Pse në Ramazan ata qajnë ... dhe unë jo?
Një nga arsyet që shkaktonë suksess në jetën tonë dhe në fenë është se duhet të jemi të sinqertë me veten që nga fillimi, dhe të mos kërkojmë justifikime për vetëveten e të jemi të befasuar nga vdekja, atëherë do të pendohemi kur pendimi është i kotë, I pavlerë, dhe I padobishëm.
Vëllezër dhe motra: Virtyti i të qajturit nga frika prej All-llahut është i madh, ashtu si I Dërguari I All-llahut salall-llahu alejhi ve selem, tha: "Shtatë kategori njerëzish do të jenë nën hijen e Arshit të All-llahut, ditën kur nuk ka hije pos hijes së tij: ... dhe njeriu i cili e përkujtoi në vetmi All-llahun dhe i lotuan sytë." (Buhariu dhe Muslimi)
Vëllezër dhe motra: Ekziston një pyetje që sillet në të gjitha mendjet e neglizhuara të njerëzve - dhe vallë a nuk jemi ne të gjithë të tillë - All-llahu na faltë. I respektojmë zemrat e zbutura të shumë njerëzve dhe ata qajnë kur dëgjojnë ajetet e Kur'anit apo kur i lexojnë ata, ose kur dëgjojnë hadithet e të Dërguarit salall-llahu alejhi ve selem, ose kur dëgjojnë rrëfime në lidhje me paraardhësit tonë ...
Përse ata qajnë, ... ndërsa unë jo?
Unë vështirë përpiqen të jemë i përulur dhe të qaj, por unë nuk mund tia arrij dot !!
Pse njerëzit pranë meje, para meje dhe pas meje qajnë?
Arsyeja për këtë, vëllezër dhe motra, është kristal e qartë në thënien e të Lartësuarit:
“Jo, nuk është ashtu! Por të këqijat që i punuan, zemrat e tyre ua mbuluan.” (EL Mutafifin 4)
Nga ky ajet ne konkludojm se paaftësia e tyre për të qarë është për shkak të mëkateve të tyre, të cilët ua kanë verbuar zemrat e tyre nga veprat e mira dhe është rritur shkujdesja, pavëmendshmëria dhe hutimi i tyre.
Dhe kjo është arsyeja e vërtetë për mungesën e të qarit nga frika prej All-llahut Fuqiplotë.
Thotë poeti:
Gjallërojn netët e tyre duke adhuruar Zotin e tyre,
Duke lexuar, duke u lutur dhe duke kërkuar faljen e Tij.
Sytë e tyre lotojn pandërprerë,
Si shiu i dendur që bie vazhdimisht
Pse ata qajnë ?!
Çfarë i bën ata njerëz jo vetëm të kenë frikë dhe të qajnë, madje edhe gëzohen dhe kënaqen duke e bërë këtë, kurse ne jo ??
Arsyeja është se ata u larguan nga veprat e këqija, duke e pasur qëllim të tyre jetën e botës tjetër, kështu që zemrat e tyre u bënë të përulura dhe sytë e tyre lotuan.
Atëherë kur ne I humbasin këto cilësi zemrat tona bëhen të pandershme dhe sytë tanë thahen.
Eh vëllezër dhe motra ...
Dijeni se frika ndaj All-llahut, pas së cilës pason qarja, nuk vjen dhe nuk vazhdon vetëm se nga pasimi i gjërave në vijim dhe vazhdim i tyre:
1 - Pendimi dhe kërkimi falje nga All-llahu Subhanehu ve Teala me zemrat dhe gjuhët tona, ai I cili përpiqet për afrim tek All-llahu i mbushur me keqardhje dhe frikë, ndërsa zemra e tij është e mbushur me drojë nga Zoti i tij I Lartmadhëruari, Duruesi, i Cili ka qenë tolerantë me të, ka bekuar atë dhe ia ka mundësuarë atij që të pendohet ...
Ashtu siç thotë poeti:
Sa I durueshëm ishte All-llahu me mua kur Ai më priti,
Dhe fshehu mëkatet e mia të cilat I kam bërë në vazhdimësi.
Orët e ditëve të mia kalonin pa keqardhje,pa qarje, pa frikë, e as trishtim
Sa shumë të këqija janë regjistruar nga pakujdesi im,
Dhe sa shumë dhimbje, pikëllim vazhdojnë të djegin zemrën time
Më lejoni të qajë vazhdimisht,
Se ndoshta një nga këto lotë do të më lironte nga mëkatet e mia.
Për të ndjekur këtë rrugë duhet të jesh i sinqertë me vetveten, dhe duke gjykuar veprimet tua.
2 – Braktisja e mëkateve dhe duke qëndruar larg nga ata pavarësisht nëse ata janë të vogla apo të mëdha, të dukshme ose të fshehura, sepse mëkatet janë sëmundje e pashërueshme dhe e vazhdueshme që ndalojnë zemrën nga të qenit afër me All-llahun Bëmirësin, dhe ata janë të padrejta në zemër dhe si pasojë sjellin vuajtje, mjerim, pikëllim, zhgënjim për të.
3 – Afrimi tek All-llahu, me adhurim ndaj Tij me agjërim, me namaz, Haxhxh, me bëmirësi, lëmoshë dhe në përgjithësi duke bërë të gjitha veprat e mira.
4 – Duke kujtuar jetën e botës tjetër (akhiretin): Çfarë me të vërtetë më befason, vëllezër dhe motra, është se ne jemi të sigurt se jeta jonë aktuale do të përfundojë dhe se e ardhmja e vërtetë është në botën tjetër, mirëpo ne ende qëndrojmë duke mos vepruar për të përfituar nga kjo e ardhme e përhershme.
I Lartmadhëruari thotë: “Kush është që ka për qëllim vetëm këtë botë, Ne atij që duam i japim në të aq sa duam, e pastaj atij i bëjmë të hyjë në Xhehennem i nënqmuar, i përbuzur. E kush e ka për qëllim botën tjetër, duke qenë ai besimtarë, përpiqet për të ashtu si i takon asaj, angazhimi i tyre do të jetë i pranishëm (te Zoti).” (EL Isra 18-19)
5 - Njohja e All-llahut të Lartësuar me emrat, përshkrimet dhe legjislacionet, ashtu siç Ai I Madhëruari thotë:
“Po All-llahut ia kanë frikën nga robërit e Tij, vetëm dijetarët, ...” (Fatir 28)
Ashtu siç është thënë: "Kush e njeh më mirë All-llahu, ai ia ka më shumë frikën Atij Fuqiplotit.”
6 - Unë gjithashtu ju rekomandoj që të lexoni më shumë për njerëzit e mirë, të drejtë dhe të sinqertë si dhe t’i merrni ata si shembull tuaj në jetë.
Vëllezër dhe motra ... Ramazani, muaji i mëshirës I adhurimeve dhe bekimeve, është një mundësi e madhe për çdo rob që dëshiron të jetë më afër Krijuesit të tij, ku shejtanët janë të lidhur me zinxhirë dhe dyert e Xhennetit janë të hapura dhe adhurimet ndaj All-llahut janë të shtuara.
Pra, rikthehu tek Zoti yt ... afrohu tek Ai ... shkatërroi zinxhirët e veprave të këqia dhe muret e mëkateve ... vetëm atëherë sytë tuaj do të lotojnë dhe zemrat tuaja do të jenë të përulura ... do të kenë frikë ... dhe do të rrënqethen nga Ai Subhaneh.
Perktheu: Ummu Muhlisa