→ Bënë mëkate dhe nuk ndihet fajtorë
→ Ka zemër të ashpër dhe nuk ka dëshirë që ta lexon Kuranin.
→ Ndihet shumë përtac për të bërë vepra të mira, p.sh. vonohet për namaz
→ I neglizhon sunetet.
→ Ka ndjenja të lëkundshme, për shembull shqetësohet për gjëra të
parëndësishme dhe shumicën e kohës është i shqetësuar dhe i irrituar.
→ Nuk ndien asgjë kur dëgjon ajetet e Kuranit, për shembull kur Allahu
na tërheq vërejtjen prej dënimet dhe premtimin e Tij të lajmit
përgëzues.
→ Gjen vështirësi në përkujtimin e Allahut.
→ Nuk ndien keqardhje kur bëhen gjëra kundër Sheriatit.
→ E dëshiron pozitën dhe pasurin
→ Bëhet koprrac dhe mizorë, d.m.th. nuk dëshiron të ndaj prej pasurisë
së tij.
→ I urdhëron të tjerët në të mirë derisa vetë nuk i praktikon ato.
→ Ndien kënaqësi kur të tjerët nuk përparojnë.
→ Kujdeset vetëm ndaj asaj që është haram apo hallall; dhe nuk i
largohet gjërave mekruh (të pa pëlqyeshme).
→ I përqesh ata që bëjnë vepra të mira të thjeshta, siç është pastrimi i
xhamisë.
→ Nuk brengoset për situatën e muslimanëve.
→ Nuk ndihet përgjegjës që të bëjë diçka për ta ngrit Islamin.
→ Dëshiron të argumentohet vetëm për hir të argumentimit pa ndonjë
argument.
→ Zhytet dhe shumë përfshihet me dynja, gjëra të botës, d.m.th. ndihet
keq vetëm kur humb diç prej pasurisë materiale.