinës I cili quhej Zefafeh, I tha atij Omeri radijAllahu anhu : A e njeh një njeri I cili është në mes këtyre maleve dhe quhet Tha'lebeh ?
Tha: Ndoshta ke për qëllim të arratisurin nga Xhehennemi ?!
Tha Omeri : E ku e di ti se ai është I arratisur nga xhehennemi ?
Tha bariu : Ngase ai kur vinte errësira e natës vinte tek ne prej këtyre maleve duke e vendosur dorën e tij mbi kokë dhe thoshte :Ah sikur të më ishte marrur shpirti,të isha prej të vdekurve dhe mos të bëhej gjykimi ndaj meje.
Tha Omeri : Këtë po e kërkojmë,shkuan ata dhe kur e pa Omeri e përqafoi atë dhe tha ai : O Omer a ju ka treguar juve Pejgamberi alejhi selam për gjynahin që kam bërë ?
Tha Omeri : Unë nuk di asgjë përveq se Pejgamberi alejhi selam të ka përmendur ty dje dhe më ka dërguar mua dhe Selam el-Farisij të të gjejmë ty.
Tha (I arratisuri) : O Omer mos më futni mua mbrenda tek Pejgamberi alejhi selam vetëmse kur ai është në namaz. Urreshtuan në saffa Omeri dhe Selman el-Farisij në namaz,kur dha selam Pejgamberi alejhi selam ,selam në fundë të namazit tha : O Omer ,O Selman qfar bëri Tha'lebeh ?
Tha : Ai është këtu O I Dërguari I Allahut , u ngrit Pejgamberi alejhi selam e lëvizi atë dhe e qortoi atë duke i thënë: Përse nuk ke ardhur tek unë o Tha'lebeh ?
Tha: Përshkak të gjynahit,o I Dërguari I Allahut.
Tha Pejgamberi alejhi selam : A nuk do të tregoj për ajetin I cili I shlyen gjynahet dhe gabimet ?
Tha : Gjithsesi o I Dërguari I Allahut
Tha Pejgamberi alejhi selam : Thuaj “O Allahu ynë na jep të mira në këtë dunja dhe në ahiret dhe na mbroj nga zjarri I xhehennemit”
Tha Tha'lebeh : Gjynahi im është më I madhë !
Tha Pejgamberi alejhi selam: Por fjala e Allahut është më e madhe !
Pastaj i urdhëroi ata të shkojnë nëpër shtëpit e tyre,pas shtatë dite erdhi Selam el-Farisij tek Pejgamberi alejhi selam dhe I tha : O I Dërguari I Allahut a ka ndonjë vendim për Tha'lebeh,ngase ai në atë gjendje që është e ka të sigurt shkatërrimin (është duke u shkatrruar).
Tha Pejgamberi alejhi selam : Ngrihuni të shkojmë tek ai dhe hyri Pejgamberi alejhi selam e vendosi kokën e Tha'lebe në prehër të tij , mirëpo ai e ngiti kokën shpejtë prej prehërit të Pejgamberit alejhi selam ,ndërsa Pejgamberi alejhi selam I tha atij: Përse e ngite kokën prej prehërit tim ?
U përgjigj : Ngase ajo është e mbushur me gjynahe !
Tha Pejgamberi alejhi selam : Qka po ankohesh ?
Tha : Po ankohem nga mëkatet e mia.
Tha Pejgamberi alejhi selam : Qfar dëshiron ?
Tha : Falje nga Allahu teala.
Pastaj zbriti Xhibrili alejhi selam dhe tha :”O Muhammed Allahu po të bënë selam dhe po të thotë ty : Sikurse ky robi im të më takojë mua me mëkate sa madhësia e tokës,do ta takojë Unë atë me falje !! “
Pejgamberi alejhi selam e mësoi atë dhe e këshilloi dhe pas kësaj ai vdiq nga ndikimi i saj ,ndërsa Pejgamberi alejhi selam urdhëroi pastrimin e tij,qefinosjen dhe pasi që ia fali namazin e xhenazes Pejgamberi alejhi selam filloi të ec në majët e gishtave të tij.Pasi që përfundoi varrimi I thanë: O I Dërguari I Allahut ne të pamë duke ecur në maje të gishtave !!
Tha Pejgamberi alejhi selam : Pasha Atë I cili më ka dërguar me të vërtetë nuk kisha ku ta vendos këmbën në tokë nga numri I madhë I melekve të cilat prezentuan në xhenazën e tij.
O Zoti yne! Na i zbut zemrat, na e shnderro tmerrin e brengave ne hare, na trimero kur na kaplon frika” “O Zoti yne! Freskoii shpirtrat tane me bindje te paluhatshme dhe shuaje prushin e shpirtrave, te ndezur nga trazimet, me ujin e besimit” “O Zoti yne! largoje prej nesh merzine dhe pikellimin, lesho mbi syte tane, te frikesuar, siguri, mbi shpirtrat e shqetesuar, qetesi, dhe hapi dyert e zgjidhjes me shpejtesi” “O Zot! Mundesoji syve te mi ta shohin Driten Tende dhe te humburve ta gjejne rrugen e drejte” “O Zot! Shuaji pershperitjet e zerit te se keqes, prej nesh, dhe largo nga ne çdo gje qe shpie ne pesimizem dhe ne shkaterrim” “O Zot i Madh! Na bej prej atyre qe frikesohen vetem prej Teje dhe prej asgjeje tjeter, e mos na bej prej atyre qe frikesohen nga çdo gje tjeter perveç Teje”
“Zoti ynë, unë jam robi Yt, i biri i robit tënd, i biri i ummetit Tënd. Fati im është në duart Tua, e kaluara ime në sundimin Tënd, drejtësia në mua është përcaktimi Yt. Të lutem me të gjithë emrat, me të cilët ke quajtur Veten, dhe të cilët i ke shënuar në Librin Tënd, apo me të cilët ndonjërën prej krijesave Tuaja ke mësuar, apo për vete i ke mbajtur, bëje Kur’anin pranverë të zemrës sime, dritë të gjoksit tim, duke më larguar nga dëshpërimi dhe brenga.”