Aktualizimi i kërkesës së kahershme të Bashkësisë Islame të Kosovës për aplikimin e lëndës fetare në sistemin arsimor muajve të fundit ka ngjallë debate të shumta si në media, institucione të arsmit, ashtu edhe në opinionin e gjerë kosovar. Kjo iniciativë në shumicën e rasteve ka hasur në mirëkuptim por, her-her edhe është kundërshtuar.
Disa që kanë opinjone kundër aplikimit të lëndës fetare në shkollat publike në Republikën e Kosovës, mundohen që opinionet e tyre t`i paraqesin përmes sajimit dhe lansimit të propagandave, shpifjeve, kritikave dhe paragjykimeve tendencioze duke e paraqitur fenë në shkolla si diçka të dëmshme, të rrezikshme dhe të parealizueshme, që bie ndesh me parimet e shkencës, me vlerat e kombit, me parimet e shtetit sekular, ligjeve ndërkombëtare dhe me parimet e tolerancës ndërfetare. Thjeshtë edukata fetare vështrohet si diçka që nuk e ka vendin në institucionet arsimore dhe publike dhe si diçka që pengon integrimin e shoqërisë sonë që duhet të mbetet si çështje private dhe e izoluar.
Ideatorët e propagandës kundër lëndës fetare në sistemin arsimor e që janë disa analist, publicist, gazetar, intelektual, pedagog etj., nuk dua të paragjykoj se i përkasin ndonjë ideologjie komuniste apo ndonjë shkolle të sojit marksist-leninsit sepse një pjesë e tyre janë të rinjë por, se konceptet e tyre mbi këtë çështje janë në vijë të plotë me pikëpamjet komuniste, kjo është më se e vërtetë. Dikur komunizmi në Shqipëri kishte zhvilluar një propagandë të rrejshme, kinse feja pengonte arsimimin dhe qytetërimin, se feja është një opijum për popujt, se ajo e pengon unitetin dhe zhvillimin e shoqërisë etj.. Nëpërmjet luftës kundër fesë komunizmi ka nxitur konflikte dhe urrejtje ndërfetare, shpeshherë me pasoja për popullin shqiptar. Karakteristikë e kësaj fushate anti-fetare është se ajo u paraqit si një lëvizje e lindur nga populli dhe e bazuar në vullnetin e rinisë, kurse në fakt ajo organizohej prej pushtetit komunist dhe atë nga frika e rritjes së influencës fetare në popull.
Mendojmë se arsyetimet dhe kualifikimet e atyre që janë kundër iniciativës së BIK për inkorpurimin e lëndës fetare në shkollat publike janë të padrejta dhe të paargumentuara shkencërisht, të paqëndrueshme politikisht dhe të pa analizuara mirë. Së pari udhëheqësia e Bashkësisë Islame e Republikës së Kosovës, institucionet tjera të saj dhe ulemaja shqiptare asnjëherë gjatë historisë nuk kanë ndërmarrë ndonjë iniciativë a veprim të pa studijuar mirë, që bie ndesh me interesat e kombit dhe të popullit tonë. Iniciativa e BIK-ut për aplikimin e lëndës fetare në shkollat tona buron nga vetë populli, pjesa dërmuese e të cilit i përkasin fesë islame, pa mohuar edhe praninë e komuniteteve tjera fetare në Kosovë.
Kur themi pjesa dërmuese e popullatës sonë i përkasin fesë islame, ne mendojmë në gjithë ata që janë të lindur musliman dhe që me dëshirë gjatë jetës së tyre e ndjejnë vetën musliman dhe kur vdesin, varrosen me ceremoni islame. Të tillë sipas mendimit tim janë 99.9% e shqiptarëve musliman duke përfshirë edhe të gjitha shtresat intelektuale deri në akademik. Kjo tregon se fetë, në këtë rast islami nuk është më diçka e huaj apo e trashëguar nga dikush por është pjesë e kulturës dhe e identitetit fetar e kombëtar e mishëruar me popullin shqiptar. Unë personalisht si teolog dhe hoxhollarët tjerë profesionist të teologjisë si dhe Bashkësia Islame e Kosovës si autoritet me kompetencë, nuk i japim vetes të drejtë të gjykojmë se kush është më pak besimtar apo musliman e kush më shumë, kush më shumë praktikon rregullat e fesë e kush më pak, sepse për këtë ka të drejtë të gjykoj vetëm Krijuesi i gjithësisë, pasi që çështja e besimit është shumë interne dhe personale.
Së dyti BIK-u, nënpunësit e saj fetar, profesor e hoxhallarë etj., iniciativën për inkorporimin e lëndës fetare në shkollat publike e kanë ndërmarrë jo si diçka personale, apo për interesa të ngushta të një shtrese apo grupi, apo për interesa fetare të një besimi apo edhe për interesa politike. Marrja e kësaj iniciative nga Bashkësia Islame e Kosovës mbetet preokupim dhe brengë e përgjithshme e shoqërisë sonë e ne veçanti e rinisë sonë, e vetëdijëshme se shumë dukuri devijane kanë mbërthyer shoqrinë tonë, sidimos rininë tonë e cila ka filluar të bëhet pre e drogës, prostitucionit, alkoolit, konflikteve, vrasjeve, vetëvrasjeve, divorcit, keqpërdorimit të femrës shqiptare si dhe mosrrespektimit të prindërve dhe edukatorëve (mësimdhënësve) të tyre në shkolla.
Bashkësia Islame e Kosovës dhe gjitha institucionet tjera të kësaj bashkësie e çmojnë punën dhe angazhimin e institucioneve tona shtetrore në përmbushjen e obligimeve të tyre për edukimin dhe arsimimin e brezave të ri shkollor, por, shtrojmë pyetjen ç’farë ka të keqe nëse këto institucione arsimore mbështeten, ndihmohen dhe plotësohen nga një institucion tjetër fetar të cilët dëshirojnë dhe janë të thirrur të ndihmojnë në këtë sferë, në sferën e edukimit shpirtëror dhe moral të shoqërisë, veçmas të brezave të ri. Bota sot por, edhe shoqëria jonë kanë nevojë për energji fetare të cilën shumë vende po e shfrytëzojnë ngase sekularizmi është treguar i pasuksesshëm dhe është në fazën e fundit të jetës së tij.
Duke përcjellur shkrimet dhe debatet rreth kësaj teme muajve të fundit, nga ata që janë kundër aplikimit të lëndës fetare në shkollat publike, kemi dëgjuar edhe arsyetime se rinia jonë nuk është në krizë morale, se kemi rini të pastër, se rastet devijante janë të lokalizuara dhe ndërhyrja e edukatës fetare në shkollat publike është e panevojshme. Ne do të uronim dhe do të ishim të lumtur po të ishte kështu por, e vërteta qëndron krejtësisht ndryshe. Përfshirja e të rinjëve nën moshën 18 vjeçare në vepra kriminale është në rritje e sipër. Statistikat tregojnë se të miturit në Kosovë gjatë një periudhe 12 muajshe (korrik-2006,qershor-2007) kishin kryer mëse 4723 vepra penale. Hulumtimi i Nëntë i Kombeve të Bashkuara mbi Trendet e Krimit (2003-2004), tregon se shkalla e krimeve të kryera nga të miturit në Kosovë, është dukshëm më e lartë se ajo në shtete të tjera të Ballkanit Perendimor.
Ndërsa në një raport të Departamentit Amerikan të Shtetit për vitin 2009 të publikuar para disa javësh në televizionin tonë publik thuhet se: “Në Kosovë më se njëzet mij veta përdorin drogën. Përdoruesit kryesishtë janë student dhe fëmij të moshës adoleshente”. Aspak nuk është i vërtetë konstatimi i disa laikëve se veprimet kriminale janë si pasojë e gjendjes sociale dhe varfërisë. I gjithë opinioni ynë e din se në veprime kriminale janë të përfshirë shpeshherë të rinjë nga familjet e pasura dhe të mesme dhe nxënës ndër më të dalluarit në shkolla si shkak i jetës së shfrenuar dhe i depresionit.
Një dukuri tjetër e shëmtuar që është prezente në Kosovën e pas luftës, është rritja e numrit të vajzave që abortojnë në moshën e re ,15-26 vjeçe. Gjersa në shumicën e vendeve evropiane për këtë çështje janë nxjerrur ligje, në Kosovë as që është menduar fare për këtë. Aborti i vajzave të reja është si rezultat i marrdhënieve jashtë martesore dhe i prostitucionit.A ka rrugë më të humbur për një rini që për një kënaqësi të kësaj bote, për një qast, orë apo javë, të humbë lumturinë e përhershme. Se veprimet amorale janë prezente edhe nëpër shkollat tona, në oborre apo në podrumet e tyre, këtë e kanë deklaruar jo rrallëherë edhe vetë përgjegjësit e arsimit në nivele komunale.
Sëmundja e AIDS-IT tani më nuk është temë e panjohur për shoqërin tonë. Rasti i parë i kësaj sëmundje është paraqitur më 1981 në Los Angelos të SHB-as por, duke u përhapur me shpejtësi të madhe nëpër botë, kjo sëmundje deri në vitin 1998 ka shkaktuar vdekjen e 12.8 milion njerëzve, shumica e tyre të rinjë.
Luftimin e kësaj dukurie të shëmtuar amorale laikët apo ata të cilët kulturën dhe civilizimin njerëzor e lexojnë mbrapsht, e shohin përmes individve apo organizatave shkatrrimtare të cilat bëjnë thirrje për më tepër liri seksuale për rininë tonë dhe për përdorimin e kondomit për tu ruajtur nga sëmundja e AIDS-it. Kjo çasje në këtë mënyrë për ta luftuar amoralitetin pa e prekur fare problemin në esencë a mund të prodhoj ndonjë rezultat pozitiv? A nuk është kjo metodë për legalizimin e prostitucionit? Po të bëhet fjalë për kontakte seksuale legjitime në mes bashkëshortëve apo edhe të dashuruarve por, jo me shumë partner, sigurishtë se nuk do të kishte nevojë që nga akterët e kontakteve të kërkohet që të ruhen nga ndonjë sëmundje. Apelet e tyre për mbrojtje nga AIDS-i janë të ngjajshme sikur kur të rinjëve u thuhet ngareni makinën sa të mundeni shpejt dhe jashtë ligjeve por, ruanu nga ndonjë aksident që mundë të jetë fatal për jetën tuaj.
Mendoj se në luftimin e këtyre dukurive negative që janë me tendencë të rritjes në rinin tonë, një ndihmesë të madhe do ta jepte inkorporimi i lëndës fetare në shkollat tona. Edukimi fetar gjithsesi do të shërbente si preventivë për parandalimin e këtyre dukurive duke e ngritur vetëdijen tek gjeneratat e reja . Është më se e vërtetë se vetëdija e njeriut mund t`i menagjoj apo t`i frenoj epshet dhe emocionet vetëm atëherë kur njeriu i beson krijuesit dhe edukohet në frymë fetare, për ndryshe do të ndodhë e kundërta-epshet do ta sundojnë mendjen. Ka shumë njerëz të dijës dhe të shkencës madje edhe të mjekësisë që e dinë se alkooli është i dëmshëm për shëndetin e njeriut por, e përdorin atë, ka shumë njerëz që e dinë se ushtrimi i prostitucionit mund të sjellë sëmundje por e bëjnë atë, ka shumë njerëz që e dinë se ryshfeti, korrupsioni, vjedhja janë të ndaluara me çdo normë por, e bëjnë atë. Në të gjitha këto veprime të pamoralshme dhe në veprime tjera kriminale, njerëzit udhëhiqen nga epshet dhe emocionet pa mundur t`i frenojnë ato. Edukimi fetar dhe besimi i vërtetë në Zotin e Madhërishëm e ndalon njeriun nga veprimet e liga edhe kur ai mundet me i bë ato, kur atë nuk e pengon apo nuk e sheh askush.
Islami në asnjë mënyrë nuk e nënvlerëson mësimin në shkolla, nuk e nënvlerëson dijen, shkencën e mirfilltë që janë edhe simbole të tij shumë me vlerë por, me këto vlera mund të arrihet vetëm zhvillimi, përparimi i shoqërisë, mund të arrihet kënaqësia fizike dhe materiale por jo edhe kënaqësia dhe qetësia morale shpirtërore e shoqërisë.
Në fund të kësaj analize duke u mbështetur nga premisa, për rëndësinë dhe rolin që ka feja në jetën e njeriut, jemi të bindur se aplikimi i lëndës fetare në sistemin arsimor fillor dhe të mesëm, do të ishte një shtytës pozitiv në formimin e gjeneratave të shëndosha. Ne konsiderojmë se përmes edukimit fetar, rinia jonë do të jetë një rini më e shëndoshë, më e arsimuar dhe sa më largë drogës, alkoolit, prostitucionit, pirjes së duhanit dhe veprimeve tjera kriminale. Njohuritë fetare vetëm sa do t`a kompletojnë personalitetin e të rinjëve tonë. Për rolin pozitiv të fesë në shkolla si argument mund t`a marrim Luginën e Preshevës, ku lënda fetare është e aplikueshme në sistemin arsimor të tyre. Në bazë të deklaratave të përgjegjësve të arsimit dhe të mësimdhënësve shqiptar del se, që nga aplikimi i lëndës fetare në shkollat publike ka përmirësime të dukshme në sjelljen e nxënësve përsa i përket aspektit edukativ dhe moral të tyre. Mbështetur në gjitha këto fakte, mendojmë se Bashkësia Islame e Kosovës ka të drejtë në kërkesën e vetë për inkorporimin e lëndës fetare në sistemin arsimor të Republikës së Kosovës dhe duhet të mbështetet nga organet dhe institucionet tona arsimore sa më pare.
Thu 23 Mar 2023 - 2:31 nga 
