Ata që vrapojnë pas kënaqësive material…

Ata që vrapojnë pas kënaqësive material…



Njeriu është vazhdimisht në luftë mes shpirtit dhe trupit. Shpirti kërkon gjithçka çka ka të bëjë me Islamin. Kurse trupi ngaqë është një përbërje material vepron pas asaj çka është material. Shpirti I cili është I lidhur me Islamin merr kënaqësi në kujdesin e përmasave haram dhe hallall; kurse trupi ynë është I dhënë pas materializimit…..


Ngaqë trupi është I dhënë pas materializmit, syri e kërkon të bukurën, veshët këkrojnë këngë, kurse goja kërkon ushqim. Nëse shpirti bëhet rob i trupit, trupi bën atë që do, shpirti nuk mund të nxjerrë zë, kështu që lufta mes trupit dhe shpirti vazhdon të jetë aktuale edhe më tej…


Ngaqë shumica e fetarëve është në këtë gjendje, nuk mund ta shpëtojnë veten nga shkaqet dhe dëshprimet.Njerëzimi, nga njëra anë gjeti mundësi të shëtis në fundin e deteve, kurse nga ana tjetër arriti deri në thellësitë e qiejve. Por assesi nuk mundi të arrijënë thellësinë e botës së tij. Nuk mundi t`I gjejë një zgjidhje dëshprimeve në brendi dhe ngatërimeve në jetën e tij. Edhe pse jetojmë në një nga periudhat më të civilizuara të historisë, përsëri ka shumë nga ata që nuk e pëlqejnë jetën dhe kërkojnë shpëtim në vetvrasje.Njeriu që ndreq makinat tani më është I rraskapitur.


Nëse vërejmë me kujdes, do të shohim se njerëzit që janë të shqetësuar janë ata që nuk ia kanë përshtatur shpirtin në Islam. Këta njerëz , gjërat e vogla I ekzagjerojnë. Shpikin problem të reja. Harrojnë qeshjen.


Po ta thosha atë që ndjej në shpirt. Do të bëhej një adresim që nuk do ta zënin as gjuhët.


Po ta shkruaja një nga problemet e mia, do të bëhej një libër që nuk do të zënin vëllimet.


Në fakt problem themelor është në mospërshtatjen e shpirtit me Islamin.


Ishim duke biseduar me një shok. Më tha kështu: “Vëlla, Zoti e hoqi mëshirën e Tij prej meje”, Kurse unë ia ktheva kështu: “Vëllai im, njeriu nuk duhet të jetë rob I mendimeve të ti, por duhet të jetë ai që I zotërron mendimet”. Më tha se shpirti nuk I do të fal namaz. Kurse unë ia ktheva duke thënë se ne nuk falemi namaz ngaqë na do shpirti, por duhet të falemi namaz nga që Allahu e don atë nga ne. “Ti je avancuar shpirtërisht. Ke kaluar nga dëshira shpirtërore në pëlqimin e All-llahut xh.sh”, I thashë. Shoku im u rehatua.


Ashtu siç një bërthamë që deri sat ë bëhet pemë kalon në forma të ndryshme, në të njejtën mënyrë edhe adhurimet tona që I ngjajnë formës së bërthamës, me kohë do të marrin formën e një peme që jep fruta të kënaqësisë.


Në librin Risale-I Nur urdhërohet kështu: “Nëse doni që ta shijoni kënaqësinë dhe shijen e jetës , atëherë gjallëroni jetën tuaj me besim dhe zbukuroni me farzet dhe mbrojeni duke u larguar nga gjynahet
(mëkatet)”.


Nëse I hedhim një sy kënaqësive të njerëzve të dhënë pas botës, argëtim, plazhe, pije… Çdo njëra nga këto kënaqësi I përgatit njeriut fatkeqësi të mëdha në të ardhmen . Pijanec, kumarxhi, të mjeruar, me fole të shkatëruar ; të gjitha janë të bëra pre e kënaqësive dhe të argëtimeve të tyre.Atëherë kënaqësia e vërtetë gjendet në iman (besim). Islami, njeriut ia ka ndaluar çdo gjë që është në dëm të tij. Bota e njerëzve që ikin nga harami, u është bërë dhe po u bëheët xhenet.


Pejgamberi s.a.v.s pasi kthehet I plaguar nga beteja e Uhudit urdhëron në këtë mënyrë: “Ngaxhihadi I madh kthehemi në xhihad të vogël.” Sahabet e pyesin, “Ja Resulall-llah, çfarë mund të jetë më e madhe se nga beteja që dolëm tan?” Pejgamberi a.s ua kthen kështu: “Lufta kundër nefsit (egos)”.


Për t`u larguar nga mangësitë dhe nga shprehitë jot ë pëlqyera, njeriu që nuk I përshtatet Islamit e ka shumë vështirë që t`I ndryshojë shprehitë.


Porxheneti nuk është I lirë për ta fituar!...