Kur erdhi Islami e largoi këtë padrejtësi ndaj gruas duke i kthyer asaj vlerën njerëzore.
O njerëz! Ne ju krijuam ju prej një mashkulli dhe një femre’… (El-huxhurat 13)
Ka përmendur Allahu se gruaja e ka shoqëruar burrin që në fillimet e njerëzimit, ashtu siç e shoqëron atë në shpërblimin dhe ndëshkimin për punën. Thotë Allahu:
Kushdo që punon të drejtën e të mirën, burrë a grua qoftë, duke qenë besimtar i vërtetë, sigurisht që Ne do t’i dhurojmë atij jetë të mirë (në këtë botë duke qenë i respektuar dhe i kënaqur dhe furnizim e jetesë sipas ligjit të Allahut) dhe Ne do t’ua paguajmë atyre shpërblimin sipas veprave të tyre më të mira që ata i kanë punuar”. (En-nahl 97)
...Që Allahu të ndëshkojë hipokritët dhe hipokritet, mosbesimtarët dhe mosbesimtaret Mushrikë (politeistët, idhujtarët, paganët e çfarëdolloj besimi tjetër qoftë që nuk beson në Njësinë e Allahut si Një dhe i Vetëm dhe në të Dërguarin e Tij Muhamedin salAllahu alejhi ue selem)”... (El-Ahzab 73)
Po kështu ka ndaluar Allahu (subhanehu ue teala) të konsideruarit e gruas si pjesë trashëgimie e burrit të vdekur. “O ju që keni besuar! Jeni të ndaluar të trashëgoni gratë përkundër dëshirës së tyre (të mbani me forcë gratë)”… (En-Nisa 19)
I ka siguruar gruas pavarësinë dhe e ka bërë trashëgimtare dhe jo të trashëgueshme, duke i dhënë të drejtën për trashëgimi në pasurinë e të afërmve të saj. Thotë Allahu:
“Ka pjesë për burrat nga ajo (pasuri) që lënë pas prindërit e të afërmit dhe ka pjesë për gratë nga ajo (pasuri) që lënë pas prindërit e të afërmit dhe ajo (pasuri) qoftë e pakët apo e shumtë, pjesë të ligjshme e të detyruar”. (En-Nisa 7)
Gjithashtu thotë Allahu:
‘Allahu ju urdhëron ju për sa i takon trashëgimisë së fëmijëve: një mashkulli sa dy femra; nëse ka vetëm bija, dy ose më shumë, atyre u takojnë dy të tretat e trashëgimisë; nëse ka vetëm një, asaj i takon gjysma”.(En-Nisa 11)
E të tjera e të tjera që kanë ardhur lidhur me trashëgimin e gruas qoftë kjo bijë, motër apo bashkëshorte.
Ka bërë mehrin, të drejtën e gruas dhe ka urdhëruar që ky t’i jepet asaj plotësisht, përveç një pjese, të cilën ajo dëshiron t’ia dhurojë atij nga vetja me dëshirën e saj.
“Dhe jepuni grave (që martoheni me to) mehrin e tyre me gjithë zemër, por nëqoftëse ato, nga dëshira e tyre e mirë jua falin një pjesë të tij, merreni dhe shijojeni atë pa frikë të ndonjë dëmi (pasi Allahu jua ka bërë atë të ligjshme)”. (En-Nisa 4)
Allahu (subhanehu ue teala) e ka bërë atë kujdestare, urdhëruese dhe ndaluese në shtëpinë e burrit të saj. Ka thënë i Dërguari i Allahut (salAllahu alejhi ue selem): “Gruaja është kujdestare në shtëpinë e burrit të saj dhe ajo është përgjegjëse për atë që i është lënë në kujdestari”. E ka bërë detyrë për burrin që të shpenzojë për të dhe ta veshë ashtu siç është e arsyeshme.
Ajo që duan armiqtë e Islamit dhe pjella e tyre është marrja e nderit të gruas dhe heqja e të drejtave të saj.
Vërtetë armiqtë e Islamit, madje armiqtë e njerëzimit sot prej jomuslimaneve dhe munafikëve (hipokritëve). të cilët kanë sëmundje në zemrat e tyre i ka zemëruar (tërbuar) grada (pozita) që ka arritur gruaja muslimane në drejtim të nderit, krenarisë dhe mbrojtjes që i siguron asaj Islami. Kjo sepse armiqtë e Islamit, munafikët dhe kufarët duan që gruaja të jetë mjet shkatërrues dhe rrjetë me të cilën gjuajnë ata që kanë imanin (besimin) e dobët dhe dëshira epshore të ulëta duke plotësuar me të (gruan) epshet e tyre të ndezura. Thotë Allahu:
“Kurse ata që ndjekin epshet e tyre duan tmerrësisht që ju (besimtarët) të largoheni larg e më larg prej rrugës së mbarë”. (En-Nisa, 27)
Muslimanët me zemër të sëmurë dëshirojnë prej gruas që ajo të jetë plaçkë e lirë në panairin e personave epshorë dhe ngacmimeve të shejtanit, pra, plaçkë e zbuluar para syve të tyre. Të kënaqen me bukurinë e saj dhe të arrijnë me gruan atë që është më ulëta për të. Kështu ata përpiqen që ajo të dalë prej shtëpisë së saj, t’i shoqërojë burrat krah për krah. ose t’u shërbejë atyre si infermiere nëpër spitale, apo stjuardesë nëpër avionë ose studiuese apo pedagoge (mësuese) nëpër shkollat e përziera (ambient ku punojnë burra e gra bashkë), ose aktore nëpër teatro, apo këngëtare nëpër radiostacione (mjete të ndryshme të informacionit), e zhveshur, provokatore me zërin dhe figurën e saj. Disa revista banale dhe të shthurura përmbajnë figura të vajzave provokatore, të zhveshura, të cilat shërbejnë si mjet për reklamimin dhe tregtimin e tyre. Po kështu disa tregtarë dhe fabrika i përdorin këto fotografi si mjet për reklamimin e mallrave të tyre duke i vendosur ato mbi këto mallra për t’i tërhequr njerëzve vëmendjen. Për shkak të këtyre veprimeve të ulëta (të devijuara) gruaja e braktisi profesionin e saj të vërtetë në shtëpi. Kjo i detyroi bashkëshortët e tyre të marrin shërbëtorë të huaj për edukimin e fëmijëve dhe rregullimin e çështjeve të shtëpisë së tyre, gjë e cila ka sjellë sprova dhe ka krijuar konflikte të mëdha. Ne nuk e ndalojmë gruan prej punës jashtë shtëpisë nëse i përmbahet kushteve të mëposhtme:
1.Të ketë ajo vetë nevojë për këtë punë ose shoqëria dhe në qoftë se nuk gjendet burrë që mund ta kryejë atë.
2.Ta bëjë këtë punë pasi ka kryer punët e shtëpisë të cilat janë dhe detyra bazë e saj.
3.Të jetë kjo punë në rrethin e grave si: mësuese e
tyre, doktoreshë dhe infermiere për to, dhe të jetë e veçuar nga burrat.
4.Po kështu nuk është e ndaluar, madje është detyrë për të që të mësojë çështjet e fesë së saj për të cilat ka nevojë dhe ky mësim të jetë në rrethin e grave. Nuk ka asgjë të keqe që ajo të marrë pjesë në mësimet që jepen në xhami apo jashtë saj me kusht që mësimi të zhvillohet me perde e izoluar prej burrave, sipas shembullit të grave në fillim të Islamit, të cilat punonin, mësonin dhe shkonin nëpër xhami.
SHKEPUTUR NGA LIBRI “PERMBLEDHJE E DISA RREGULLAVE SPECIFIKE PER BESIMTARET”
AUTOR SALIH EL-FEUZAN
Thu 23 Mar 2023 - 2:31 nga 
