MOSBINDJA
Qe kur hapa syte ne kete bote ,babain tim e gjeta te zhytur ne defrime,argetohej,dilte dhe pinte vere bashke me shoket e tij.Edhe perskaj gjithe kesaj,ai perseri ndaj nesh nuk trgonte kopraci per asgje,sado qe t'i kerkonim,por me kusht qe te mos e veme mbulesen.Vazhdimisht I perbuzte vajzat qe mbanin te veshur mbulesen e neve na nxiste qe te veshim cdo gje qe proklamonte moda,pavarsisht se a perputheshin me traditen tone lindore apo jo.
Na dha liri te plote(vecanarisht kur dilnim jashte gjate nates),shoqerimin (e tepert)e nje djali me nje vajze e konsideronte civilizim,prandaj dhe kjo qe arsyeja qe ne shoqeroheshimme shoket e vllezerve tane.
Ne anen tjeter kisha nenen time ,te ciles ne nje menyre nuk I pelqenin keto veprime,ndonjeher heshte e ndonjehere I lejonte.Parimisht,babai e kishte qejf shume qe te udhetoje me shoket e tij(per pune te irituara),nena dinte gjithcka reth kesaj,por e mbante veten duke thene:Perderisa eshte duke ushtruar vepra te liga larg shtepise s'ka gje!
Babai im shkoi ne nje udhetim,i cili zgjati me shume se nje muaj.Pas kesaj periudhe kohore shoku I tij
telefonoi nga qyteti ne te cilin kishin shkuar,per te na informuar se babai im do te arije ne vendelindje,por ama I vdekur!Pasi degjuam lajmin,filluam qe te mos I besojme duke thene:Si eshte e mundur?!nga se ai eshte shendosh e mire dhe se kure nuk Ishte ankuar prej asgjeje.
Qajtem shume,vecanarisht une,sepse kur isha e vogel nuk me kthente per asgje qe I kerkoja.
Kur erdhi kufoma e babait tim,sa nuk u hodha mbi te dhe keshtu fillova te qaj me ze te larte.
Pasi kaluan ditet e ngushllimit I telefonova shokut te ngushte te babait,me te cilin kishte udhtuar bashkarisht dhe me thane se eshte ne xhami,te ciles vetem ralle here I ndahej.
U habita nga ky veprim befasues qe I kishte ngjare atij dhe me pas kembengula qe te vjen.
Erdhi me fytyre te zbehur e une I thash:O xhaxha,du te me tregosh se si vdiq babai im?,ndersa ai filloi te qaje me denese .U betova dhe I thash:Nuk I besoj ato fjale qe ja the nenes time(aksident automobilistik)!Pas nje insistimi te madh,degjova fatkeqesine:Kur tha:Ishin oret e vona te nates e ne ende ishim duke pire vere,bashke me ne kishim edhe disa vajza.Une I thash atij:Vajzen qe e kam une ,eshte me e bukur se ajo qe do te vjen te qendroje me ty!Ai ma ktheu:Ti nuk e ke pare ate!Pastaj ajo hyri dhe vertete ishte e persosur ne bukuri,babai yt u cua dhe ne shenje nderimi ndaj bukuris saj ra ne
,mirepo per derisa ai qendronte ne
une e thira shume here,por nuk u pergjigj.Kur e leviza
ai ra I vdekur,pra vdiq duke I bere
asaj.
Qe kur e degjova kete perfundim dhe kete mbarim te kobshem,qava shume,madje edhe me dite te tera!
Hoxhe Burim Sherifi