Abdullah iben Alij Abasi,pasi e permbyti dinastine emevite dhe pushtoi Damaskum.
Ai per vetem nje ore i mbyti 36 mije musliman.
U vendose ne xhamine e Emevite dhe i futi kuajt e gomatet e tij ne te,derisa ajo xhamia me e madhe dhe simboli krysor i asaj kohe ne Damask.Ai u ul ne xhami para njerezve dhe iu drejtua ministrave te tij me keto fjale;
A guxon dikush te me kundershtoje sot!
Te gjithe njezeri thane;jo
Atehere ai pyeti!
A mendoni se dikush mund te me kundershtoje!
Ata u pergjigjen;
Nese dikush guxon ta beje kete,atehere ai eshte Evzai.
Mbreti me nervoziem u tha;
Silleni tek une;
U nisen ushtaret e tij tek Evzai dhe kur ai i pa nuk levizi nga vendi;
Ata te habitur i thane;Te kerkon mbreti,
Abdulla iben Alij;Ndersa Evzai tha me vete;
Neve na mjafton Allahu,sa mbrojtes i merkullueshem qe eshte Ai !
Me pasi ai iu drejtua atyre;Me pritni pak,ai shkoi dhe u pastrua,u mbeshtjell me qefin,i veshi rrobat mbi te,sepse e dinte se ishte qeshtje jete a vdekjeje
Ishte kohe e vdekjeve ,e vrasjeve,e gjakrave.
U nis dhe e ngushllonte vetveten duke thene ;Tani erdhi koha o Evzai qe te thuash te verteten.Per asnje qast mos u frikeso nga askush tjeter perveq Allahut.
Evzai hyri i vendosur tek mbreti tiran dhe filloi ta tregoje ngjarjen.
Kur hya ne pallat ne te dy anet ishin te rreshtuar ushtaret.
I kishin hequr shpatat nga kellefi dhe i kishin ngritur lart,ndersa une po ecja nen to,ato me shndrisnin mbi koke dhe prisja se cila prej tyre do te me binte mbi qafe.
Kur mbrrita te mbreti,ai ishte i ulur ne nje divan te madh,derisa ne duart e tijmbante nje bastun te madh te drurit.
Kur hyra me shikoi dhe verejta se si ne te dy anet e fytyres se tij ishte mbledhur urrejtja.
Per Zotin perveqte Cilit tjeter nuk ka,mu duk vetja sikur para meje jane mbledhur ujqit te cilet duan te me shqyejne.Thash prape me vete;
Neve na mjafton Allahu,sa mbrojtes i mrekullueshem qe eshte Ai.
Asgje nuk me binte me nder mend,as familja,as gruaja,Mu kujtua vetem Allahu i lartesuar,i cili qendron mbi Arshin e Tij dhe njerezit qe do te qendrojne te renditur para Tij ne diten e Gjykimit per te dhene llogari.
Me shikoi me ngulm dhe verehej ne syte e tij nje nervozim dhe urrejtje aq e madhe,sa qe nuk mund ta pershkruaj dhe ashtu ne ate gjendje me pyeti;
O Evzai qfare mendon per gjakrat qe kemi derdhur dhe vendbanimet qe i kemi shkaterruar sot.
Evzai iu pergjigj;
Percjell Abdulla iben Mes'udi r.a se i Derguari sall-allahu alejhi we selem ka thene;
Nuk lejhoet te derdhet gjaku i muslimanit,cili deshmen se nuk ka te adhuruar tjeter perveq Allahut dhe se une jam i Derguari i Tij,,perveq se tri raste;I martuari qe ben marredhenie jashtemartesore ,zina,vrasjapa arsye dhe ai qe braktise fene tij dhe largohet nga bashkesia e muslimaneve.
Nese keta muslimane qe i ke vrare kane qene prej ketyre tri grupeve te njerezve qe jane permendur ne kete hadith,atehere eshte ne rregull dhe ke vepruar mire.
Por nese nuk kane qene prej tyre,atehere vrasjet e tyre do ti mbartesh mbi supe dhe do te japesh pergjegjesi para Allahut per ta.
Ndersa mbreti prej mllefit u mbeshtet ne bastunin e tij
Une u bera gati te me pritje koka Ministrat e tij qe ishin perrth meje,i veshtroja sesi filluan te largohen nga une dhe ti ngrinin rrobat qe te mos sperkateshin kur te filloje gjakederdhja.Por mbreti prape me pyeti;
Qka mendon per pasurin time!
I thashe;Nese e ke fituar me hallall,atehere do te llogaritesh per te se si e ke shpenzuar, e nese e ke fituar me haram,atehere do te denohesh per te ,
Atehere mbreti ma ktheu;Merre kete thes te mbushur me ari.
Une i thashe;Nuk kam nevoje per pasuri''ndersa njeri prej ministrave te tij,me terhoqi per krahu dhe ma beri me shenje qe ti merrja ato,sepse mbreti ishte duke pritur qe te gjeje edhe arsyen me te vogel per te me vrare.Prandaj e mora thesin,por jo per vete.
Fillova ta shperndaj arin para syve te mbretit,prej ushtarit te pare e
deri tek i fundit.
Ai vetem shikonte dhe nuk dola nga aty deri sa nuk mbeti thesi i zbrazet.
E hodha brenda,dola prej pallatit dhe prape thashe me vete;
Neve na mjafton Allahu.Ai eshte mbrojtesi i merkullueshem.
Kete e thashe kur hyra dhe po ashtu e thashe kur dola.
E perkujtova veten me fjalet e Allahut.
[b][b]174.Dhe atë pa i gjetur kurrfarë e keqe fituan begati e mirësi të mëdha nga All-llahu dhe e arritën kënaqësinë e Tij, All-llahu është dhurues i madh.Ali Imran
Imam Evzai ishte dijetari me eminent i asaj kohe.Ai ishte prijesi i dijetareve ne lenden e hadithit.
Ai ishte prej Transmetuesve te Buhariut e Muslimit dhe ishte njeri i devotshem ndaj Allahut.
[/b][/b]