Është dikush që kujdeset për ty ..
Jeta kalon me kënaqësi e lumturi të ndryshme, dikush ka jetë të gjatë e dikush më
të shkurtër, por gjithçka është caktuar nga Allahu i Mëshirshëm.
Dikush ka një jetë me sprova e vuajtje të ndryshme, që i përsëriten njëra pas tjetrës.
Dikush tjetër është i fortë dhe i përgatitur që të ballafaqohet me to e të mos
dëshpërohet, ndërsa dikush tjetër gjendet në situata jo të mira që Allahu nuk
është i kënaqur me të.
Muslimani i sinqertë synon përherë kënaqësinë e Allahut, duke mos u preokupuar
shumë me problemet dhe sprovat e tij, pasi ka një qëllim të lartë, i cili është
takimi me Allahun e Mëshirshëm në xhenetet e Tij.
Dikush dëshpërohet nga sëmundja që i ka rënë, dikush nga varfëria, dikush nga dashuria,
dikush nga ndarja prej dikujt e dikush tjetër nga mosarritja e sukseseve të planifikuara.
Të gjithë i humbin shpresat dhe dëshpërohen në atë masë saqë largohen krejtësisht nga
planet dhe projektet e tyre; qofshin ato thirrja në Allahun, projektet e biznesit apo
planifikime familjare për jetë të lumtur islame.
Nuk ka njeri pa mëkate, nuk ka njeri pa gabime, nuk ka njeri pa mërzi, nuk ka njeri pa
të meta, por më i miri është ai që pendohet, ai që di të menaxhojë situatat e rënda
dhe sprovat që e godasin.
Të dëshpërohesh nga jeta për shkak të këtyre gjërave është kundërshtim i fjalës së
Allahut: "...dhe mos e humbni shpresën për mëshirën e Allahut. Shpresën te mëshira
e Allahut nuk e humb askush përveç jobesimtarëve.” (Jusuf: 87)
Shiko në çfarë niveli është ai që humb shpresën për mëshirën e Allahut, ngase ka thyer
urdhrin e Allahut, të Mëshirshmit, i Cili na ka urdhëruar të mos e humbim shpresën
te mëshira e Tij.
"E kush mund ta humbë shpresën për mëshirën e Zotit të vet, përveç atyre që janë të
humbur”? (El Hixhr: 56)
Një njeri i tillë pa dyshim që ka devijuar me një devijim të skajshëm.
Si thirrësi në fe ashtu edhe i thirruri duhet të mbështeten në Allahun e Madhëruar:
thirrësi duhet të jetë i kujdesshëm t'i thërrasë muslimanët tek ajo që i afron me
mëshirën e Allahut dhe që i largon nga hidhërimi i Tij, t’u japë shpresa për shpëtim,
për mbulim nga mëshira e Krijuesit, por gjithnjë duke ecur paralel mes shpresës dhe
frikës.
Imam Darimiu transmeton se Aliu radijAllahu anhu ka thënë: "Dijetari i vërtetë është
ai që nuk ua humb të tjerëve shpresat te mëshira e Allahut, nuk ua thjeshtëson dhe
lehtëson gjërat mëkatarëve dhe nuk i siguron ata nga dënimi i Allahut.”
Si mund të dëshpërohesh kur pas vështirësisë vjen lehtësimi, pas çdo nate lind dielli,
pas çdo thatësie vjen gjelbërimi, pas çdo frike vjen qetësia e pas çdo mundi vjen çlodhja?!
Si mund të jesh i dëshpëruar kur Profeti sal-lAllahu alejhi ve sel-lem ka thënë:
"Fitorja vjen me durim,lehtësimi vjen me vështirësi.E,pas çdo vështirësie vjen lehtësimi.” [1]
Ki mendim të mirë për Allahun, pasi mendimi i mirë ndaj Allahut të drejton drejt
kryerjes së urdhrave të Tij, të afron me xhenetin e Allahut dhe të largon nga xhehenemi.
Sufjan Thevriu ka thënë: "Ditën e Gjykimit, nëse do të më gjykonte nëna ime, nuk do të
pranoja sepse Allahu është më i mëshirshëm me mua sesa nëna ime.”
Muslimani duhet të jetë i hapur në jetë, të jetë zemërçelë, të pranojë justifikimet e
tjerëve, të pranojë gabimet e kujtdo, të mundohet t'i këshillojë dhe t'u japë ide
të reja gabimtarëve, duke i ndihmuar në tejkalimin e situatave me butësi dhe urtësi
të madhe.
Tabaraniu transmeton nga Sh’abiju, ky nga Bishri, se ka dëgjuar Ibën Mes’udin radijAllahu
anhu duke thënë: "Ajeti më përgëzues në Kur’an është fjala e Allahut: "Thuaj: O robërit
e Mi,që i keni bërë keq vetes me gjynahe, mos e humbni shpresën nga mëshira e Allahut!
Allahu, me siguri, i fal të gjitha gjynahet. Vërtet, Ai është Falësi i madh dhe
Mëshirëploti.” (Ez Zumer: 53)
Të nderuar gjyshër, prindër, bashkëshortë, motra dhe fëmijë, mos e humbni shpresën nga
mëshira e Allahut! Allahu fali njeriun që vrau 99 veta, Allahu e falë atë që pendohet
dhe gëzohet kur robi kthehet tek Ai duke kërkuar falje dhe e madhëron Atë.
Mos harroni se mëshira e Allahut e kaplon hidhërimin e Tij
O Zot Nëse besimin e kemi të dobët na e forco,
nëse kemi humbur rrugën na drejto ,
nëse mëkate kemi shumë mos na qorto ,
nëse nuk dijmë na mëso ,
nëse harojmë na kujto ,
nëse jemi të hidhëruar na pajto ,
nëse jemi larguar na ofro ,
nëse zemrat tona janë bërë gur na butëso ,
nëse jemi pakic na shumëzo ,
nëse sëmuremi na shëro ,
nëse vdesim na mëshiro
dhe me ne gjithnjë qëndro...!