Thuhet se ....

Me Emrin e Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërsitë

Thuhet se ....

Në një fshat prej fshatrave të largëta nga zërat e jetës kaluese jetonte një njeri me fëmijët e tij që ishin pesë dhe me dy bijat e tij. Thuhet se njeriu ishte serioz, i qartë, me mendje të mirë dhe burrëri të njohur, dhe afër tij jetonte komshiu i tij, vëllau i tij me birin dhe bijën e tij Umu Fulan.
Njeriu që cekëm këtu i edukoi fëmijët e tij në mënyrën më të mirë dhe në fisnikërinë arabe të pastër, dhe i ka mësuar sipas diturisë së tij gjërat e fesë së tyre të pastër.
Një ditë prej ditëve trokitën derën dy burra të panjohur, ua hapi derën njeriu i mençur.
Mirë se vini, ndjehuni të lirë. Ua sjelli atyre çajin, kafet, hurmat e çmueshme, dhe ëmbëlsira para se ti pyet për nevojën e tyre.
Hëngrën dy mysafirët dhe pinë deri sa u ngopën nga fisnikëria e këtij njeriut që i ka pranuar i cili kishte traditë nga fisnikëria e tij të mos e pyet mysafirin për asgjë para se të i pranoj dhe tu shërbej diç atyre, filloi i zoti i shtëpisë në fjalim të butë me mysafirët e tij , dhe filloi të i gëzoj dhe t’iu buzëqeshet në fytyrat e tyre, deri sa u rehatuan ndjenjat e tyre dhe filluan të flasin qartë dhe pa censurë.
Mirë se keni ardhur dhe mirë se ju pritëm. shtëpia është shtëpi e juaja, nëse s’ju mban toka, do t’ju bartim mbi kokë.
Allahu të dhashë të mira, dhe të bekoftë ty, ju qenkeni edhe më shumë se sa kemi dëgjuar ore burrë fisnik, në të vërtet donim që të mbesim tek ju mysafir për tri ditë, të sigurohemi këtu, dhe ta kryejmë nevojën tonë, dhe të kthehemi pastaj nga kemi ardhur prej shteteve tona.
Shtëpia është shtëpi e juaja.... Shteti është shtet i juaji, e ju jeni nën mbrojtjen tonë dhe nën sigurinë tonë, nuk do t’ju arrij diçka e keqe, dhe nuk do të lëmë diç pa bërë për ju nga ajo që na i ka mundsuar Allahu për shërbimin tuaj.

Allahu të bekoftë o njeri fisnik.
I thërret njeriu bijtë e tij: O bijtë e mi, këta janë mysafirët e mi, dhe janë në mbrojtjen time, ua kam dhënë besën, e mos ti prek diçka e keqe, dhe mos të shohin nga ndokush diçka të keqe, Pashë Allahun o të dashurit e mi, ngase i Dërguari (alejhi selam) na ka këshilluar për mysafirin, dhe fisnikëria e mysafirit është rruga e pejgamberëve (alejhim selam) pa diskutim.
Mysafirët e tu janë edhe tanët, dhe ti je baba dhe Uelij Emrina (njeriu që mban përgjegjsi mbi dikënd quhet welij emr), do të na shohësh inshallah ndaj tyre fisnik, dhe rreth tyre të përqendruar, rri i sigurtë, dhe mos ke asnjë dert për këtë.
Hynë mysafirët në shtëpinë e pronarit dhe fletën disa orë në qetësi, pastaj u zgjuan nga gjumi, pasi që kishte perënduar dielli, dhe kishte hyrë nata.
Deshi njëri prej bijve që ti zgjoj mysafirët për namazin e Jacisë, duke bartur me vete ujin e abdestit, por kur arriti afër derës i dëgjoi mysafirët e babasë duke folur diçka që se kishte pritur, dhe disa zëra jo të pëlqyer. Dhe prej dëshirës së flaktë u ndal dhe i dëgjoi bisedat e të dyve.
Nuk kuptoi asgjë... por.... papritmas... dëgjoi diçka të shumë të çuditshme!
Një emër femre.
Komshikja e tij.
Çka?
Vajza e xhaxhait!
....... Çka?
Jo .... Jo ... nuk mundet...

Mënyra përgatitja sulmuese në natë dhe pas dyerve të mbyllura që të arrijnë deri tek morali i vajzës së xhaxhait të këtij djali.
Mënyra e përgatitjes në shtëpinë e tij për t’ia marrë moralin e tij.
U tërhoq i riu me kujdes, dhe shkoi te dhoma e vëllait tij të vogël me frikësim, zgjohu o burrë.. zgjohu se koha s’meriton përtaci.
Çka ka ndodhur ore vëlla, me frikove dhe ma prishe shtratin.
Hajde dhe dëgjo, se nuk është kjo frika.
Çka ka ndodhur .... dua të flejë... se jam i lodhur...
E dridhi vëllau me një dridhje të fort, morali ynë është në rrezik, vajza e xhaxhait e pastër po i përkujtohet e keqja.
Ahhhh.... Çka? I fërkoi i riu sytë dhe u zgjua me vëllaun e tij nga ky çast dhe u drejtuan kah dera. Përgatitja ende ishte në diskutim, hynë të armatosur dhe mbytjen e djalit xhaxhait dhe të lidhet (arrestohet) mixha pastaj ti merret morali vajzës së vëllaut të babës së tyre.
Nuk mundi të përmbahet vëllau i vogël, u hyri në dhomë mysafirëve, e kapi njërin, dhe morri vëllau tjetër e gjuajti në grusht tjetrin në fytyrë.
Filluan dy mysafirët të bërtasin. Na shpëtoni... Na shpëtoni... O Fulan (Pronarit shtëpisë) O Fulan...
Doli baba nga dhoma e tij i frikësuar, e gjithashtu edhe fëmijët e tjerë, e shikuan ndodhinë. Çka është kjo? Jo...jo këta s’janë bijtë e mi. A paramendohet që të nënçmohet mysafiri im në shtëpinë time, dhe nga kush, nga bijtë e mi.
O baba ... o baba... këta dy njerëz po donë....
Ndal..., mos paçë babë ..
I urdhëroi babai fëmijët e tjerë (të tretë) që ti kapin vëllezërit e tyre dhe ti dërgojnë në bodrumin e shtëpisë pasi që ti lidhin, dhe vepruan..
Qysh jo kurse respektimi i prindit është farz ajn (obligim i domosdoshëm) ndaj tyre.
U kërkoi falje baba mysafirëve dhe e paraqiti turpin e tij, dhe tha në shpejtësi, s’po dij çfarë të them. Nuk kam vërejtur nga ata këso ndodhie më parë. Nuk e dijë, ndoshta mos janë sëmur nga xhinët (exhinet) apo i ka kapur çmenduria.
Unë.... unë... nuk po dij si t’ju kërkoj falje juve..... ju lutem rrini në mysafirllëkun (miqësinë) tim, dhe keni besën e Allahut dhe premtimin e tij se nuk do të përsëritet kjo që ndodhi.
Doli baba nga dhoma e miqve pasi u sigurua ndaj mysafirëve, dhe u drejtua i mrrolur me fëmijët e tij në bodrumin ku ishin dy bijtë e tij, e hapi derën i nevrikosur, e keqja shihet në sytë e tij, njëri djalë prapa tij dhe dy tjerët anash dhe dy të tjerët të lidhur në pranga.

Çka keni o të poshtër? A kjo është nga ajo që jemi mësuar? A kjo është fisnikëria e mysafirit? A kështu na ka mësuar feja jonë e pastër? Ju pos vëllezërve tuaj e dini hakun e mysafirit, o ju që keni zgjatur mjekrat dhe keni shkurtuar rrobat për pastërti.

O babë, këta s’janë mysafir por kriminel që na e donë neve të keqen, se i dëgjova me veshët e mi përgatitjet e tyre për të sulmuar shtëpinë e vëllait tënd që ta mbysin djalin e xhaxhait tim, dhe t’ia marrin moralin vajzës së xhaxhait tim, pasi që ta lidhin xhaxhain. Baba, ruaje moralin tonë para se të mos na e marrin.
Ti e dëgjove këtë me veshët e tu?
Po o baba.
Çka të bëjë, këta janë mysafirët e mi, e ai vëllai im?
Filloi të mendohet, e të mendohet, e të krahasoj në mendjen e tij dhe të mendoj, pastaj tha: Nuk lejoj që të flasin njerëzit se unë i kam tradhtuar mysafirët për hir të vëllaut.
O baba çfarë po flet! Morali o baba. Vajza e xhaxhait.
Hesht, mos paç baba, unë jam më i ditur se ti dhe më i njohur për këto gjëra, unë kam xhelozi ndaj vëllezërve, por mysafiri, mysafiri o birë, mysafiri në fenë tonë ka vlerë të madhe, nëse unë se mbaj premtimin çfarë do të ndodhë me mua. Me peshën dhe vlerën time në fshat.
O baba: Këta s’janë mysafir. Këta janë kriminel nuk kanë ardhur për miqësi, dhe nuk kanë hak tek ne, por Vaxhibi (domosdoshmëria) jonë është që ti përzëmë para se të kaloj koha.
Shtrëngoni prangat o bijë dhe mos ua zgjidhni deri sa të kalojnë kjo ditë dhe të na shkojnë mysafirët, dhe të dëshmojnë njerëzit se me të vërtet jemi fisnik.

Bënë gjumë populli (familja) por vëllezërit nuk ishin në gjumë.
U siguruan mysafirët, dhe e kaluan (kapërcin) murin për tek shtëpia e xhaxhait, e mbytën vëllaun, dhe e ia shtrënguan mirë prangat babës, dhe e morën vajzën në shtëpi dhe ia morën moralin një herë dhe herë pas here.
Nuk i duruan djemtë e xhaxhait të saj të bërtiturat e saj, e këputi njëri prej tyre dorën e tij që ta zgjidh nga vetja prangën e tij pastaj kërceu nga muri dhe e kapi njërin e ia theu këmbën, por ata iu mblodhën të dytë dhe e lidhën dhe e kthyen në shtëpinë e babës tij duke kritikuar atë ndaj sjelljes së keqe që shijuan.
Çka është kjo djalë, o burrë!! Pse s’na lenë në punët e tona në rehati?
E kam lidhur me pranga me vëllain e tij, por si është hequr nga kjo.
A po mi sulmon mysafirët o bir? Do të rrah me grushta e gjuajtje dhe ofendime.
O baba, ma mbytën djalin e xhaxhait, ia morën moralin vajzës së xhaxhait, dhe xhaxhai ende i lëvizin prangat në shtëpinë e tij.
Çka ke ti dhe gjithë kjo? Unë jam uelij emr në këtë shtëpi, nuk veprohen këtu vetëm me urdhërat e mi, këta janë në mbrojtjen time, e nëse e kanë sulmuar vëllaun, çka ke ti dhe gjithë kjo?
Por ajo është vajza e xhaxhait tim, dhe ajo është morali dhe nderi im.
Mjaft o torollak. Se ajo është vajza e vëllait tim ...
U kthye babai nga njëri prej djemëve , dhe i tha, ti je vëllau i tyre më i madhë, a po hesht nga gjithë kjo, a për këtë të kam dërguar në fakultetin e shkencave Islame, ku është diploma jote dhe mësimi yt në këto momente, po shkoj t’iu dërgoj darkën mysafirëve e mos të kthehem pa i’ua mbushur mendjen këtyre me atë që është hak ( e vërtetë ).
Unë babë nuk flas në prezencën tënde vetem me lejen tënde, ngase Allahu na ka urdhëruar për respektimin e prindërve dhe nderimin e tyre.
Eja fol, bëje të qartë gabimin e tyre trashanik.
Doli babai.
Vëllezër të dashur, nga haket ( obligimet ) tona ndaj babasë duhet të e dëgjojmë dhe respektojmë atë, ngase ai është welij emr i yni, e mbikëqyrësi ynë me pasurin e tij dhe kohën e tij e mundin e tij, dhe nuk ju lejohet juve fetarishtë kundërshtimi i tij, në këso raste ngase i lihen atij, e zhvillon (mendon) në ta mendjen e tij dhe e shikon dobinë me urtësinë e tij dhe përvojën e tij .
Çka po flet o vlla, Pashë Allahun na i zgjidh prangat, ti ke mësuar sheriatin dhe e din se ruajtja e nderit është para hakut (drejtësisë) së mysafirit apo komshiut apo prindërve. O vlla, a s’po e dëgjon britmën e vajzës së xhaxhait tënd. Vajza e xhaxhait tënd ndihmë po kërkon prej nesh, më zgjidh nga prangat dhe mos humb kohë.
Vëllezër... të dashurit e mi ... çfarë t’iu them juve dyve. Dhe si t’ua heq injorancën tuaj. Them dhe me mbështetje tek Zoti jam, gjendet diku një dijetar musliman në një fshat prej fshatrave të largëta në Kinë, nuk e njohin atë pos një pakicë e ulemave (dijetarëve), ku thotë ai: se respektimi i babës në këso raste është në përparësi ndaj nderit dhe moralit, dhe ky dijetar ka jetuar disa çaste të shkurta pasi që erdhi në postin e muftisë ku e dha këtë fetwa dhe vdiq, e nuk e di emrin e tij askush pos nesh, dhe shkrimet e tija janë tek disa prej dijetarëve në fakultetin tonë, nuk i shikon ato përveç të mençurve prej nxënësve tonë, dhe kjo është gati sikur Ixhma prej tyre, pra keni frikë Allahun dhe mos gjykoni pa dituri.
O vlla nuk e dimë çfarë po thua, por zgjidhna prangat, ngase dijetarët që i njohim janë të një mendimi ( Ixham prej tyre ) se nderi dhe morali janë në përparësi në këto raste nga respektimi i prindit, pra ki frikë Allahun dhe mjaft me këto çmenduri, na i zgjidh prangat që ta mbrojmë nderin e vajzës së xhaxhait.
Vëllezër të dashur, unë kam mësuar në fakultetin e sheriatit, dhe kemi mësuar se kur t’i japësh ndokujt fjalën për mbrojtje kjo është gjë e madhe dhe nuk mundemi që ta injorojmë këtë, dhe e dini se babai dhe welij emri (welij niëmeti-dhuntisë) u ka premtuar sigurim, pra si t’iu lejoj që të arrini tek ata. Kthehuni vetvetes së juaj, dhe vërtetoni diturit (njohurit) e juaja, se dhënia e premtimit dhe sigurimit është gjë e madhe në fe.
O vëlla premtimi i sigurimit është gjë e madhe por jo në llogari të gjakut dhe nderit, ne po flasim e vajza e xhaxhait po ofkëllon ( bërtet)... ke frikë Allahun dhe na i zgjidh prangat.
Tha vëllau, me gjithë ftohtësi, kjo o vëllezër tregon në ngrirjen e mendimit tuaj. Haku (e drejta) është ajo që tha babai dhe welij niëmeti, unë nëse u lëshoj, kush do të mi paguan këstet e veturës?
Apo mendon tek vetura edhe në këto çaste! A s’ke frikë Allahun. Do të çmendem, ku është sheriati që e ke mësuar, dhe diturin që ke mësuar?
Nderi o vlla po keqpërdoret e ti po mendon tek këstet e veturës o i pamoralshëm, na i zgjidh prangat o dejuth (njeri që s’ka xhelozi ndaj familjes dhe e don zinan).
La haula wela kuwete ila bilah, a po më akuzoni me dejuth? Kurse unë jam prej evliave të Allahut. A nuk keni mësuar respektimin e ulemave dhe vlerën e tyre në Islam, ky është rezultati i atij që nuk e mëson sheriatin në fakultete, i rrotullon faqet dhe lexon nga librat e selefëve (të parëve tanë të mirë) pa pasur libra bazë që kthehet tek ata. Keni frik Allahun dhe dini se Allahu u ka porositur për neve dijetarëve, dhe u ka dhënë përkujdesje sheriati ndaj veprave tuaja, vepra të poshtërive.
Nuk jemi që s’kemi mundësi për të kundërshtuar ty, por spo mundemi të durojm britmën e vajzës së xhaxhait tanë, zgjidhnaj prangat e merr nga vlera e ngritja sa të duash, na i zgjidh prangat o vlla se këta s’kanë ardhur vetëm për vajzën e xhaxhait, por edhe për vajzat e komshiut tjetër dhe motrat tona, pra na i zgjidh prangat neve dhe na liro.
Subhanallah, apo e dini edhe msheftsinë. Keni frikë Allahun dhe mos i akuzoni mysafirët e babës me këto akuza, se babai nuk i miqëson kriminelët.
Çfarë po thua? A nuk po e dëgjon britmën, djali xhaxhait që fundoset në gjakun e tij, dhe xhaxhai yt i lidhur në shtëpinë e tij, e ju po i dilni në krah dhe po i mbron mysafirët e babës tënd. A është kjo e logjikshme? Pasha Allahun kemi menduar se ke mendje, por tash e kuptuam se deri ku ka arritur frika jote për shkëputjen e furnizimit tënd, apo frigohesh nga babai, Allahu është më me hak që t’ia kesh frikën o vëlla.
Ke frikë Allahun.
Ke frikë Allahun.
E në këto momente dëgjuan vëllezërit britmën e vajzës së komshiut tjetër, "Xhorxhi" dhe " Toni" mysafirët e babës hyrën në shtëpinë e komshiut dhe ia morën ndrerin vajzës së tij, pasi që e mbytën burrin e saj dhe bijtë e saj.
Çka po thua o vëlla pasi që dëgjove këtë që dëgjove!! A ende po iu del në ndihmë atyre, dhe po rrinë ne në anën e babës.
Nuk veproj e as nuk them asgjë deri sa të foli me babën, ngase ai është welij emri dhe welij niëmeti (mbikqyrsi i furnizimit), pritni deri sa të shkoj të flas me të, e pastaj u kthehem me lajmin e drejt dhe të vërtet.
E kur shkoi vëllau, iku njëri prej vëllezërve pasi që arriti të zgjidh prangat.
U kthye "shejhu" , dhe tha, babai ende është në premtimin e tij, e mbron drejtësinë e mysafirllëkut, dhe s’ka mundësi pos që të jetë fisnik me ta sipas traditave të ardhura në fenë tonë, e kjo është syri i të vërtetës.
Ku është vëllai?
Nuk i përgjigjet.

U kthye babai në dhomë, dhe tha, ç’ka po thua për këta o Shejh( e shikon djalin e madh).

Ku është vëllau i tij?
Nuk e dijë o babë.
Çka thua për këtë të prishur?
E shoh o baba se duhet të pendohet tek Allahu dhe ta rikthej veten, ngase ky është prej injorantëve dhe ekstremistëve në fe.
E shoh o baba se duhet ti kërkojmë pendimin dhe rikthimin e tij ne rrugë të drejtë me dialog dhe debat qëllues, dhe duhet o baba sikur që i frikësuan mysafirët tuaj, që ta shpallin pendimin e tyre nga kjo injorancë që është para tyre, e nëse nuk vepron kështu ia mundësojmë dy mysafirëve që të marrin edhe nderin e motrave tij para syve.
Allahu të bekoftë dhe e bekoftë diturin tënde o birë. A mësove nga vëllau yt o injorant, kjo është dituri, jo ajo që jeni ti në atë humbje o i poshtër.
Në çka u pajtua mendimi yt ?
U pendua vëllau që të ruaj nderin e motrave tij, dhe vazhduan mysafirët në prishjen, marrjen e nderit të komshikeve të tij, e babai ende u dëshiron miqësi, e vllau shejh arriti këstet e veturës, e vëllezërit tjerë të angazhuar larg kësaj, përveç vëllaut të ikur i cili e mori një vend ku priste mysafirët e babës e të gjithë atë janë duke kërkuar, populli i fshatit janë shpërndarë për kërkimin e furnizimit tyre në çdo vend , Allahu na Mbroftë.