İlla namaz, illa namaz...

İlla namaz, illa namaz...iLLa NaMaZ ... iLLa NaMaZ ::..

Namazda olsun, namaz haricinde olsun, gönlün her teli tıpkı bam teli

gibi ses vermeli. Bilhassa da namazda böyle olmalı. Sazların bir tane

bam teli var, fakat gönlün her teli bam teli gibi olmalı. Öyle namaz

kılmalı ki, herkesin namazı bir diğerine misal olsun ve secde, doyulmaz

bir neşveye, duâlar, insana bıkkınlık vermeyen gıdaya; rükû ayrı bir

edaya; kıraat da, dane dane canlı kelimeler armonisi halini alsın.

Muhbir-i Sadık, “Namazınızı veda namazı olarak kılın.” buyuruyor.

Size, “bir vakit namaz kılacak kadar ömrünüz kaldı” deseler, o namazı

nasıl özene-bezene kılarsınız. İşte her namazı böyle özene-bezene

kılmalısınız. Evet “bu benim son namazım olabilir” mülâhazasıyla

kılınan namaz veda namazıdır. Namaz öyle bir iştir ki, ondaki her

inhiraf insanı sîreten hayvanlığa götürür. Meselâ, Efendimiz,

“İmamdan önce başını secdeden kaldıran, suratının eşek şekline

dönmesinden korkmuyor mu?” diyor. Secde için “Başınızı (yem

gagalayan) tavuklar gibi koyup kaldırmayın.” diyor. Otururken

“Kendinizi köpekler gibi salmayın.” diyor. Demek ki, namaz, insanın

insan-ı kâmil olmasını ifade ediyor. Öyleyse, insan kıyamını, kıraatını,

rükûsunu, sücûdunu ciddî bir temkin ve teyakkuzla yapmalı; eşeğe,

maymuna, tavuğa, köpeğe benzememelidir. Bunları “Beni Rabb’im

terbiye etti, ne de güzel terbiye etti.” diyen edeb abidesi Hz.

Muhammed (sas) söylüyor. Namaz insanın hayatında yapacağı

şeylerin en güzelidir ve en güzeli olmalıdır. Hayatın en tatlı hatıraları

namazla ilgili bulunmalıdır. Zira miraca namazla çıkılır.. Allah’a namazla

ulaşılır, enbiyânın huzuruna namazla varılır. O halde,
illâ namaz,

namaz, illa namaz...