Jeta është si një oqean, ku njeriu lundron në një anije. Nëse e zotëron timonin mirë do të arrijë në bregdet, e në të kundërtën do të fundoset pas humbjes në hapësirat e mëdha të detit të pafund.. Në shikim të parë, jeta duket shumë e gjatë, por realiteti është se jeta është shumë e shkurtë. Jemi vetë dëshmitar se sa shpejt kalon koha. Jetuam dje, jetojmë sot dhe nuk mund të garantojmë për prezencën tonë nesër. Ekzistojnë shumë njerëz që këtë botë e quajnë të kotë, por kjo nuk është e vërtetë, ngase nëse di ta shfrytëzosh jetën në të do gjesh një ëmbëlsi të veçantë.
Si mund t’i themi kësaj bote se është e kotë kur në të ne arrijmë ta njohim All-llahun xh.sh, mësojmë parimet e fesë së Tij dhe praktikojmë ato gjatë jetës sonë, e nuk ka kënaqësi më të madhe për një musliman se kur në zemrën e tij dashuria ndaj All-llahut shpërndahet në ço damar.
Njerëzit që nuk e njohin madhërinë e All-llahut xh.sh dhe nuk mësojnë mbi parimet e fesë së Tij s’është e çuditshme ta quajnë këtë botë si të kotë, kur vetë ekzistenca e tyre është e kotë.
Jeta me personazh të vetin kryesor kohën është gjë e shtrenjtë për muslimanin, prandaj ai duhet t’i shfrytëzojë të dyja e t’i zotërojë që të mos ta mbysin brenda vetes dhe të mbeten të vdekur edhe pse jetojnë.
Vetë dëshira e All-llahut është që njeriu të jetojë në këtë botë zotërues i të mirave dhe i kënaqur, njohës I vetvetes, se kush e njeh veten e ka njohur Zotin, e s’ka thënë kot Muhammedi i madh të punojmë për këtë botë sikur do të jetojmë përgjithmonë...
Në qoftë se gjysmën e jetës e kemi kaluar kot pse mos ta ndryshojmë gjysmën tjetër që ka ngelur për ta jetuar të lumtur nën kënaqësinë e Rahmanit. Një gjë të këtillë e kemi në dorë, andaj të fillojmë me vetveten!
Njeriu përballet me shumë sfida, e ky mund të jetë një test për ne që të shohim se sa jemi të fortë për t’u përballë. Duhet ta duam jetën dhe të jetojmë mirë, por nuk duhet të jepemi krejtësisht pas kësaj bote, sepse është mashtruese. Nuk duhet që ço brengë ta marrim shumë afër zemrës, por gjithmonë duhet ta ngushëllojmë veten me fjalën “Edhe kjo kalon”. Prandaj nëse je i dëshpëruar ngushëlloje veten me këtë fjalë, e kur të jesh i lumtur dije se s’mund gjithnjë të jesh i lumtur, prandaj kujtoje Zotin në gëzim që Ai të të kujtojë në dëshprim.
Një jetë nën urdhrat e All-llahut, një shpëtim në të dy botët duhet të jetë qëllimi final i ço besimtari. Dashtë Zoti ta kthejmë gjendjen e hershme të myslimanëve kur të bardhës i thoshin të bardhë, e t’i zhdukim këto antivlera që relativisht kanë marrë pozitën e vlerave.
Andaj të përpiqemi dhe ta ndryshojmë gjendjen tone që kur të vijë dita që do ta lëmë këtë botë, ta lemë me gëzim, me bindjen se ne nuk jetuam kot, por bëmë një ndryshim nëse jo më gjerë, të paktën në zemrat tona.
Të mos vonohemi! Jeta është një dhuratë e bukur, andaj duhet ta jetojmë sepse nuk kemi shans të dytë!
Hajrije Emini III-A
Paralelja e Vajzave - Tetovë