Falënderimi i takon Allahut i cili e bëri ndërrimin e natës dhe të ditës argument per ata të cilët dinë të llogjikojnë. E falënderoj Madhështorin për mirësitë e Tij të një-pasnjëshme e të cilat skanë fund. Dëshmoj se nuk ka hyjni tjetër me të drejtë veç Allahut i vetëm dhe i pa shok, si dhe dëshmoj se Muhamedi është robi dhe i dërguari i tij, bartësi i flamurit të bamirësve, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të, mbi familjen e tij të nderuar, mbi shokët e tij besnik dhe të gjithë ata që e pasuan atë.
Ju këshilloj ju dhe veten time që t’i frikësohemi Allahut, sepse frikësimi i Tij është furnizimi më i mirë ditë kur nuk bën dobi fëmijja dhe as pasuria.
Muslimanët në mbarë botën, po mirëpresin zotëriun e muajve, muajin e dhuratave dhe përgëzimeve, muajin e faljes dhe mirësive. Po e presin pas një kohe të gjatë, pasi kanë vajtuar për të zemrat dhe janë përmalluar për të shpirtërat e besimtarëve.
O ju muslimanë!
Juve po ju vjen Ramazani për të cilin Allahu i Madhëruar ka thënë: “Çdo punë e birit të Ademit është për të, me përjashtim të agjërimit, ai është për Mua dhe unë do ta shpërblejë atë pa masë.” Mutefekun alejhi
Në shpirtërat e të mirëve për këtë muaj zgjohet ndjenja e ndriçimit, ndërsa në zemrat e adhuruesëve gëzimi. Ndodh që dikush në këtë muaj të ketë arritur ndonjë orë pranimi, me të cilën ka mbërritur gradat e kënaqësisë tek Zoti i tij. Një prej të parëve tanë të mirë, në pragun e vdekjes tha: “Qaj për arsye se do të agjërojnë muslimanët për Allahun dhe unë s’do të jem me ta, se do të falen falësit dhe unë s’do të jem në mesin e tyre”. Profeti ynë alejhi selam ka thënë: “Për agjëruesin janë rezervuar dy gëzime, një gëzim kur çel iftarin dhe një kur të takoj Zotin e tij”.
Ky muaj ka ndër ditët e tij një natë e cila është sikur kurorë mbi kokën e kohës, ajo është më e mirë se njëmijë muaj. Kush falet në të duke besuar Allahun e duke shpresuar shpërblimin, do t’i falen të gjitha mëkatet që kanë kaluar.
Ky është muaj i faljes së gjynaheve dhe fshirjes së mëkateve. Profeti salallahu alejhi ue selem ka thënë: “Kur të vijë Ramazani hapen dyert e Xhenetit dhe mbyllen dyert e Xhehenemit dhe prangosen shejtanët”. Ky muaj do të jetë ndërmjetësues dhe dritë për agjëruesin ditën e Gjykimit.
Muslimaë të nderuar!
Kush dëshiron prej jush lumturinë e përhershme, atëhere duhet patjetër që të ruajë dhe të kujdeset për adhurimet. Dhe puna e mirë nuk mund të pranohet veçse me sinqeritet.
Dhe nga adhurimet më me vlerë të besimtarit është dhe namazi i natës, sigurisht që ai është namazi më i mirë pas farzeve. Në errësirën e saj konkurojnë të mirët dhe e deshën këtë botë vetëm për netët e saj në të cilat kryenin namazin e natës.
Ebu Sulejman Edarranij ka thënë: “Pasha Allahun nëse nuk do të ishte namazi natës, nuk kisha për ta dashur dynjanë”. Nata është e shtrenjtë për errësirën e saj dhe falja në të është nga cilësitë e të mirëve të cilët janë të përgëzuar me Xhenetet e këndëshme. Allahu i Madhëruar ka thënë: “Ata flinin pak natën”. Edh Dharijat: 17.
Hasan el Basriu –Allahu e mëshiroftë-, thoshte: “Nuk e ka lënë askush namazin e natës, vetëm se për shkak të ndonjë gjynahu të cilin e ka kryer”. Prandaj hap një faqe të shndritshme me Zotërinë tënd dhe vendosi një perde të kaluarës tënde të cilën e ke harruar por që Allahu ta ka shënuar.
Duaja, lutja është shigjeta e natës, ajo është litari i gjatë midis tokës dhe qiellit. Është fitim i qartë pa asnjë çmim, është leverdi pa telashe. Ajo është armiku i fatëkeqsive të cilat i pengon dhe i ndalon. Askush nuk humb prej lutjes, sepse depot e Allahut janë gjithmonë të mbushura plot. Ai nuk ia kthen duart askujt bosh. Ndaj qëndro me shpresë për përgjigjen, sepse i Luturi është Bujar. Ruaji këto netë sepse ato janë gjallëria e kohës.
Sa mirë do ishte të laheshin mëkatet tona për shkak të lotëve që do të derdhen në këto netë. Prandaj eja t’i bashkojmë këmbët e të jemi me falësit e tjerë derisa të mbarojë imami, në mënyrë që të na shkruhet sikur jemi falur gjithë natën. I Dërguari i Allahut ka thënë: “Kush falet me imamin deri në fund të namazit, i shkruhet sikur është falur gjithë natën”. Tirmidhiu.
Muslimanë të nderuar!
Të gjithë e dimë se libri ynë i shquar është argument i mesazhit dhe dritë për shikuesit, nuk ka rrugë tjetër për tek Allahu vetëm se nëpërmjet këtij libri dhe nuk ka shpëtim vetëm se me anë të tij. Ai zbriti në më të mirin e muajve “Muaji i Ramazanit është ai, në të cilin ka zbritur Kurani, që është udhërrëfyes për njerëzit, plot me shenja të qarta për rrugën e drejtë dhe dallues (i së mirës nga e keqja)”. El Bekare: 185.
Sa bukur qarkullojnë minutat në Ramazan kur Kuranin lexojmë, kur në të meditojmë dhe me të punojmë. Ka qënë Es’uedi që e lexonte Kuranin në Ramazan çdo dy netë, ndërsa Katadja çdo tre netë, por kur vinte dhjetëditëshi i fundit i Ramazanit e lexonte atë çdo natë. Në Kuran ne gjejmë shembuj dhe mësime me të cilat na shtohet përulja dhe nënshtrimi.
O ju muslimanë!
I pasuri koprrac, në realitet është i varfër i zbukuruar, ndërsa i kamuri dorështrënguar, në realitet është shërbëtor i nënçmuar, sepse e mbledh pasurinë për të tjerët dhe në dorën e tij mban letra e jo lekë, sepse ato s’i bëjnë dobi veçse kur ua jep të tjerëve. Ndërsa Profeti Muhamed ka qënë njeriu më bujar, ndërsa në Ramazan ka qënë bujar më shumë se kurrë më parë.
Ai ishte xhymert në shpenzime, nëse ndihmonte me ndihmë financiare, jepte në sasi të madhe dhe nëse dhuronte, nuk frikësohej nga varfëria. Nuk iu kërkua diçka, vetëm se e dha atë; nuk ktheu mbrapsht ndonjë nevojtar vetëm nëse nuk kishte ç’të jepte.
Muaji i Ramazanit është muaji i sadakadhënësve, konkurojnë në të dhënësit dhe shpenzuesit, ndaj shtrije dorën tënde në shtëpitë e nevojtarëve, sepse pasurinë nuk mund ta ruajë kurrë koprracia sikurse nuk e pakëson atë lëmosha. Kush i bën mirë robërve të Allahut, Allahu do t’i bëjë mirë atij dhe kujt i hapet dera e mirësivë le ta shfrytëzojë atë sepse ai nuk e di se kur mund t’i mbyllet kjo derë. Nëse ke mundësi të të mos ta kalojë kush për tek Allahu, atëhere bëje.
Kur vdiq Zejnul Abidin banorët e Medines e humbën sadakanë e fshehtë. Kur e lavën atë, gjetën në shpinën e tij shenja të nxira dhe a e din përse? Sepse ai mbante natën mbi shpinën e tij thasët me miell për t’ia shpërndarë fukarenjve të Medines. Sadakaja i shfaq gjurmët e saj në veten tënde, në begatinë e pasurisë dhe të fëmijëve të tu, gjithashtu ajo të largon problemet dhe me të fiton qetësinë.
Jepuni fukarejve qoftë edhe pakë, sepse tek Allahu ajo është shumë, Allahu na ka dhënë një shembull madhështor për sadakanë ku thotë: “Ata që shpenzojnë pasurinë e vet në rrugë të Allahut, i shëmbëllejnë atij që mbjell një kokërr nga e cila dalin shtatë kallinj, ku secili kalli ka nga njëqind kokrra. Allahu ia shton (shpërblimin) edhe më tepër kujt të dëshirojë; Allahu është Mirëbërës i madh dhe i Gjithëdijshëm”. El Bekare 261.
Jahja bin Muadh ka thënë: “Nuk di ndonjë kokërr që të peshojë sa malet e dynjasë, veç kokrrës së sadakasë”. Për këtë Profeti ka nxitur për sadaka sepse ajo të shpëton nga dënimi ku thotë: “Ruhuni nga zjarri qoftë duke dhënë sadaka edhe gjysëm hurme”. Madje grave u ka thënë: “Jepni sadaka, sepse unë kam parë që shumica e banorëve të zjarrit janë gra”. A nuk e din se njeriu ditën e gjykimit do të jetë në hijen e sadakasë së tij.
O ju muslimanë!
Përgatituni për muajin tuaj të preferuar, sepse ai është si një musafir në udhëtim, priteni atë me pendim të sinqertë dhe vendosmëri se do ta kaloni kohën e tij me bindje.
Kjo botë nuk është gjë tjetër veçse disa frymëmarrje të numëruara dhe kohë të përcaktuara. Prandaj punoni, shpresoni dhe përgëzohuni, sepse i dështuar dhe i mashtruar është ai i cili angazhohet me diçka tjetër veç bindjes së Allahut të Madhëruar. I refuzuar dhe i humbur është dhe ai i cili ka humbur natën e Kadrit. I mjerë është ai që kalon Ramazani dhe nuk i falen mëkatet. Një herë Profeti kur po ngjitej në minber tha: Amin, amin, amin. Kur njerëzit e pyetën përse e bëri këtë ai tha: “Më edhri Xhebraili dhe më tha: “U poshtëroftë ai njeri të cilit i kalon Ramazani pa i falur gjynahet dhe unë thashë: amin…”.
Kush ka mundësi të bëjë vizitë në Qabe gjatë Ramazanit, le ta bëjë sepse ajo llogaritet sikur haxhi me Profetin salallahu alejhi ue selem. Ndërsa kush i mundëson çeljen e iftarit agjëruesit, ai ka të njëjtin shpërblim sikurse agjëruesi pa ju pakësuar asgjë.
Lutuni, sepse lutja e agjëruesit nuk kthehet mbrapsht (pranohet), Profeti alejhi selam ka thënë: “Tre personave nuk u kthehet lutja mbrapsht dhe përmendi prej tyre agjëruesin derisa të çelë”. Ahmedi
Lidhu me ata që je ndarë prej të afërmve, pendohu ke Allahu sa është dera e saj ende e hapur, sepse përfundimi i keq është i rrezikshëm, vdekja është çështje madhështore dhe ndarja nga kjo botë është e dhimbshme. Le të jetë dita jote e nesërme më e mirë dhe më e dobishme se ditët e tua të kaluara.
Ndaj ju këshilloj që këto ditë të arta t’i shfrytëzoni, mos i humbni me lojëra dhe shfrenime, sepse ju nuk e dini se a do ta arrini Ramazanin që vjen, madje nuk e dini se kur do të ktheheni ke Allahu. Kështuqë i zgjuar është ai i cili shikon gjendjen e tij dhe e rregullon atë përpara se ta shokoj vdekja.