Udhëtari

Udhëtari
Udhëtari



Një udhëtim i gjatë... një ekspozitë e shtruar përgjatë rrugës time... udhëtoja i habitur nga veprat e çuditshme artistike! Ajo piktur syverbuese e vendosur në zemër të natyrës shfaqte bukuri të fshehta! Në moment doja të siguroj lidhje mes botës së jashtme dhe ndërgjegjës time që t’u jap gjërave formë, orientim..., dua të perceptoj edhe... për ta bërë diturinë dituri... dua një frymëzim. Unë jam vetëm një udhëtar në këtë botë... që më është paraqitur me shumëngjyrësinë e vet... që më ofron një mundësi... një libër të pasur e të ilustruar, dhe që më jep një detyrë, për të lexuar dhe kuptuar jetën nga ai libër. Edhe pse më duket ky udhëtim i vështirë, edhe pse përreth meje ka errësirë, duhet vazhduar..., mesazhet vijnë, ata gjenden përreth meje. Nuk dua të hapem në diskutime për madhështinë e shërbimeve që bëra në këtë rrugë... po bëjë vetëm ate që kërkon karakteri im. Dua që ta bëjë zemrën breg për të ardhur deri te oqeani i së vërtetës... kështu duke tretur dallgët e ardhur nga oqeani, qetësoja shpirtin. Rreziku i fundosjes është evident... për tu larguar nga ky rrezik duhet vazhduar udhëtimin, duke vepruar e duke ndryshuar cilësi në krahasim me të shkuarën. Vazhdojë duke ecur... kokëulur, duke u treguar i vëmendshëm ndaj sjelljeve e veprimeve... për të treguar dashuri ndaj të gjithëve. Fakti që njeiru pëlqen vetveten e mbahet me të madh, është provë e çalimit të mendjes e trashësisë së shpirtitt, kurse ata kokëulur arrijnë shpërblime të pasosura si në lartësinë e Zotit, ashtu edhe mes njerëzve. Ky udhëtim i këndshëm dhe me shumëngjyra i mundësohet secilin njeri njëherë në këtë jetë... dhe nga ky udhëtim mund të ngjiten deri te “Kopshti i asmave”, ashtu siç bëri perandori për nder të gruas të tij, për të qenë ajo e kënaqur. Por, deri këtu mund të ngjiten vetëm ata të cilët kanë zemrat e zgjuara dhe mendtë në kokë, kurse ata që ecin sy lidhur për të mos parë vijnë dhe ikin sikur një frymë, duke mos lënë asnjë gjurmë. Ata të cilët njohin veten njohin edhe Zotin. Pra, çdo udhëtari i është përcjellë mesazhi. Ekzistojnë edhe ligje të cilat duhet kuptuar dhe respektuar… dikush i kupton këta ligje të natyrës dhe jetës , dhe të njejtat i vlerëson. Ata duken, janë përreth çdo udhëtari, ata shihen nga ngjyrat magjepse të luleve te degët e pemëve, nga bubullima e frikshme në qiell e tek kënga e zogjëve. Gjithëçka funksionon sipas një harmonie të rregulluar nga mençuria e Zotit, për krijesat e tij… që udhëtarit t’ia mundësojë një udhëtim sipas dëshirës së tij, duke qenë i pavarur në vendosje dhe sjellje… Në çdo gjë ndiet reflektim nga Qenia me Fuqi të Pafundshme. Edhe ne jemi duke udhëtuar, e në të njejtën kohë duke menduar mbi Individualitetin e fshehtë për sytë. Për Ate që me veprat e veta na bënë të njohur Veten, jemi duke udhëtuar në një rrugë që si vjen fundi, për tu ndodhur çdoherë në udhën e Tij… Dhe jemi vendosur që ti kapërcejmë portat e hapura për te Ai. Të gjithë udhëtarët, tek uniteti i Tij e kanë shpresën… ti dhuron ujë në shkretirë…harmoni në qiell. O Zoti yn, ti je ai që na ndihmon në këtë udhëtim, vetëm me Ty arrijmë lumturinë, na mundëso që të jetojmë në paqe. Mos na bënë nga ata qe pëçahen, inatosen dhe copëtohen, nga ata që shkelin mbi ligjin Tënd dhe mbi Fjalën Tënde. Na mundëso të bëhemi nga ata qe respektojnë urdhërin Tënd- “Hyni bashkërisht në paqe”! O Zot, nëse ne kemi devijuar nga ky udhëtim, nëse me përpjekjet tona kemi dëmtuar të vërtetat e larta që smundëm ti njohim, të kërkojmë falje, falna ne!