Muhammedi a.s. shembull ideal – përse?

Edhe pse studimet multidisiplinare historike, psikologjike dhe sociologjike të evro-perëndimorëve tentojnë t’i zbulojnë fijet lidhëse të cilat gjatë historisë i lidhin njerëzit e suksesshëm, sikurse janë potenciali intelektual, prejardhja, arsimimi, mjedisi e të ngjashme, bëhet e qartë se përkundër rëndësisë që kanë, këta faktorë nuk janë pikat më të rëndësishme për të cilat ata sunojnë e hulumtojnë. Pas analizave të thella dhe të përimta studimet e tyre konkluduan se të gjitha personalitetet karakteristikë të përbashkët e kanë pasur shembullin, prototipin, yrnekun. Prandaj, shembulli ndikon drejtpërdrejt në shumë përcaktime të ardhshme të individëve, grupeve dhe bashkësive.
Para vetes kemi një bollëk besimesh, kulturash, traditash me vlera morale dhe historike të llojllojshme. Kur jemi para tërë kësaj pasurie, para gjithë këtij shkëlqimi rrobash e veglash që na rrethojnë, para gjithë këtij luksi banimi e mjetesh udhëtimi, përse të përcaktohemi për Muhammedin a.s. që ta kemi mësues për jetën tonë!? Përse njerëzit në këtë kohë bashkëkohore duhet ta marrin për shembull jetën e Muhammedit a.s., siç e thonë disa me përbuzje shembullin e një njeriu nga shkretëtira nga shekulli VI-VII, kur në anën tjetër kemi aq njerëz të mëdhenj, aq njerëz me vlera moderne dhe aq vlera tekniko-teknologjike të shekullit XIX, XX dhe XXI?

Ka shumë arsye që i kanë tërhequr njerëzit përse ta pasojnë fjalët, jetën dhe veprën e Muhammedit a.s., por të gjithë pajtohen se vlerat njerëzore por edhe pejgamberike të Muhammedit a.s. janë të padiskutueshme, të pamohueshme dhe universale. Është e pamundur të numërohen arsyet, por me këtë rast do të fillojmë me theksimin e vetëm disa segmenteve:
- Traditën e përbuzjes së fëmijëve femra, deri në vrasje, e zëvendësoi me respekt maksimal të dobi të femrës. Femrën nga groposja e gjallë e bëri njeriun më të vlefshëm në shoqëri.
- Punëtorin nga statusi i skllavit e ngriti në njeri kreativ, të lirë dhe human. Rasti i Bilalit, Selmanit e të tjerëve na flet mjaft.
- Dijen dhe dijetarin e ngriti në piedestalin më të lartë. Dija nuk ishte privilegj i mekasit, as medinasit, por i të gjithëve. Edhe meshkujt edhe femrat duhet të mësojnë që ta mësojnë fenë e Zotit.
- Virtytet me të cilat u dhurua Muhammedi a.s. nga Krijuesi i tij iu përcollën njerëzisë. Ato nuk mbeten në personalitetin e tij, as në familjen e tij, siç është rasti kur një virtyt i familjes mbretërore mbetet dhe ruhet me xhelozinë më të madhe brenda familjes mbretërore, por me mënyrat më të mençura u mbëltuan në popullin e tij pa dallim fisi, gjuhe apo përkatësie gjeografike. Ato virtyte si udhëzuese për jetën individuale dhe kolektive i mori tërë bashkësia, i bëri detyrim fetar dhe program jetësor.