Hadithët mbi shkurtimin e pantallonave
Le të konsiderojmë hadithët mbi lëshimin e pantallonave apo pjesës së poshtme të veshjes së meshkujve mbi kavilje dhe dënimi që ka ardhur për këtë. Në këto hadithe ftohen të rinjtë e nxituar dhe u arsyetohet qëndrimi ndaj atyre që nuk i shkurtojnë pantallonat. Në këtë është shkuar aq larg sa shkurtimi i pantallonave është bërë simbol i Islamit dhe përcaktim themelor i tij. Kur shikojnë ndonjë dijetar apo dai që nuk i shkurton pantallonat sic bëjnë ata , mendojnë e ndonjëherë edhe e akuzojnë për iman të dobët. Por sikur të lexonin të gjithë hadithët lidhur me këtë cështje do të kuptonin qëllimin e vërtetë të këtyre hadithëve dhe do të zbutnin qëndrimin e tyre, dhe nuk do ishin aq të ngurtë sa t’ua ngushtonin njerëzve zgjedhjen e lejuar nga Allahu.
Shiko këto hadithe:
“Tre njerëzve Allahu nuk do t’u drejtohet Ditën e Gjykimit: atij që jep lëmoshë dhe qorton, atij që betohet rrejshëm për të shitur ndonjë mall dhe njeriut i cili i lë pantallonat nën kyçe”
‘Tre njerëzve Allahu nuk do t’u drejtohet Ditën e Gjykimit, as do t’i shikojë, as do t’i pastrojë, ata i pret vuajtje e dhimbshme’. Pasi i përsëriti këto fjalët tre herë, Ebu Dherri e pyeti Profetin a.s.: ‘Janë të humbur dhe të shkatërruar o Pejgamber i Allahut! Cilët janë ata?’ Ai u përgjegj: ‘Ai që mban veshjen deri nën kyçe, ai që qorton kur jep lëmoshë dhe ai që betohet rrejshëm për të shitur ndonjë mall’.”
Për këtë bëjnë fjalë hadithët e sipërshënuar? A vlen kjo edhe kur është traditë e popullit të tij dhe përkundër faktit se ky zakon nuk është nxitur nga mburrja dhe mendjemadhësia?
‘Ai që prej mendjemadhësisë e lëshon veshjen e tij që t’i tërhiqet zvarrë, Allahu nuk do ta shikojë Ditën e Gjykimit’. Atëherë Ebu Bekri e pyeti: ‘Një pjesë e veshjes sime zgjatet (pas larjes) dhe zvarritet në tokë nëse nuk kam kujdes’. Profeti a.s. u përgjegj: ‘Ti nuk je prej atyre që e bën këtë nga mendjemadhësia’.”
Hadithe të ngjashme transmetohen dhe nga të tjerë.
“U zu dielli ndërsa ishim në shtëpinë e Profetit a.s. dhe ai u ngrit duke tërhequr veshjen e tij derisa arriti në xhami”.
Feja këtu i kundërvihet kapardisjes, mendjemadhësisë, egoizmit, arrogancës, etj.
Megjithatë, mendimi më i pranueshëm është se dënimi në këto hadithe ka të bëjë me mburrjen, dhe jo me gjatësinë e shtofit të veshjes!
Te kujtojmë hadithet:
“Veprat janë sipas qëllimeve dhe çdokujt i takon ajo që ka për qëllim…”
dhe
“Qëllimi (nijeti) i besimtarit është më i mirë se vepra e tij.”
Të shtojmë këtu një vërejtje. Dihet mirë se mënyra e veshjes dhe lloji i rrobave varen shumë nga tradita dhe praktika e njerëzve. Për këtë Buhari librin e tij mbi veshjen e kishte filluar me këto fjalë të Allahut: “Thuaj: kush i ndaloi bukuritë dhe ushqimet e mira që Allahu i krijoi për robërit e tij?”
Këtu ai citon hadithët vijues.
“Hani, pini, vishuni dhe jepni lëmoshë pa teprim dhe kapardisje”
“Ha ç’të duash dhe vish ç’të duash përderisa i largohesh mburrjes dhe kapardisjes”
GJITHÇKA që është e qepur dhe e veshur NGA MENDJEMADHESIA, nuk ka dyshim, është haram, e çfarë vishet nga tradita nuk është e ndaluar. Ndërsa el Kadi ‘Iljadi transmeton nga dijetarët se është e qortuar (mekruh) gjithcka që nuk është shumë e zakonshme dhe edhe veshja e cila është tepër e gjatë dhe e gjërë. Tradita dhe praktika prandaj e marrin në konsideratë, sic thotë el Iraku: ‘Prishja e praktikës së zakonshme, zakonisht konsiderohet manifestim i egoizmit që është i qortuar në Islam. Ndërsa mirësia është në maturi’.
Shih: "Hallalli dhe Harami në Islam", dr. Jusuf el-Kardavi, me disa mini-ndryshime!
Thu 23 Mar 2023 - 2:31 nga 
