-Mjerë për ne c’bëmë me veten?!
Fenë tonë e sollëm në ashtë e lëkurë,
e dunjasë barqet ua lamë ,
nderin dhe edukimin i përbuzëm,
kurse shtratin dhe rrobet i ndërruam me të reja,
në një këmbë me ndihmën e shkopit mbështetemi,
e me tjetrën në varr kemi shkelur,
por ,prap ,të huajën e marrim dhe me të ushqehemi.
C’të thuhet tjetër për atë që han të huajën ,
Të cilën,pa paguar ,nga frika,e shërben,
i cili nga ëmbëlsira kërkon thartinë,
nxehtë pas të ftohtit,freskët pas të thatës
e kur të ngopet, me zë gogëson,
e posa i lëshohet pak barku,
shërbëtorit ,prap i bërtet:
Sjell dicka të hamë dhe zhveshim!