Një ditë Pejgamberi a.s dhëndërrin e tij Aliun r.a e pyet: O Ali a e don Allahun? Po o i Dërguari i Allahut. A më don mua? Po o i Dërguari i Allahut. A e don bashkëshorten tënde? Po o i Dërguari i Allahut. Po a i don fëmijët tu? Po o i Dërguari i Allahut. Përgigjet Aliu r.a
Mirë, pra, po si ja arrinë t`i ,mbashë në zemër që të gjithë këto gjëra? E pyeti Pejgamberi a.s ?Aliu u habit nga pyetja e papritur dhe nuk dinte se si t`i përgjigjet.
Më duhet të mendoj i tha dhe u largua nga aty.
Aliu po ecte i menduar, gruaja e tij, e bija e pejgamberit Fatimeja, e vërjeti këtë dhe e pyeti: Ali! Çështë kjo gjë, përse mërzitesh? Nëse është për gjëra të kësaj bote lere atë , ti nuk të ka hije një gjë e tillë. Nëse mërzia yte është hynore atëherë ndaje me mua së bashku do të gjejmë zgjidhje.” I tha ajo.
Aliu ia tregoi dialogun me të jatin e saj. Muhammedin a.s Fatimeja buzëqeshi dhe i thotë: Ali shko te babai im dhe thuaj:
Njeriu Allahun e don me mend dhe me shpirt, të Dërguarin e Tij e don me zemër, gruan e tij e don me epsh, ndërsa fëmijët e tij i don me dhembshuri, inkoshiencë. I kënaqur nga përgjigja e të shoqes, Aliu shkon te i dërguari i Allahut dhe ia tregon përgjigjen. Pejgamberi a.s pasi dëgjoi atë buzëqeshi dhe i tha: O Ali atë që më tregove ti është shkëputur nga trungu i Pejgamberisë.