Bukurinë hyjnore zemra kërkon, Qetësimin e bashkimit hyjnor kërkon, As në vetmi, as në shoqëri.
Zemra nuk dëfren, nuk dëfren! Bashkimin me të Dashurinë e Gjithësisë e kërkon!
Një dashuri e kotë, ishte kjo botë; rrobi yt ç’të bëjë, o Zot,
Zemra nuk dëfrehet, me ktë botë, Kërkon takimin me ty o Zot! ( Bujamin Salija )
- Zemra është fusha ku luftojnë e mira me të keqen, devocioni me mëkatin, pra, forcat engjëllore me forcat djallëzore.
- Gjatë një jete të tërë, zemrat trazohen paprerë me këto shfaqje dhe prirje engjëllore dhe djallëzore.
- Zemra është qendër e botës sonë trupore e shpirtërore.
- Ajo ka një rol qëndror në vazhdueshmërinë e jetës trupore.
- Zemra e cila është kaq e rëndësishme për jetën trupore, është, në të njëjtën kohë, një element shpirtëror që përbën qendrën e fuqisë dhe kapacitetit specifik tek njeriu.
" Zemra luan një rol bazë i cili është sundues mbi të gjitha
organet ."
" Në aspektin e saj moralo-shpirtëror, zemra është edhe një busull për gjetjen e të drejtës dhe të të vërtetës."
Mevlana Xhelaleddin er-Rumi thotë:
" Mos shih ta zhvillosh trupin duke e ushqyer tepër. Sepse ai është një kurban që, më në fund, do t’i jepet tokës. Ti shih ta ushqesh zemrën! Ajo është që do të shkojë lart e do të nderohet! "
- Zemra si qendër, me një aspekt, e trupit dhe, me një aspekt tjetër e shpirtit, aq sa ç’është e nevojshme dhe e rëndësishme për trupin, në atë masë bart një rëndësi të madhe edhe për jetën shpirtërore.
- Ngaqë ajo çka e bën njeriun njeri është, më tepër se pamja, struktura shpirtërore, roli shpirtëror i zemrës është, në çdo aspekt, më i madh se roli i saj organik.
- Eshtë për këtë cilësi shpirtërore dhe në sajë të shumë enigmave dhe urtësive të saj, që zemra është i vetmi faktor i cili i siguron njeriut të arrijë kuptimin dhe vlerën e “njeriut” .
Me të vërtetë, zemra është e hapur sa për administrimet engjëllore të saj, aq dhe për ndërhyrjet djallëzore në të.
Mund të thuhet se zemra është fushë lufte mes të mirës dhe të keqes, mes devocionit dhe mëkatit, pra, mes forcave engjëllore dhe djallëzore.
- Zemra kalon një jetë të tërë të trazuar me këto shfaqje dhe prirje engjëllore dhe djallëzore.
" Sa për formën e veprimit të engjëllit dhe djallit në zemër, cilësia engjëllore vepron mbi të me anë të situatave shpirtërore, si besimi, shprehitë e bukura, punët e mira, dhembshuria për krijesat dhe kryerjen e adhurimeve me përshpirtshmëri, kurse cilësia djallëzore i ngjit zemrës
situatat e këqija, si mohimi, dyshimi, morali i keq, epshi, pasioni dhe fantazia."
Largimi i djallit nga zemra është i mundur vetëm në sajë të adhurimit dhe përmendjes së Allahut.
- Zemra e cila është fusha e luftës mes cilësive engjëllore dhe djallëzore, zotëron një strukturë të lëvizshme e të ndryshueshme që futet në radhët e anës fituese dhe që vishet me cilësinë e saj.
- Zemra është e ndryshme nga organet e tjera përsa i përket çështjes së bindjes dhe nënshtrimit ndaj vullnetit njerëzor.
- Kapaciteti i bashkëlindur i zemrës për prirjen edhe kah e
mira, edhe kah e keqja, vihet në veprim më shumë se me ndikimet e brendshme, me ato të jashtme.
- Pra, ndjenjat sendërtohen më shumë se me anë të mendimeve të lindura vetvetishëm në zemër, me anë të shkaqeve të jashtme.
- Me këtë veçori, zemra pothuajse i ngjan ujit që merr
formën dhe ngjyrën e enës ku ndodhet.
I Dërguari i Zotit thotë:
" Zemra i përngjet një pende zogu në një tokë boshe, që era e hedh sa andej-këtej!"
Engjëjt janë krijuar me aftësinë vetëm për të bërë mirë. Shejtanët, djajtë, janë krijesa që përpiqen vetëm për të keqe e çorientim.
Kurse njerëzit janë vendosur në një pozitë mes këtyre të
dyve. Prandaj, njeriu, duke e ruajtur zemrën nga teprimet në të djathtë e në të majtë, duhet as të mos bjerë në gjendjen e një djalli, as të mos e shtrëngojë veten aq sa të mos e përballojë dot fuqia njerëzore për t’u ngjitur në nivel engjëllor. Njeriu duhet të ruajë masën dhe ekuilibrin, gjë që
është domosdoshmëri e natyrës së krijimit të tij.
" Zemër e pastër do të thotë e ardhur që nga krijimi, e cila nuk i ka humbur cilësitë ekrijimit dhe mbështetet mbi paqen dhe shpëtimin besimor."
Zemrat e mbushura me shfaqje shpirtërore duke thithur vazhdimisht ajrin e begatë të klimave shpirtërore, sendërtohen morali i bukur, punët e mira dhe gjendjet moraloshpirtërore.
Vetëm në këtë mënyrë një Zemër e pastër do të na jepë emrin ;“krijesë më e bukur” dhe cilësi shikimi që do të thotë: “sytë e zemrës”.
Personat me aftësinë që t’u hapen sytë e zemrës, duke dëshiruar me gjithë zemër të edukohen dhe orientohen, bëjnë përpjekje serioze për të përparuar në udhën e së Vërtetës.
Kurse zemrat nën sundimin e nefsit janë plot mohim, politeizëm, imoralitet, pasione epshore dhe shprehi lëkundjeje. Këto zemra, në kundërshtim me qëllimin e krijimit, janë të verbra.
Sipas shprehjes së Kur’anit në nivelin “belhum edal” , më poshtë se kafshët, e shkatërrojnë jetën e kësaj bote mes iluzioneve të indiferentizmit që u ngjajnë iluzioneve optike në shkretëtirë . Këto zemra janë të sëmura dhe kanë nevojë për mjekim.
" Për sa kohë që besimi nuk zë vend në zemër, ai nuk shndërrohet në veprim dhe nuk u jep drejtim sjelljeve. Sjelljet tona përbëjnë grafinë e zemrës sonë. Ne shpalosim sjellje sipas baticave dhe zbaticave të zemrës sonë!"
Vllezër dhe motëra të nderuar, respektoni krijesat e Krijuesit, falnu dashuri sepse ju gjallëroni zemrat e juaja, pra le ta dëgjojm një te bukur se ç'far thonin dikur të mençurit:
" Dashuria e vërtetë i ringjallë zemrat e vdekura ."
I thashë zemrës:
"Si ka mundësi që marrëzia kështu t'pengon nga të shërbyerit Atij, që Emrin or' e çast ia bekon ?"
" Më bën zullum - foli zemra, që kaq shumë më keqkupton unë Atij i shërbej pareshtur je ti ai që devijon."
Pra të nderuar lexues kjo ishte Zemra ju falenderojmë shum që ndat kohë duke u njoftuar me zemrën. Pra Pershendetje dhe Paqë dëshirojë për zemrat e juaja.
Shkruan: Bujamin SALIJA
Thu 23 Mar 2023 - 2:31 nga 
