E ulur në sofrën e iftarit…

E ulur në sofrën e iftarit…

--------------------------------------------------------------------------------

E ulur në sofrën e iftarit…

Dita e parë e këtij muaji solli një gëzim të madh në shtëpitë tona,aroma e tij filloi të ndjehet gjithkund…

Të gjithë muslimanët presin iftarin duke përgatitur gjera të ndryshme,të gjithë jemi ulur dhe presim të thërret ezani…

Të gjithë shpresojme Mëshirën e Allahut,të gjithë shpresojmë shpërblimin e Tij,të gjithë lutemi lutje të ndryshme por….dicka kemi harruar…

Kemi harruar se përderisa ne jemi ulur ne sofrat tona ku nuk ka vend më as edhe për një gotë uj,dikush nuk e ke edhe atë për ta larguar etjen…

Kemi harruar se përderisa ne kemi në sofër gjëra të ndryshme dikush nuk ka me se ta largoj urinë…

Kemi harruar se përderisa ne jemi të gëzuar se do të çelim iftar dikush nuk mund ta dëgjon ezanin e akshamit nga tankat e armet që e rrethojnë..

Kemi harruar se përderisa ne jemi të rehatshem nëpër shtëpitë tona motrat tona muslimane torturohen nëpër burgje,dhunohen,fëmijët masakrohen!!!

E ne?!!!SubhnAllah!!!A ka kush që shkon në ndihmë të tyre??!

Pasi që këtë nuk e bëjmë ,a ka kush që lutet për shpëtimin e tyre?!

A ka kush që i ndjen rënkimet e ndëshkimet e tyre?!

Jo,jo sepse kemi shumë obligime tjera të kësaj bote e kemi shumë gjëra për tu lutur për këtë botë andaj kemi harruar të lutemi për to.

Nuk po kemi kohë të mendojmë për to…

Por a nuk ka thënë Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem:”Nuk beson asnjëri nga ju përderisa nuk e don për vëllaun e vet atë që e don për vete”??!

A edhe këtë e kemi harruar ??

Po edhe këtë si duket e kemi harruar!!!

Turp!!Sa lehtë e kemi ta përdorin fjalën “kemi harruar”,”nuk kemi kohë”….

E kur do të na kujtohet se duhet ti kapim armët e tu shkojmë në ndihmë vëllezërve dhe motrave tona?!Kur do të kemi “kohë”për këtë?!

Kur do të na kujothet ti shkatërrojmë burgjet në të cilat bëhën maltretime mbi muslimanët,burgjet ku motrave tona ua kanë përzier gjakun me gjak të kriminelëve?!

A nuk jemi ne ata të cilët duhet të ngrihemi e tu shkojmë në ndihmë?

Po neve na ka kapluar gjumi si tu ndihmojme?!

Mbretëron qetësia në shtëpitë tona por edhe në zemrat tona ka filluar të mbretëroj qetësia dhe zemra fare nuk lëviz kur dëgjon se gjaku i muslimanit po shkon rëke si një lum!!!

Estagfirullah!A kështu do të dalim para Allahut?

Edhe pse mundohemi ti plotesojmë kushtet për të dalë faqebardhë para Tij ku do ta lëmë kushtin e Resulullahut që na ka porositur t’I ndihmojmë njëri-tjetrit?

Insha'Allah nuk do të jemi të qetë dhe nuk do të jemi të kënaqur derisa nuk e zbatojmë edhe këtë kusht.

Allahu na e mundësoftë që të kthjellemi,ta largojmë ndryshkun e ngurtësinë e zemres e të mos frikësohemi të dalim në front sepse edhe nëse mbesim të gjallë edhe nëse vdesim kemi shpërblim të madh…

S’ka gjë më me vlerë se të jesh Muxhahide ose Shehide (Allahu na e mundësoftë)

E nëse këtë se bëjmë dot së paku të mos harrojmë që pas cdo iftari të lutemi:

O Allah shpëtoji vëllezërit dhe motrat tona nga duart e qafirave,liroji të burgosurit dhe të burgosurat tona…

O Allah jep fitore në shtetet Islame dhe shkatërroji të gjithë ata të cilët i bëjnë zullum Islamit…

O Allah na e forco zemrën tonë që të na ngjallet dëshira për Xhihad,na i forco duart tona që ti kapim armët e të luftojme,na i forco këmbët tona që të mos rrinë ulur por që në ndihmë të muslimanëve të vrapojnë.Amin


Thërret ezani:Allahu na e pranoftë agjerimin dhe lutjet tona…