Sektet antiislame
Në grupin e parë bëjnë pjesë sektet antiislame që veprojnë nën ndikimin e drejtpërdrejtë të qendrave apo shteteve të ndryshme jo islame, veprimtaria e të cilëve është plotësisht në shërbim të tyre pasiqë përkrahen nga ato materijalisht dhe ideologjikisht. Në këtë grup të sekteve antiislame bëjnë pjesë: Ahmeditë me qendër në Londër të Anglisë, sekti i Babive të përkrahur nga Rusia dhe sekti Behaijë me seli në Telaviv të Izraelit.
Sekti më i rrezikshëm i cili pandërprerë bënë përpjekje të përhapet në botë e në veçanti ne trevat tona eshte sekti Ahmedian i cili formohet në nënkontinentin Indian në vitin 1889 nga Mirza Gulam Ahmedi i cili u lind në vitin 1835 në fshatin Kadijan të krahinës Penxhabi ne Indi.
Ideja për formimin e këtij sekti lindi në Londër nga ideologët e kolonializmit anglez të atëhershëm. Idealistët, strategët dhe ideologët e kolonializmit anglez gjatë përpilimit të planeve dhe strategjive për pushtimin e vendeve muslimane në botë si dhe për mbajtjen e tyre nën pushtimin e vendeve kolonialiste ishin të vetëdishëm se muslimaët megjithatë kanë një fuqi lëvizëse e cila është force lëvizëse e muslimnëve kundër çfardo force okupuese, e ajo forcë është Islami. Atëherë është e domosdoshme që kjo forcë të shkatërohet me të gjitha mjetet. Kjo mund të arrihet vetëm me nji metodologji jashtëzakonisht perfide dhe me strategji mirë të planifikuar.
Andaj, vendosën që nënkontinentin Indian të formohet sekta e cila do të deklarohet si islame, por në të vërtetë do të veprojë në deformimin e parimeve akaidologjike dhe juridiko morale të Islamit, duke ia parashtruar mësimeve të kolonializmit anglezo-krishter, sekti i këtillë duhet të formohej përbrenda muslimanëve dhe bartës i tij duhej të jenë vetë muslimanët. Andaj për nënkontinentin Indian zgjodhën Mirza Gulam Ahmedin, familja e të cilit njihej mirë në krahinën e Penxhabit si proangleze dhe tradhtare e interesave të muslimanëve.
Pra Mirza Gulam Ahmedi u josh nga premtimet e anglezëve se do të bëhej i dërguar i All-llahut dhe shërbëtor i denjë i anglezëve. Vërtetësinë e gjithë kësaj që u tha më lartë e vërtetojnë vet fjalët e Mirza Gulam Ahmedit , i cili gjatë përhapjes së mësimeve të çpikura të veta ka thënë: “E kam parë melekun (Xhibrilin) në formën e anglezit të ri, i cili në vitet e 20 të jetës së tij u ul në karigë, e une I thashë: Ti me të vërtet je personifikimi i bukurisë “.Ai tha:“Po”. “Nuk i lejohet muslimanit të ngritë armët kundër anglezëve, për shkakë se xhihadi është ngritë. Anglezët janë mëkëmbësit e All-llahut në tokë dhe nuk lejohet kryengritja kundër tyre”.
Si çdo aspekt tjetër edhe Ahmeditë mundohen të paraqiten si drejtim serioz duke u munduar të kenë metodën dhe mësimet e tyre. Megjithate, sado që mundohen të kenë mësime të bazuara në islam, qëllimet e tyre lexohen shumë lehtë dhe shumë shpejtë del në shesh destruktiviteti i tyre për arsye se idetë e tyre, e mos të them mësimet e tyre bazohen në ide të çpikura nga vetë Mirza Gulam Ahmedi si dhe në ide të mësimeve krishtere dhe gënjeshtra të ndryshme që nuk kanë kurfarë baze fetare e logjike.
Mësimet e ahmedive si: dhënie Zotit cilësi të njeriut, pastaj mësimi mbi ate se pejgamberllëku nuk ka mbaruar, prandaj Mirza Gulam Ahmedi është pejgamberë e ka ardhur pas Isaut dhe Muhamedit a.s., pastaj se Kadiajni ku ka lindur Mirza Gulam Ahmedi, është i shejtë si Mekka dhe Medina dhe se Haxhi duhet te kryhet në te bile edhe nji herë në vit, në xhenet do të shkojnë gjithë njerëzimi, muslimanë, të krishterë dhe jehudë, xhihadi është ngritur dhe nuk është obligim për muslimanët dhe se armiku anglezë duhet të respektohet dhe t’u shërbehet atyre, pse ato janë të zgjedhur nga Zoti për të qeverisur, musliman është ai i cili beson Mirza Gulam Ahmeidt dhe se nuk i lejohet ahmedistit të falet pas joahmedistit. Të gjitha këto që u cekën tregojnë që me te vërtetë këto mësime nuk kanë asgjë të përbashkët me mësimet Islame.
Pra, marrë parasysh sektin Ahmedi si dhe të ngjashme me të në qëllime dhe strategji, si Babijtë dhe Behaijtë, do të shohim se ato veprojnë pa ndërprerë në mesin e muslimanëve. Gjatë veprimit të tyre përdorin strategji të veçantë duke i marrë parasyshë rrethanat e vendit dhe rrethit ku jetojnë, kështu që në vendet ku Islami është thellë i rrënjosur dhe ku vetëdija e muslimanëve është në nivel më të lartë ata fshehin idetë e tyre në masë analizojnë mirë vendin dhe kohën se ku duhet të veprojnë dhe kur duhet të veprojnë. Përgatitjet bëhen në atë mënyrë siç kërkojnë mesi ku duhet të veprojnë. Zhvillojnë propaganë me një demagogji të paparë duke përdorur mjete të ndryshme si: pasuria dhënia e bursave për shkollim, aftësimin e misionarëve, shtypit, botimit të literaturës ne gjuhë të ndryshme, mjeteve informative, etj., Ahmeditë në Londër emetojnë dhe programin e tyre satelitor nëpërmes të cilit përhapin propagandën e tyre.
Ahmeditë, Behaitë dhe Babitë ndikimin e tyre mundohen ta ushtrojnë në:
- mesin e rinisë së papjekur dhe e dobët në njohjen e Islamit nepërmes mjeteve finansiare, bursave dhe premtimit të karierës në jetën e tyre,
- vendet ekonomikisht të dobëta dhe të varfura ku nëpërmes të mirave materiale arrijnë t’i blejnë njerëzit dhe t’i shfrytëzojnë për qëllimet e tyre,
- në vendet ku më tepër emigrojnë njerëz si dhe në mesin ku më tepër janë prezent refugjatët, në vendet ku ka ekzistuar shprazëtira fetare, e sidomos në vendet e Evropës Lindore ku ka sunduar ideologjia komuniste, në veçanti në vendet ballkanike, si në: Shqipëri, Maqedoni, Bullgari, shtetet e ish Bashkimit Sovjetik, etj..