Zudi Fejzuli
Administrator
Numri i postimeve : 633
Data e regjistrimit : 17/05/2010
Nacionaliteti-Sheti : Bologna.Italy
 | Titulli: Haxherja, simbol i durimit dhe i sakrifices  Sat 23 Oct 2010 - 22:04 | |
| Falenderimi i takon Allahut.Ate e falenderojme dhe prej Tij falje e ndihme kerkojme.Kerkojme mbrojtje nga Allahu prej te keqijave te vetvetes dhe te veprave tona.Ke e udhezon Allahu s’ka kush e lajthit dhe ke e largon nga rruga e vertete,s’ka kush e udhezon.Deshmoj se s’ka hyjni tjeter pervec Allahut,i Cili eshte nje dhe deshmoj se Muhammedi s.a.v.s eshte rob dhe i Derguar i Tij.
Te dashur anetar dita-dites po i afrohemi festes se Kurban Bajramit, festa te cilet çdo musliman e bane te lumtur!. Te varfur apo te pasur , te moshuar apo te ri, gra apo burra, te gjithe deri-diku ndjene madheshtine e Allahut qe na jep ne ato dite te Bajramit.Por un ne kete Teme nuk do te keme si pike referimi qe te flas gjere e gjate per kete feste, edhe pse me te vertet ja vlen te shkruhen reshte e reshta per gezimet e muslimanit qe perjeton ne ato dite, mirpo ne nje te ardhme te shkurte InshaAllahu Tela do te flasim edhe per kete feste.
Ne keto çaste do te jetojme me gruan e sakrificave, me gruan qe eshte shembull per te gjitha nenat muslimane Ajo eshte Haxherja nena e Ismailit a.s te cilet Allahu xh.sh e vu sporve mby sprove, pasi qe edhe festa e Kurban Bajramit zanafillen e ka prej tek kjo grua. Festa e Kurban Bajramit na sjell ndermend sakrificen e familjes se Ibrahimit a.s, e cila perfaqeson shembullin e nenshtrimit ideal ndaj Zotit, siç udhezon edhe Kurani Famelartë: “O ju qe besuat, hyni në Islamin e teresishem (perqafojeni fene islame në teresi), ...” [Kuran, 2: 208]
Kurban Bajrami eshte nje feste e cila sjell gezim dhe hare. Por ne te vertete ajo vjen pas nje sakrifice. Kjo feste lidhet ngushte me nje ngjarje të veçante si haxhi, me nje qytet te veçante si Meka dhe me nje familje te veçante si ajo e Ibrahimit a.s, eshte e zakonshme qe te kujtohet sakrifica e Ibrahimit dhe e Ismailit, paqja qofte mbi ta, por le te ndalemi pak edhe te Haxherja (Allahu qoftë i kenaqur me te), gruaja e Ibrahimit dhe nena e Ismailit, te kjo grua dhe nene shembullore.
Haxherja, bashkeshortja e Ibrahimit a.s, ishte nje grua e bindur ne njeshmerine e Allahut te Lartsuar dhe e degjueshme ndaj burrit te saj. Ajo iu bind pa hezituar urdhrit te Zotit per të shkuar bashke me foshnjen e saj ne luginen e shkrete dhe shterpe te Mekes. Ne ate kohe Meka ishte ende e pabanuar. Kur Ibrahimi a.s i la Haxheren dhe Ismailin ne ate vend te shkrete, ajo e pyeti: 'O Ibrahim! Ku po shkon, a po na le ne kete lugine ku nuk ka asnje njeri dhe asgje per te jetuar?' Ajo ia perseriti pyetjen shume here atij, por ai nuk i kthente pergjigje. Me pas ajo e pyeti: 'A te ka udhezuar Zoti te veprosh keshtu?' Ai u pergjigj, 'Po.'...
Kjo pergjigje mjaftonte per te, pasi e dinte se ky ishte plani i Allahut te Madheruar. Dhe ajo atehere tha: “Zoti nuk do te na braktise.”Pas largimit te Ibrahimit a.s, ushqimi dhe uji qe ai u kishte dhene u harxhuan, kurse Meka ishte vend i pabanuar. Zoti i Madheruar e vuri Haxheren para nje sprove te madhe. Situata ne te cilen ndodhej ajo dhe foshnja e saj ishte teper e rende. Ne ate lugine te pabanuar, pa buke dhe pa uje, pa mbrojtje e strehim, nene Haxherja besoj se duhet te jete ndier e vetmuar, e pikelluar e ndoshta edhe e trembur. Dielli i nxehte e pervelues binte mbi te dhe femijen qe ajo mbante ne krahe. Ne ate shkretetire te shkrete nuk gjendej asnje shtepi, asnje burim uji, asnje hije peme. Asgje!
Ismaili i vogel nisi te qaje dhe bashke me te qante edhe zemra e nenes. Nene Haxherja duhet te gjente uje sa me pare. E shqetesuar, por pa e humbur besimin dhe nenshtrimin e saj total ndaj Zotit dhe e bindur ne ndihmen e Tij, ajo filloi te kerkonte uje per femijen e saj dhe per veten. Haxherja nisi te vraponte mes kodrave per te gjetur ndonje oaze. Vrapoi drejt njeres koder, por nuk pa asgje. Vrapoi te tjetra, por edhe aty asgje. Nderkohe e qara e Ismailit ia therte zemren. Ajo u kthye te femija per ta qetesuar, por e habitur e pa duke goditur reren me kembet e tij te vogla. Dhe ndihma e Allahut te Madheruar erdhi. Zoti beri qe nga thellesite e kesaj toke te thate e pajete te buronte uji i Zemzemit. Pas veshtiresise, per Haxheren dhe Ismailin e vogel erdhi lehtesimi.
Menjehere ajo e falenderoi Allahun e Madheruar dhe i dha femijes per te pire. Ai pushoi se qari dhe u qetesua. Pak me vone aty erdhi edhe fisi i Xhurhumeve, te cilet kishin pare zogjte duke fluturuar drejt lugines dhe e kishin kuptuar se aty kishte uje. Ata kerkuan leje per t'u vendosur aty dhe gradualisht Meka u be nje vend i populluar. Me vone Ismaili a.s do te behet paraardhes i fiseve nomade arabe, te ndare ne disa fise. Ibrahimi a.s u kthye pas disa vitesh ne Meke dhe bashke me Ismailin e rritur ndertuan Qaben e shenjte. Por sprova e familjes se Ibrahimit nuk perfundon ketu.
“Dhe kur arriti ai (djali) që së bashku me të (me Ibrahimin) të angazhohet në punë, ai (Ibrahimi) tha: “O djali im, unë kam parë (jam urdhëruar) në ëndërr të të pres ty. Shiko pra, çka mendon ti?” Ai tha: “O babai im, punoje atë që urdhërohesh, e ti do të më gjesh mua, nëse do Allahu, prej të durueshmëve!” [Kuran, 37]
Ibrahimi a.s, babai qe iu bind urdhrit te Allahut, e mori djalin e tij dhe e çoi ne kodren Merva prane Qabes dhe e shtriu ne toke. Ai ishte i gatshem ta sakrifikonte. Ne te njejten kohe, dhimbja e nenes ishte edhe me e madhe, por besimi i saj ne Zot e bente ate ta duronte kete dhimbje se bashku me peshen e madhe te mendimit se djalin e saj te vetem e priste vdekja.
“E kur ata te dy iu dorezuan urdhrit te Zotit dhe e permbysi ate ne fytyrë (në ballë). Ne e thirrëm atë: “O Ibrahim!” Ti tashmë e zbatove ëndrrën! Ne kështu i shpërblejmë të mirët! [Kuran 37: 103-105] I kenaqur me Ibrahimin a.s dhe me nenshtrimin dhe dashurine e tij te thelle, Allahu i Lartesuar e urdheroi ate qe te sakrifikonte nje kafshe, ashtu siç bejne sot haxhileret ne  dhe muslimanet ne te gjithe boten per Kurban Bajram.
Kjo na ben te kuptojme se Allahu i Lartesuar nuk donte te sakrifikonte Ismailin, por te vinte ne prove Ibrahimin alejhi selam dhe bashke me te edhe Haxheren, e cila e kishte rritur Ismailin me shume mundime, larg burrit dhe familjes së saj. Por ajo që u sakrifikua ishte dashuria e madhe e prinderve per Ismailin, ndersa Ismaili mbeti gjalle. Allahu i Madheruar e ngriti familjen e Ibrahimit ne piedestalin me te larte. Ibrahimi alejhi selam si baba u sprovua me sakrifikimin e djalit, Ismaili ishte vetë sakrifica, kurse Haxherja u sprovua me humbjen e fëmijes se saj te vetem.Sakrifica e madhe e Haxheres na meson se jeta e secilit prej nesh eshte dhurate nga Zoti dhe se duhet jetuar sipas vullnetit te Tij. Allahu ne Kuran thote:
“Thuaj: “Namazi im, kurbani im, jeta ime dhe vdekja ime janë thjesht për Allahun, Zotin e botëve. Ai nuk ka shok (nuk adhuroj tjetër). Me kete (thjeshtesi te adhurimit vetëm për Zotin) jam i urdhëruar dhe jam i pari i muslimanëve (i pari që pranoj dhe bindem)! [Kuran 6: 162-163]
Kurban Bajrami na kujton ne ditet e sotme sakrificen e kesaj familjeje te nderuar, kesaj familjeje (te nënshtruar) muslimane. Kjo familje nuk u hamend kurre ne dhenien e pergjigjes se duhur ndaj urdhrave te Allahut te Lartesuar. Ashtu si Ibrahimi dhe Ismaili a.s, edhe Haxherja nuk vuri asgje para deshires se Allahut, duke pranuar me gjithe zemer sproven qe iu dha dhe duke e kaluar ate me sukses.
Duke e bere ecjen mes Safase dhe Mervas nje pjesë te haxhit, Allahu i Lartesuar ka nderuar edhe Haxheren. Nuk duhet te harrojme se keto dy kodra jane te njejtat kodra mes te cilave Haxherja vrapoi e deshperuar per te gjetur uje per foshnjen e saj, Ismailin.
”Safa dhe Merva janë nga shenjat (per adhurim) e Allahut, e kush e mesyn shtepine per (Qaben per ) ose per umre (vizite jashte kohes se haxhit), nuk eshte mekat per te t'i vizitoje ato te dyja (te ece ne ato dy vende). E kush ben ndonje te mire nga vullneti (jo obliguese), s'ka dyshim se Allahu eshte Shperblyes i Gjithedijshem." [Kuran, 2]
Edhe sot uji i Zemzemit freskon haxhileret qe shkojne ne Meke. Gjate bërjes se sajit (ecjes mes Safas dhe Mervas) ata sjellin ndermend historine e Haxheres, kur ajo kerkonte uje per fëmijen e saj. Haxhileret kujtohen per familjen e Ibrahimit alejhi selam edhe atehere kur therin nje dash per Kurban Bajram.
Por historia e Haxheres gjithashtu na ben te pyesim veten: A jemi ne te gatshme te sakrifikojme per hir te Allahut? Sot nuk kemi nevoje te bejme kurban femijet tane si Haxherja, por nen “thiken e kurbanit” duhet vene egoizmi, mendjemadhesia, pergojimi, smira, zilia, ambicia per karriere ne dem te fese si dhe shume e shume vepra te tjera qe na largojne nga meshira e Allahut te Lartesuar.
Duke shpresuar qe sakrifica e Haxheres dhe e familjes se Ibrahimit te behen per ne shembuj te bindjes dhe nenshtrimit ndaj Allahut te Lartesuar, e lusim Ate qe ky Kurban Bajram te jete plot bereqet per te gjithe muslimanet e muslimanet ne bote.  | |
|
