Ju jeni shehid të gjallë, ju e shfaqni shembullin më të lartë të sakrificës, ju jeni ndarë nga familja dhe pasuria, tregtia dhe shtëpia, në mënyrë që t’i shpallni botës se vertetë ajo që është te Allahu është shumë më e mirë dhe e përjetshme dhe se Akideja juaj është shumë më e vlefshme se të gjitha këto, dhe bërtisni para fytyrave të torturuesve “O Zoti im! Burgu është më e dashur te unë, se ajo në të cilën më thërasin armiqtë e Allahut.”
Faleminderimi i takon Allahut, Zotit të botëve, Falësit të mëkateve, dhe Pendim-Pranuesit, Atij i cili është i ashpër në dënim, por edhe Bamirës, nuk ka Zot tjetër përveç Tij, dhe vetëm tek Ai është kthimi, i gjithë lavdërimi i takon Atij, Ai është i cili na sprovon me të mira e të këqija, për të na parë se si veprojmë ne, a jemi të durueshëm apo jo, kështu që ai i cili është durimtar për veten e tij, Allahu do ta ringjall atë në grada të larta dhe do ta liroj atë nga ngushtësia e veprave të këqija, dhe ai i cili nuk është durimtar nuk e dëmton askënd pos vetvetes dhe ai do të marrë atë që Allahu ka caktuar për të, duke gjykuar me drejtësinë e Tij. Allahu është Ai i cili vepron sipas vullnetit të Tij, paqa dhe shpëtimi qofshin mbi më të mirin prej krijesave të Tij, dhe zotriun e të dërguarve, Pejgamberin tonë Muhamedin, mbi familjen e tij, shokët, dhe gjithë ata që e pasojnë rrugën e tij.
Në vazhdim:
Prej urdhërit të të Dërguarit të Allahut (salAllahu alejhi veSelem) se “Vërtetë feja është këshillë”, mendova ta veçoj këtë artikull, që të publikoj disa sugjerime dhe t’ua dërgoj atë vëllezërve tanë të burgosur, që ndoshta do të mund t’ua lehtësojë gjërat me të cilat ballafaqohen (edhe pse ne kemi shumë më tepër nevojë për këtë), për t’i kujtuar ata se ajo në të cilën janë është bekim nën maskën e sprovimit dhe për t’i hapur zemrat dhe për të forcuar besimin në Zotin e tyre, dhe siç e dimë të gjithë ne, se ata vuajnë nga shtypja e burgimit në duart e atyre që nuk tregojnë ndaj vëllezërve kujdesin më të vogël, duke i bërë ata të përjetojnë torturat më të mëdha dhe duke u përpjekur që t’i devijojnë ata nga feja jonë, dhe t’ua shkatërrojnë lidhjen me Krijuesin, derisa ata të dorëzohen në atë që ato ua përgatisin, ashtu që shpërblimi i tyre të asgjësohet, dhe besimi i tyre të njolloset dhe ata të fitojnë hidhërimin e Allahut Fuqiplotë nga vuajtjet e torturuesve.
Paralajmërim prej meje, për vëllezërit, që mos t’ua shtrojnë atyre këto fjalë që po ua ofroj, ndoshta do mund tu ndihmojë në largimin e kofshës së tyre dhe ankthit, ndërsa ata të luajnë mendësh dhe pikëllimi i tyre të rritet, dhe unë them se te Allahu është udhëzimi dhe mbi Atë është besimi.
Vëllezërit e mi të dashur të cilët jeni të lidhur në zinxhirë pas hekurave, në burgim dhe paraburgim, e lus Allahun t’ju bëjë të qëndrueshëm dhe të fortë dhe të mos bieni preh e armiqve dhe agjentëve të tyre në joshjet e kësaj jete të përkohshme apo në torturat të cilat shpejtë do të përfundojnë në krahasim me ndëshkimin e përjetshëm që vjen me hidhërimin e Allahut.
Vëllezërit e mi të dashur, te Allahu ka gradë të cilat besimtari nuk mund ti arrijë, përveç duke u sakrifikuar dhe duke u përballur me vështirësi, për ta ngritur fenë e tij, dhe çfarë është qëllimi i një besimtari të vërtetë përveç se të arrij kënaqësinë e Zotit të tij, dhe për ta fituar Xhennetin e kënaqësive, dhe çdo gjë mbrenda tij që është planifikuar për të, e që arrihet pasi Allahu të shkund besimtarin nga njollat e mëkateve në zjarr dhe ta fus atë në xhennet.
Pra, a ka ndonjë pengesë që mund ta ndal besimtarin nga arritja e qëllimit të tij, dhe t’ia merr atë që ka për qëllim? Mund të jetë e vështir apo e paarritshme? Jo, pasha Allahun, nuk ka lumturi më të madhe dhe më të qëndrueshme se sa kënaqësia e Xhennetit, e as që ka dënim më të madh dhe më të rëndë se sa dënimi i zjarrit të Xhehennemit. Prandaj besimtari duhet të zgjedhë se çfarë dëshiron për veten e tij, ai është i cili i mbartë pasojat e zgjedhjes së tij, sepse kur zemra e besimtarit është e mbushur me dashuri ndaj Allahut, dhe kur e kupton se çfarë begati e presin atë në botën tjetër, në sytë e tij, e gjithë lumturia e kësaj bote do të zvogëlohet, e veçanërisht nëse ajo shkakton që ai të jetë i privuar nga kënaqësitë e botës tjetër, dhe në të njejtën kohë asgjë nuk mund ta frikësojë apo ta trembë atë nga tortura apo kërcënimi i kësaj botë e cila është shumë i lehtë në krahasim me vuajtjet e përjetshme që e presin njeriun nëse nuk i bindet Krijuesit të tij.
Dhe burgu është një pengesë e tillë që e kufizon njeriun besimtar dhe e pengon atë të kryen detyrën e tij, dhe nëse të gjithë muxhahidët ishin frikësuar prej burgut, ne nuk do t’i kishim parë ata në krye të davetit dhe xhihadit. Është urtësi e madhe hyjnore për ata që kanë qenë të burgosur. Nëse ne do ta dinim të ardhmen (gajbin), asnjë e keqe nuk do të na kaplonte neve, por ka gjëra të cilat ne supozojmë se janë të këqija ndërsa ata janë të mbushura me mirësi, dhe e kundërta, e Allahu e di më së miri për atë që na ndodh neve dhe Ai, Lavdia i takon vetëm Atij, përcaktoi për robërit e tij të drejtë atë që ua ngritë gradën pranë Tij, dhe e largon hidhërimin e Tij prej tyre.
Kjo është se si duhet ne të merremi me sprovën, ngase sprovë mund të jetë mungesa e mjeteve financiare, apo burgimi, apo ndjekja nga armiqtë, apo diçka tjetër, dhe ne duhet të dimë se burgu është mëshirë për shumicën e robërve të Tij, dhe është prej etikës fetare, që besimtari ta sheh këtë si sprovë. Për më tepër, Allahu i ka zgjedhur ata për t’i distancuar nga sprovat dhe fitnet më të mëdha që do t’i kaplonin ata nëse do të ishin jashtë burgut, dhe ndoshta burgu është një periudhë e trajnimit dhe rritjes së besimit tek i burgosuri, dhe se Allahu i Plotëfuqishëm është duke e përgatitur atë për ngjarje të mëdha dhe përgjegjësi më të rënda me të cilat ai nuk do të kishte mundur të ballafaqohet përpara se të hyjë në burg, apo nëse kishte qenë i lirë.
Dhe ka shumë urtësi dhe aryse të cilat ne nuk i dijmë, e të gjitha ato pohojnë se burgu nuk duhet të jetë arsye për pasivitetin tonë dhe mosnënshtrimin ndaj urdhërave të Allahut mbi davetin dhe xhihadin.
Dijeni, Allahu ju ndihmoftë, se Allahu ju ka zgjedhur juve, dhe ju ka ngritur në mesin e njerëzve. Ju jeni shehid të gjallë, ju e shfaqni shembullin më të lartë të sakrificës, ju jeni ndarë nga familja dhe pasuria, tregtia dhe shtëpia, në mënyrë që t’i shpallni botës se vertetë ajo që është te Allahu është shumë më e mirë dhe e përjetshme dhe se Akideja juaj është shumë më e vlefshme se të gjitha këto, dhe bërtisni para fytyrave të torturuesve “O Zoti im! Burgu është më e dashur te unë, se ajo në të cilën më thërasin armiqtë e Allahut”, ngase armiqtë e Allahut duan që ju ta shitni fenë tuaj për disa monedha të kësaj bote dhe të anoni nga ato, të hyni në fenë e tyre e ta pranoni poshtërimin dhe turpin.
Ndërsa Allahu i Plotëfuqishëm dëshiron që ju të jeni vetëm robërit e Tij, të urdhëroni në të mirë dhe ndaloni nga e keqja, të besoni vetëm Allahun, dhe të përhapni fenë e Tij në tokë.
Pra përgëzim për ju për këtë zgjidhje, dhe jeni të kujdesshëm ngase ju e meritoni, tregoni vendosshmëri dhe bindje ndaj Zotit tuaj dhe pëlqim ndaj asaj që ju ka ndodhur, dhe mos i leni vend shejtanit as një grimcë që të hyjë në zemrat tuaja, të t’ju devijojë dhe t’jua asgjësojë besimin në Krijuesin tuaj. Pra, vetëm Allahu është Ai i cili i zgjedh muxhahidët e shehidët në fushbetejë, ashtu që ata të jenë të ngritur dhe me gjakun e të cilëve ushqehet kjo fe e pastër. Ai i Plotëfuqishmi, ju zgjedh juve, që të jeni shehid të gjallë, ta ujitni këtë fe me durimin tuaj, sakrificat dhe qëndrimin në këtë fe, në mërinë e gjitha tundimeve dhe torturave të cilat ju i përjetoni në burgjet e armiqve.
Këtë periudhë që e kaloni në burgje konsiderojeni si periudhë të përgatitjes, prandaj mos e humbasni kohën në gjëra të padobishme, bëhuni më të afërt me Librin e Allahut dhe mësoni nga ai sa të mundeni dhe nëse tashmë e keni mësuar Kur’anin, atëherë përsëriteni atë dhe ecni përpara me tefsirin, me librat e fik’hut dhe hadithit dhe politikën sheriatike nëse është kjo gjë e mundur në burg, ngase kur të dilni nga burgu do të pendoheni për çdo minutë të cilën nuk e keni shfrytëzuar siç duhet për mësim, përkujtim dhe rishikim.

Dhe shpeshtoni lutjet dhe namazin e natës për tu forcuar shpirtërisht dhe për ta ngritur shkallën e imanit. Adhurimi i natës është municion, mjet mbrojtës që do t’ju ndihmojë juve në durim dhe përballim të mundimeve të burgut, dhe ai e shëndrron errësirën e burgut në dritë, vështirsinë e tij në lëhtësim dhe dëshpërimin e tij në lumturi.
Mendojeni se jeni në stacionin përgatitor të rritjes së besimit i cili shumë shpejtë do të përfundojë dhe pas kësaj ju do ta vazhdoni rrugën tuaj për te Allahu dhe lehtësimi është afër inshaAllah, sepse pa marrë parasysh se sa të gjata janë netët në burg, sigurisht që do të vjen lehtësimi, dhe pastaj ju do ta ndjeni mungesën e këtyre ditëve që i keni kaluar në burg. Kjo është si një pauzë brenda lojës, por që është përplotë me studime dhe angazhime.
Përpiquni të fitoni vend në mesin e vëllezërve, të krijoni ambient të favorshëm që ju përkrah me durim dhe guxim për t’u përballur me çdo gjë rreth juve, kështu do t’i gjeni frytet e durimit shumë shpejtë, sepse Allahu do t’ju ndihmojë dhe do t’ua lehtësojë burgun ashtu që t’i kaloni mosmarrëveshjet dhe të bëheni fitimtarë dhe udhëheqës i mirë.
Dijeni, o vëllezër të dashur se ju nuk jeni vetëm, dhe siç kanë thënë “nëse fatkeqësia është e përgjithshme, është më e lehtë”, pavarësisht nga fakti se burgu nuk konsiderohet fatkeqësi, por ai është vetëm sprovë prej Allahut, dhe nëse Allahu e do një rob, Ai e sprovon atë. Nga kjo mund të kuptoni që Allahu i Plotfuqishëm ju don juve dhe kështu Ai ju ka zgjedhur juve mbi robërit e tjerë, ashtu që t’ju ngritë në grada më të larta te Ai, i Madhëruari.
Dijeni se ka edhe prej motrave muslimane që janë të burgosura dhe se nderi i tyre është marrë nëpërkëmbë ditë e natë nëpër burgjet e jehudëve dhe krishterëve dhe të pafeve. Ata janë durimtare dhe shpresojnë në shpërbimin e Allahut, andaj a është më e rëndë gjendja e burrave të cilët janë më pak të sprovuar se këto femra dhe më pak të dëmtuar? Pra, padyshim se kjo që përmenda më lartë, do të mbjellë shpresë në zemrat tuaja, dhe do t’ju bëjë të jeni të kënaqur me caktimin e Allahut për gjendjen në të cilën jeni, dhe në vazhdim, më tëpër durimtar për ta përballuar gjendjen e burgut, e cila nuk ka vetëm një shpërblim por shumë shpërblime dhe të mira të cilat i din vetëm Allahu.

Sepse kur vëllai përkujton gjenjden e motrave nëpër burgjet e armiqve të Allahut, pasha Allahun, ai do të ndjejë urrejtejn dhe don ta shfryjë mllefin që e mban në gjoks.
Gjithashtu, ai është pakicë për dallim numrit të shumtë të motrave që janë nëpër burgje, dhe fatkeqësinë e tij, ai do ta konsiderojë të parëndësishme, dhe të pavlefshme në krahasim më atë që hasin motrat tona.
Poashtu, vëllau i burgosur duhet të kënaqet dhe të ndjehet i lumtur me fitoret e vëllezërve të tij muxhahidë dhe përparimin e tyre në fronte dhe vende të ndryshme duke luftuar armiqtë e Allahut, e kur ai dëgjon çdo ditë lajme për ato, për fitoret e njëpasnjëshme dhe për shqetësimin dhe shkatërrimin e bërë ndaj ushtrisë së shejtanit dhe tiranëve, atëherë kjo bëhet shkaku i krenarisë dhe lumturisë së tij, sa që bindja ndaj Allahut zhytet thellë në zemër, e sigurisht që feja e tij në çdo mënyrë është fitimtare, dhe se burgjet tona padyshim se janë të përfshira në shpërblim. E pse jo, edhe ata arsyetohen për shkak se burgu është që i pengon nga pjesmarrja në xhihad, me vëllezërit e tjerë.
Gjithashtu është e nevojshme të rikujtojmë se vëllezërit tanë të burgosur fuqishëm besojnë se lirimi i tyre nga burgu konsiderohet nga qëllimet e vëllezërve muxhahidë kudo që janë, dhe një pjesë e madhe e përpjekjeve dhe luftës së tyre është përqëndruar në këtë drejtim, (që të lirohen prej burgjeve vëllezërit musliman). Pra, ata le të jenë të kënaqur, dhe syt e tyre le të qetësohen, ashtu që shejtani të mos ndërhyn në zemrat e tyre dhe ti shtyn ata të mendojnë ndryshe. Dhe nëse lehtësimi i Allahut nuk ka ardhur akoma, pasha Allahun e Plotfuqishëm, Ai do të bëjë që shumë prej vëllezërve tanë të lirohen nga burgu, kur Allahu i Madhëruar ta konstatojë se këto vëllezër kanë marrë dituri dhe trajnim të mjaftueshëm në shkollën e burgut, për të qenë kompetent që ta mbartin peshën e besimit, të davetit dhe xhihadit.
Dijeni, o të dashur se Allahu ju premtoi juve atë që është duke ardhur, dhe shikoni vëllezërit tuaj të cilët kishin dënim me burg më të lartë, e prej tyre ka që Allahu i liroi dhe u kthyen për të vazhduar në luftë kundër të keqes dhe popullit tiran, gjithashtu ka prej atyre që janë bërë komandantë dhe emira në fushën e xhihadit, e kjo së pari është me lejen e Allahut të Madhëruar, dhe pastaj prej trajnimit shpirtror të cilin e kanë fituar nëpër burgje dhe eksperiencës së gjatë e cila i ka kalitur ata, i ka forcuar dhe i ka bërë si shkëmb mali që nuk rrëzohet më, të cilët janë të bindur në fenë e tyre dhe të tillët kurr nuk e shesin islamin.
Burgu është shkollë e burrave, në vend të komandantëve të xhihadit, me vullnetin e Allahut, bëhu nxënësi më i miri nga pasardhësit, e më i miri nga paraardhësit, dhe dije se xhihadi do të vazhdojë deri në Ditën e Gjykimit, dhe se fushëbetejat e xhihadit i godasin njerëzit me vdekje dhe shehidllëk, kështu që bëhuni prej grupës që Allahu u premton shpërblime të mëdha, dhe le të jetë Jusufi (alejhi selam) kolegu i juaj në këtë drejtim.
E lus Allahun që t’i fuqizoj zemrat tuaja dhe të jep rrugëdalje për ju, tu jep më tepër durim dhe besim mbi premtimin e Allahut ndaj juve dhe të na jep sundimin dhe udhëheqjen. Edhe pse kjo mund të jetë pas një kohe, shenjat e fitores dhe treguesit fillestar janë në horizont. Jobesimtarët e shohin këtë larg, por ne e shohim këtë shumë afër.

Faleminderimi i takon Allahut nga fillimi deri në fund.