nje vjersh/poezi
Musliman por tradita vazhdon
burri musliman, vjen e shkon kur te don,
nuk don te pyet askend, mrrolat i leshon, familjen e kercenon.
jashtin shum e don, krejt fitnev i perballon, shikimin se poshteron, ne kafe e tarasa te rrugve kuvendon.
musliman i mire, nuk ndihmon ne shtepi, telefonin ne sy, darken ne kohe mja kthy, as pak sbon me ja vonu se s'ka met respektu.
nji shibel me e pa, qehren e ndrysho, per ty ska mirekuptim, por vetem e vetem mohim.
mendon qe te ka shpetu qe te ka martu,
e nder te madh te ka ba qe smunesh kurr me la.
Rob mendon qe t'ka, tan diten me te pa tu la, e tu pastru, buken tu e shtru, rrobat mja pastru, krejt fmit mi perthaku.
Aspak nuk e kupton, se nje fmi ne gji gruaja me pas, shpesh namaz rahat sun bo, po ne qoftese e streso, fmija e kupto, edhe shtepin e tmerro.
A ka meshire e respekt ne kete shtepi
gjithashtu a ka dashuri!? nuk e di! ndoshta po por.. Allahu na udhezoft qe te dy!
me fal, gruaja nje poezi per ty.
Thu 23 Mar 2023 - 2:31 nga 
