Agjërimi i atij që nuk e fal namazin

(Fetva nga dijetari i shquar dr. Jusuf el-Karadavi)

Pyetje:

A pranohet agjërimi i personit që nuk fal namaz? Apo ibadetet janë të
shoqëruara njëra me tjetrën dhe nuk pranohet njëra prej tyre nëse
lëshohet tjetra?

Përgjigje:

Falënderimi qoftë për Allahun, ndërsa salavati, paqja dhe mëshira e
Allahut qofshin mbi të Dërguarin e Allahut dhe mbi të gjithë ata që e
pasojnë deri në Ditën e gjykimit.

Muslimanit i kërkohet kryerja e të gjitha ibadeteve (adhurimeve):
falja e namazit, dhënia e zekatit, agjërimi i ramazanit, kryerja e
haxhit – vizita e Qabes kur të ketë mundësi udhëtimi.

Andaj, kush e lëshon ndonjërën prej këtyre ibadeteve pa arsye, Allahu
i Madhërishëm e merr në llogari. Rreth kësaj çështjeje, dijetarët
muslimanë kanë pikëpamje të ndryshme:

- disa thonë se ai person është pabesimtar nëse e lëshon cilëndo njërën prej këtyre ibadeteve;

- disa të tjerë e konsiderojnë pabesimtar personin që nuk e fal namazin dhe nuk e jep zekatin;

- ka të atillë që e konsiderojnë pabesimtar vetëm personin që nuk e
fal namazin, për shkak të statusit të tij që ka në fenë e Allahut, si
dhe në bazë të hadithit të Pejgamberit a.s. ku thuhet: “Robin (e Allahut, besimtarin) prej kufrit (mosbesimit) e ndanë namazi.” (Transmeton Muslimi);

- një grup e konsiderojnë pabesimtar personin që me qëllim nuk e fal
namazin, andaj këta nuk mendojnë se agjërimi i tij pranohet, sepse në
fakt, nga pabesimtari nuk pranohet asnjë ibadet;

- disa e konsiderojnë se ai është besimtar musliman për sa kohë beson
Allahun, të Dërguarin dhe Shpalljen dhe nuk i lufton ato as nuk i vë në
dyshim. Ky grup dijetarësh këtë person e cilësojnë si mëkatar ndaj
urdhërave të Allahut (fasik).

Ndoshta ky mendim – Allahu e di më së miri – është më i drejtë dhe më
i afërm. Prandaj, nëse e lëshon zbatimin e ndonjë ibadeti (farzi) për
shkak të përtacisë apo këndjes – duke mos e mohuar as duke mos u tallur –
kurse ndonjë tjetër (ibadet) e kryen, ai e ka Islamin të mangët,
besimin e dobët, dhe është frikë për besimin e tij, nëse vazhdon me
lëshime. Ndërkaq, Allahu askujt nuk ia humb shpërblimin e veprës së
mirë. Por ai tek Allahu sipas sasisë së veprës: do të ketë shpërblim për
atë që ka kryer, ndërsa do të ndëshkohet për atë që ka lëshuar.

وكل صغير وكبير مستطر. – “Dhe çdo vepër, qoftë e vogël dhe qoftë e madhe është rradhitur (evidentuar në Lehvi Mahfudh)”. (El-Kamer, 53)[2]

- “فمن يعمل مثقال ذرة خيراً يره ومن يعمل مثقال ذرة شراً يره .“E
kush punoi ndonjë të mirë, që peshon sa grimca, atë do ta gjejë. Dhe
kush punoi ndonjë të keqe, që peshon sa grimca, atë do ta gjejë.” (Ez-Zilzal, 7-8).

Përkthim dhe përshtatje nga gjuha arabe:
Miftar Ajdini




[1] Burimi:http://qaradawi.net/site/topics/article.asp?cu_no=2&item_no=8579&version=1&template_id=197&parent_id=196
[2] ) Përkthimi i ajeteve kur’anore është marrë nga përkthimi i h. Sherif Ahmetit, Allahu e mëshiroftë!