[Hudbe e Xhumas 05.09.2014] Dashuria ndaj kësaj bote, dobësim i gjendjes tonë, dhe humbje e madhe në ahiret.

Dersi I Xhumas

05.09.2014

Xhamia e Shqiparve Bibbien-Itali

Ligjerues: Ilaz ef. Salihi

Tema: Dashuria ndaj kësaj bote, dobësim i gjendjes tonë, dhe humbje e madhe në ahiret.

Falemenderojm Allahun Zotin e botrave, prej Tij kërkojmë ndihmë.Atë e falemenderojmë, e lusim që të na drejtojë në rrugë të drejtë dhe të na i falë mëkatet.Nga Ai kërkojmë mëshirë pasi të vdesim, për ne dhe gjithë besimtarët. Te All-llahu kërkojmë shpëtim nga e keqja e shpirtërave tanë dhe nga veprimet e këqija. Atë të cilin All-llahu e drejton, atë askush nuk mund ta dërgojë në huti, por atë të cilin All-llahu e lë në huti, atë askush nuk mund ta kthejë në rrugë të drejt. Dëshmojë që nuk ka Zot tjetër veç All-llahut që meriton të besohet dhe adhurohet dhe se Muhammedi është rob dhe i Dërguari i Tij.

Salavatet dhe selamet tona qofshinmbi njeriun më të ndershëm dhe më të moralshëm, mbi vulën e Pejgamberis Muhammedin s.a.v.s të cilin Allahu xh.sh e dërgoi së bashku me të vërtetën (Kur’anin famëlartë), si prurësin e lajmeve të gëzuara dhe paralajmërues për Fundine botës, ta paralajmëron atë që ka mend, dhe ta meritojnë dënimin të pa besët.

Mëshira e All-lalhut qoft mbi të, mbi familjen e tij të ndershme, mbi shokët e tij besnik si dhe mbi të gjithë ata që ndjekën ndjekin dhe do ta ndjekin rrugën e tij deri Ditën e Gjykimit.

I nderuari xhemat (Të nderuar lexues)….Jemi në namazin e Xhumas, Ditë madhështore, festë javore, dhe duke parë gjendjen e mjerushme tonën, vendosëm që edhe këtë të xhuma të folim në lidhje me temën që e kemi hapur mbi gjendjen e muslimanëve, për ti shtjelluar mangësit tona në të cilët jemi zhytur, me shpres se kur të arim të kuptojmë ato që na mungojnë dhe ata që duhet ti veprojm, vetë do ta nxjerrim veten tonë nga kjo krizë.

Në dersin e kaluar folëm mbi defektin kryesor e cila e ka kapluar këtë ummet, dhe e cila ishte edhe shkaku i parë i prapambeturisë së muslimanëve, e që është analfabetizmi.E për ta rënjosur këtë dukuri negative, ne folëm për diturin dhe vlerën e saj dhe treguam se cfar vlere i ka dhënë Allahu xh.sh dituris dhe dijetarëve, çka ka thënë Muhammedi s.a.w.s në lidhje me diturinë, dhe çka kanë thënë dijetarët.

Por kur e kemi filluar ta shtjellojm këtë temë, kemi thënë se janë disa faktorë që ne duhet patjetër ti eliminojm, nëse duam që gjendja jonë të ndryshon, dhe padyshim se sotë me ndihmën e Allahut xh.sh do të folim edhe mbi dy faktorë tjerë apo mbi njërën prej tyre që na bëjn neve që të ngelim aty ku jemi.

Andaj vendosëm që temën e sodit ta titullojm: Dashuria ndaj kësaj bote, dobësim i gjendjes sonë, dhe humbje e madhe në ahiret.

Në këtë temë kemi ardhur nëpërmes temës “Pse jemi nnë këtë gjendje”, ndërsa këta dy faktor na ka zbuluar Muhamemdi s.a.v.s, në hadithin të cilin e cekëm xhuman e kaluar, dhe sërish do ta përsëritim, sepse ky hadith është me të vërtetë hadith i cili i frikëson të gjithë dijetarët, dhe është paralajmërim i asaj se çka na pret neve!

Ne sotë do të bëjmë fjalë vetëm për defektin e parë nga dy defektet që përmenden në hadith, përshak të kohës dhe gjerësis së temës, ndërsa javën e ardhëshme do të folim për dobësin e dytë “Friga nga vdekja”

Nga Thevbani radijAllahu anhu përcillet të ketë thënë: I Dërguari i Allahut sal-lAllahu alejhi ve sel-lem ka thënë:

“Është frikë që të mblidhen kundër jush popujt nga çdo anë, ashtu siç mblidhen ngrënësit e ushqimit rreth pjatës-tepsisë.” (Transmetuesi) tha; I thamë: O i Dërguari i Allahut, a nga numri jonë i pakët në ato ditë? Ai tha: “Ju ato ditë do të jeni të shumtë, por do të jeni shkumë si shkuma (dhe gjërat tjera) që bartë uji vërshues, do të hiqet frika nga zemrat e armiqve tuaj dhe në zemrat e juaja do të vendoset dobësia.” (Transmetuesi) tha: I thamë: E çfarë është dobësia o i Dërguari i Allahut? Ai tha: “Dashuria ndaj kësaj jete dhe urrejtja e vdekjes.”

Andaj fjalët e fundit të k’tij hadithi, na spjegojnë shumë qartë dobësinë tonë, gjendjen tonë, shkakin se pse ne kemi frikë nga të tjerët ndërsa neve s’na ka frikën askush!

All-llahu xh.sh e ka krijuar këtë botë për një qëllim, jo për tu knaqur në të por, për tu sprovuar në të se kush nga ne do të vihemi mas kësaj bote dhe do ta harrojm Allahun xh.sh, dhe ahiretin, e kush nga ne do ta kupton drejt mesazhin e krijimit të kësaj bote dhe në këtë botë të vepron vetëm e vetëm për tu afruar tek Allahu xh.sh, për ta aritur kënqësin e Tij, dhe që nëpër mes kësaj bote e fiton ahiretin.

I nderuari xhemat (Të nderuar lexues), ardhja jonë në këtë botë i ngjan ardhjes tonë në gurbet…që çdo njëri nga ne kur e ka mar rrugën për në gurbet ka pasur që cil, një qëllim, që të ket një shpi, një vetur, një jet të rehatshme dhe një ditë të kthehet atje nga ka ardhur.

Njashtu edhe ne në këtë botë kemi ardhur për të fituar, që ta blejm xhenentin e Allahut sepse një ditë do të duhet të kthehemi atje ku edhe ka qen vendbanimi i Babait tonë Ademit a.s.

Allahu xh.sh kur e nxori Ademin a.s nga xhenneti, nuk e nxori se atje ishte keq dhe ta dërgon ne tokë, ku do te jetë më mirë, por e nxori për shkak te gabimit të tij dhe e pru në tokë së bashku me shejtanin dhe u tha se ju di do të jeni armiq të nejri tetrit dhe do te viheni në sprovë.

Andaj Ademi a.s e kuptoj gabimin e bërë, kekroj falje nga Allahu xh.sh dhe nuk u kanq në këtë botë por, së bashku me pendimine tij, ai u mundua që ashtu ta konsideron shejtanin, dhe mundoheshte që këtë botë ta konsideron urë lidhëse mes ahiretit dhe dun’jas.

Njerëzit që dinë, nejrëzit që lexojnë këtë bote e konsiderojn mjet e jo qëllim.

Çka do me thënë kjo?

Kjo do me thënë se kjo botë është mjet me të cilën do të arim në ahiret të shpëtuar,dhe me fitimin e xhenentit, e jo qëllim ku do të duam të bëjmë çdo gjë në këtë botë, e cila do të ngel vetëm në këtë botë ndërsa për ahiret asgjë.

Pejgamberi s.a.v.s ka thënë: Inne hadhed-dunaj fani ve innel ahirete baki “Vërtetë kjo dunja është e kalueshme (e harxhueshme), dhe vërtetë ahireti është I përhershëm”

Ky hadith shpejgohet kështu: Çdo njeri dikur ka qenë I ri por është plakur apo do të plaket,(është harxhu ose do të harxhohet), ka qen pasanik, por është varfëru (është harxhu),Ka ndreq shtëpi por mbas disa viteve ajo vjetërohet, (është harxhu), ka blejt vetur,por me vite I del prej mode (është harxhu) I ka kalu koha….

Ndërsa ahireti nuk harxhohet shkaku se atje do të jemi një moshë, atje ska vdekje, atje ska monotoni, atje ska mërzi, atje ska dalje prej mode,ska plakje ska e ska…..

Pra nejriu I mençur nuk e shet ahiretin për këtë botë ku dashtë e pa dashtë do të detirohesh ta lëshë.

Xhibrili a.s një herit kur I erdh Muhammedit s.a.v.s ja tha këto pesë gjëra të cilat janë këshill për gjith neve dhe gjith brezat që do të vin pas dhe që do të lidhen me këtë botë.

I tha: O Muhammed:

[list="list-style-type: decimal; direction: ltr;"]
[*]

Jeto sat ë jetosh një ditë duhet të vdesësh.

[*]

Duaje kënd ta duash një ditë do të ndahesh prej ti.

[*]

Puno sat ë punosh një dit do të detirohesh ta lësh.

[*]

Puno për këtë botë sikur do të jetosh gjithmonë

[*]

Puno për ahiretin sikur do të vdesish nesër.

[/list]

Në një hadith tjetër Muhammedi s.a.v.s të gjith atyre që jan dhënë shum pas kësaj bote jua tërhjek vërejtjen ku thotë: “ Sikur ta dini atë që e di unë, pak do të qeshni e shumë do të qani”, dhe shokët e e Pejgamberit s.a.v.s mbuluan fytyrat e tyre në vaj.

Ndërsa Dijetari I madh i Islamit Hasan el-Basriu r.a ka deklaruar:

“O njeri, sikur do të mund ta shikoje atë pjesë të vogël që të ka mbetur nga jeta,të gjitha dëshirat sakaq do t’i harroje duke u përpjekur të bësh sa më shumë të mira.Kështu do ta braktisje lakminë dhe kopracinë nga friga prej pendimit i cili do të vijë nesër(Në çastin e vdekjes dhe nga tmeret e Ditës së Gjykimit), kur këmbët do të shkasin, familja të braktisë, të njohurit të harrojnë, miku të tradhëton, kur do të kërkosh ndihmë, por nuk ka kush që të ndihmojë”

Muslimani i cili nuk dashurohet në këtë botë dhe të cilën e konsideron vetëm si mjet për të aritur kanqësin e Allahut, aj kur të vdes nuk do të dëshiron të kthehet edhe sikur ta bëjn mbret në këtë botë sepse, ai e ka gjet Allahun xh.sh dhe kënaqësitë e xhennetit, një vend më të mirë se kjo, ndërsa aj i cili gjithmonë ka ngajt pas kësaj bote ai në momentin kur do ta len këtë botë do të ndjej keqardhje sepse, do të dëshprohet se nuk mer asgjë nga kjo botë dhe dëshprohet nga vendi që gjenë, dëshprohet nga mundi që i ka shkuar kotë. Ai do të donë që të kthehet sërish në këtë botë, por jo sërish për të tubuar pasuri e knaqësi, por për ta kompenzuar atë që se ka bërë e që është deshtë që ta bënë, të bënë vepra të mira, mirëpo kjo ëndër ka përfunduar dhe ai përballet me atë që e ka fituar.

Këtë gjë na e shpejgon edhe hadithi i Pejgamberit s.a.v.s të cilin e transmeton Ubade b.Samiti se Pejgamebri i Allahut s.a.v.s ka thënë: “Nuk ka shpirt që transferohet në botën tjetër (Ahiret),e të cilën tek Allahu e pret e mira, të dëshiroj të kthehet tek ju, madje edhe sikur do të bëhej pronar i kësaj bote dhe asaj që është në të”

Andaj edhe ne duhet të mendojm mirë në lidhje me këtë hadith të Pejgamebrit s.a.v.s dhe të kuptojm se çka është kjo botë karshi ahiretit.

Gjithashtu një shpjegim të bukur në lidhje me këtë botë dhe ahiretin na bënë edhe transmetimi i Selim b. Amir el-Habbari i cili transmetohet të ketë deklaruar: “ Shembulli i nejriut në këtë botë është si shembulli i nejriut në barkun e nënës, kur del prej tij qanë për shkak të braktisjes së këtij mjedisi, por kurë e shikon dritën dhe fillon të thithë më nuk don të kthehet kurë në barkun e nënës. Kështu edhe njeriu pikllohet për shkak të vdekjes, ndërsa kur të dal para Zotit të vet, nuk don të kthehet kurë në këtë botë.”

Sa bukur na e përshkruan All-lalhu xh.sh nësuren El-Ala dashurin tonë ndaj kësaj bote dhe bukurinë e botës tjetër të cilën duhet ta duam:

Bel tuëthirunel hajated-dun’ja..Wel ahiretu hajruv ve ebkaa.

“Por, ju e doni më shumë jetën në këtë botë, kurse bota tjetër është më e mirë dhe është e amshueshme.” (El-A’la, 16-17)

Inderuari xhemat: Ne e dimë se kur dalim nga kjo botë të cilën aq shumë e kemi dashur, për të cilën aq shumë jemi munduar, nuk do të marim asgjë prej saj jashta se një qefini të bardhë dhe i cili gjithashtu do të kalbet në tokë dhe mu në këtë botë do të ngele, bile edhe nëse posedojm thesaret e qyejve e të tokës.

Para neve kan kaluar shumë pasanik e sundimtarë, ndërsa sundimtarët islam të vetëdishëm për këtë fakt të madh urdhëronin që xhenazet e tyre kur ti bartnin në tabut tu zbuloheshin duart, në mënyrë që nejrzit të shohin se nuk ka marrë asgjë me vete.

Historia ka njohur shumë njerëz, të cilët kanë qenë të dashuruar mbas ksaj bote dhe që vetëm për të kan menduar, vetëm për të janë munduar, dhe në fund asgjë skan fituar, përfundimi i tyre ka qenë i hidhur dhe ka qenë shembull për brezat e ardhëshëm.

Ne do ta tregojm një nga këta histori të hidhur është fjala për një grua me emrin Hatty Gen. Kjo grua ka qen gruaja më e pasur, por një kohësisht edhe më koprrace në botë. E quanin edhe “shtriga nga Uoll Street-i”. Në vitin 1856, kur ishte 21 vjeç, pasurija e saj ishte 7 miljon dollarë amerikanë. Mirëpo, as kjo nuk I ndihmoj që ta ndryshoj karakterin e vet prej koprracije, andaaj ushqehej në restorante më të lira për 15 centë.

Kurrë,gjatë jetës së saj, nuk është pare me rroba tjera, pos një fustani të zi.Thuhet se kur me një rast I kishin humbur dy centë e kishte kaluar tërë natën duke I kërkuar. Gjëja më e keqe kishte ndodhur kur djali I saj Ned kishte thyer këmbën dhe ajo kishte refuzuar të paguaj mjekë, duke kaluar orë të tëra nëpër ambulance të lira. Në fund djalit të saj u desht t’ia amputonin këmbën. E gjora mbase ka menduar ka menduar se tërë pasurin do ta merrte me vete. Kur vdes, në vitin 1916, kishte lënë pas vete 100 milion dollarë, e që sot është equivalente me shumën prej 9,3 miliard. Me këto para vajza e saj do ta ngritë një spital. Andaj, si mudnet negri që ka mend ta ndërrojë botën kalimtare me Ahiretin e amshueshëm?!

Na sjell Imam Ahmedi një hadith nga Pejgamberi s.a.v.s , se ka thënë: “ Kush e do (më shumë) këtë botë, këtë e bënë në dëm të botës tjetër. Ndërsa kush e do (më shumë) botën tjetër këtë e bën në dëm të kësaj bote. Prandaj çmojeni më shumë atë që është e amshueshme se atë që është kalimatre.”

Për këtë arsye Muhammedi s.a.v.s, i këshillonte shokët e vet (sahabët r.anhum): “Bëhu në këtë botë sikur të jesh i huaj ose udhëtarë.” Këto fjalë Pejgamberi s.a.v.s, ia kishte thë Abdullah b. Omerit r.a.

Duke përcejellur fjalët e tij, Abdullah b. Omeri r.a, deklaronte: “ Kurt ë ngryset, mos prit se do të agojë, ndërsa kur të agojë mos prit se do të ngryset. Kur je shëndosh përgatitu (me vepra të mira) për sëmundje, ndërsa gjatë jetës përgatitu për vdekje.” Për këtë arsye të moçmit tanë të urtë kanë deklaruar: “Bleje veten para vdekjes, ngase fitimi dhe humbja janë vetëm në vepra.” Sa shumë njerëz janë mashtruar nga kjo botë kalimtare?! Vdekja i ka befasuar, duke u ardhur pa pritur, dhe duke i zënë të pa përgatitur.

Ata që me vera e tyre të mira ua tejkalojn të tjerëve, nga kjo botë marrin vetëm aq sa është e domosdoshme ngase kan punuar aq sa ka qenë e domosdoshme, si udhëtari i cili në rrugë merr vetëm atë që është më e nevojshme.

Ata që nuk janë të dashuruar në këtë botë dhe të mirat e saja, dhe që me vullentin e Allahut ua tejkalojn të tjerve në vepra të mira, janë mua ata që e kan kuptuar qëllimin e kësaj bote dhe sipas kësaj veprojn. Ata janë të vetëdishëm se Allahu robërit e Tij në këtë botë i ka vendosur për ti sprovuar dhe për të parë kush do të sillet më mirë, siç thotë Lavdiploti:

[Hudbe e Xhumas 05.09.2014] Dashuria ndaj kësaj bote, dobësim i gjendjes tonë, dhe humbje e madhe në ahiret. KERtzpIHxpRhjnQIWFRBStUUxQGUjSCTG4QhCeUdr1w4CUgADs=

Gjithçka që është mbi tokë, Ne e bëmë stoli të saj, për t’i provuar ata, se cili prej tyre do të jetë më vepërmirë….domethënë të shikojmë cili do të mohojë më shumë nga kjo botë duke synuar botën tjetër. E më pas në ajetin tjetër thotë:

Ne kemi për ta bërë gjithçka që është mbi të dhe pa bimë ledinë të thatë (shkatërrojmë çdo gjelbërim).

Çmimi i xhenentit është flijimi i jetës dhe pasurisë të cilën nga besimtarët e blen Zoti i tyre. Qyqari i humb nuk ka mall në këtë çmim.

Me kaq e përfundojm duke ju lutur Allahut bujar, Zotit të Arshit të lartë t’na ruaj nga kjo gjendje dhe ky fat.

» [Hudbe e Xhumas] Ders i mbajtur me 05.12.2014 në Xhaminë e shqiptarve Bibbiena Itali Tema:“Vlera e namazit shpërblimet, dënimet si dhe rregullat e tij”
» [Hudbe islame] Hudbe e mbajtur me 20.11.2014 Xhamia e Shqiptarve Bibbien Tema:Vendet më të dashura tek Allahu xh.sh janë xhamitë
» [Hudbe e Xhumas] Dersi i Xhumas së katërt e Ramazanit mbajtur në Xhamine shqiptarve Bibbien Itali Ligejrues: Ilaz Salihi Tema: Dhjet Ditët e fundit të Ramazanit dhe Sunneti i harruar e në zhdukje e sipër "Itikafi"
» [Hudbe e Xhumas] A jemi duke menduar për haxhin
» Hudbe e Xhumas:Biseda e Pejgamberit a.s me Iblisin