Sipas disa vlerësimeve, të mbështetura nga skenat nëpër klinika dhe jetimore, ekzistojnë rreth 1 milionë femra dhe vajza të “zhdukura” në Pakistan, për shkak të preferencave të familjeve që të kenë djem.

Dr.Saida Zafar, një gjinekologe 86 vjeçare në Klinikën Race View, qëndron mbi një paciente, përderisa kontrollon me ultrazë barkun e saj të fryrë.

Pas vetëm disa minutave, pacientja e bën pyetjen, e cila i mundon më së shumti femrat me barrë në Pakistan. “Mjeke, a është djalë?”

Nuk është djalë. Ajo pret një vajzë.

Zafar thotë se kur ajo e gjen vetën në një pozitë të tillë, ajo duhet të baraspeshojë mes së drejtës së pacientit për të dëgjuar të vërtetën dhe dëshirës së saj për të shpëtuar fetusin femër nga aborti, pasi që shumë familje këtu preferojnë djem. Dhe shpesh, ajo gënjen.

“Ju them të gjithëve, ‘Ke djalë’”, thotë Zafar në gjuhën angleze, në mënyrë që pacientja të mos e kuptojë.

Edhe mjekët tjerë në klinikë përballen për çdo ditë me të njejtën sfidë. “Vetëm gjatë lindjes së parë ju tregoj se a është vajzë a djalë. Pas kësaj, nëse është djalë, në rregull, por nëse është vajzë, nuk them asgjë”, thotë Ain Ul Ghazala, gjinekolog tjetër në klinikë.

Sipas një vlerësimi të CIA World Factbook, Pakistani aktualisht ka 6 për qind më shumë meshkuj se femra. Por Stephan Klasen, nga Universiteti i Gottingenit në Gjermani, është i mendimit se problemi është shumë më i rëndë. Klasen studion fenomenin e “mungesës së femrave”, fjalën që e shfrytëzon për mungesën e femrave në disa shtete, si pasojë e preferencave të prindërve për djem. Dhe për shkak se në Pakistan nuk ka pasur që 14 vjet regjistrim të popullsisë, ai beson se diskrepanca mes gjinive në Pakistan është edhe më e lartë.

Të nesërmen, gjatë vizitës në të njëjtën klinikë, ne jemi në gjendje të përcjellim një lindje. Nëna qëndron ec shtrirë në tavolinën e operimit. Kur mjekët nxjerrin foshnjën, nëna pyet menjëherë, “Djalë apo vajzë?”

“Është vajzë”, përgjigjet me zë të ulët gjinekologu Ain-ul-Ghazala.

Buzëqeshja e nënës zhduket nga fytyra dhe ajo kthen shikimin kah muri. Është kjo vajza e saj e dytë.

Familjet, të cilat presin lindjen e fëmijëve në klinikat si Race View, nuk pajtohen gjithmonë me faktin se ju ka lindur vajzë. Bilquis Edhi, një 64 vjeçare që drejton një jetimore në Karachi, mund të dëshmojë më së miri për këtë.

Së bashku me bashkëshortin e saj, Abdul Sattar Edhi, Bilquis drejton jetimoren në lagjen Saddar Town dhe me të hyrë aty, mund të shohësh se pjesa më e madhe e fëmijëve të braktisur janë vajza.

“Që nga fillimi, këtu vijnë më shumë vajza se djem. Mendoj se njerëzit nuk dëshirojnë të braktisin djemtë”, thotë ajo.

Këto vajza në jetimore në të shumtën e rasteve janë me fat. Në hyrje të jetimores gjendet një dhomëz nga argjendi, në të cilën prindërit mund të lënë fëmijët e tyre të padëshiruar, pa pasur nevojë të përgjigjen në pyetje. Mbi të, gjendet mbishkrimi:”Mos e vritni foshnjën, lëni foshnjën të gjallë në djep”.

Edhi thotë se nganjëherë ajo gjen foshnje të vdekura vajza para jetimores. Ajo dyshon se familjet brengosen se nëse i lënë vajzat e tyre të gjalla, dikush do t’i kërkojë dhe do t’i pyes se pse kanë braktisur fëmijën e tyre, apo madje të kërkojnë nga familjet që të marrin sërish fëmijën e braktisur.

Ajo nxjerr fotografinë e një foshnje, e cila së fundi ishte lënë para jetimores. “Shikojeni, e kanë djegur për së gjalli. Pakistani pak a shumë është një shtet i dështuar, ngase nuk po bën asgjë në lidhje me këtë problem”, thotë Edhi.

Por edhe përkundër gjithë dëshpërimit, ka ca shpresë. Edhe me krenari thotë se jetimorja e saj ka ndihmuar gati 20 mijë vajza dhe djem. “Fëmijët për të cilët jam kujdesur janë bërë inxhinierë, mjekë, besimtarë të Kuranit, qenie të mira njerëzore. Madje kam dërguar vajza edhe në Amerikë”, thotë ajo duke qeshur.

Preferenca për djem dhe kontributi i kësaj dukurie në zhvendosjen e baraspeshës mes gjinive, është një dukuri që është studiuar në Kinë dhe Indi. Klasen thotë se Pakistani ka një problem të ngjashëm, i cili sipas tij shpesh injorohet.

Aborti është një praktikë ilegale në Pakistan, përjashtuar rastet kur shtatzënia rrezikon jetën e nënës. Por ligji ka ndikuar shumë pak që të ndalet kjo praktikë, shkruan ‘The Atlantic’, citon Express.