Agjërimi si ndikon në organizëm

Gjatë agjërimit shpenzohen dhjamërat dhe lëndët e tepërta të depozituara në trup, e më pas këto zëvendësohen me të reja.
Dr. Alexis Carrel (fitues i çmimit Nobel në mjekësi - 1940), në librin e tij "L'homme cet incanu" - (Njeriu, ky i panjohur) thotë: "Gjatë agjërimit shpenzohen dhjamërat dhe lëndët e tepërta të depozituara në trup, e më pas këto zëvendësohen me të reja, kështu ndodh një ripërtëritje në trup". Agjërimi, shërim për shumë sëmundje e kanë vërtetuar mjekët me renome botërore si: Dr. Dexey, Dr. Guelp, Dr. Frumusan, Dr. Noman, Dr. Pauchet. Pas studimit të gjatë, Dr. Noman ka vërtetuar se agjërimi gjatë Ramazanit shkakton një ngritje të shënuar të kolesterolit me densitet të lartë (HDL) dhe zvogëlon kolesterolin me densitet të vogël (LDL). Studimi është përcjellur në 32 meshkuj të shëndoshë. Zvogëlimi sinjifikant (7,9%, p < 0,001) në serum të koncentrimit të kolesterolit total dhe triglicerideve (30%, p < 0,001) gjatë muajit të Ramazanit është krahasuar me periudhën para agjërimit. Pas përfundimit të Ramazanit, serumi HDL kolesteroli është ngritur dukshëm (14,3%, p < 0,001) dhe ka mbetur i ngritur niveli edhe një muaj pas Ramazanit në krahasim me LDL kolesterolin që ka treguar zvogëlim sinjifikant (11,7%, p < 0,001).
R. Habbal dhe autorët nga Qendra kardiologjike të Spitalit Universitar Ibn Roch në Kazablankë (Marok), në studimin e përfshirë 72 femra dhe 27 meshkuj me hipertension (shtypja e lartë e gjakut) vërtetuan ulje sinjifikante të tensionit të gjakut gjatë muajit të Ramazanit. Kjo për arsye të natriurezës.
Agjërimi nxit efektin natriuretik, që e lejon trupin të eliminojë natriumin dhe ujin e tepërt nga organizmi. Kjo lejon zgjidhjen e problemeve kronike me të ënjtura (edem), ndihmon në uljen e volumit të rritur të gjakut, bashkë me uljen e tensionit të lartë të gjakut.
Agjërimi i Ramazanit mund të shërbejë si model i shkëlqyer për hulumtime të metabolizmit të njeriut dhe sjelljes së të ushqyerit. Gjatë 20 viteve të fundit janë bërë përpjekje të shumë shkencëtarëve dhe agjërimi i Ramazanit është përdorur si model për shumë studime metabolike (Iraki et al, Ayabak et al, Husain et al, Malik et al, El Ati et al, Nomani et al, Sëeileh et al dhe Malhotra et al, etj.).
Shkencëtarët gjatë hulumtimit vërtetuan se gjatë agjërimit niveli i magneziumit në gjak rritet.
Magneziumi ka efekt mbrojtës kardiovaskular dhe shërben për prevenimin dhe shërimin e sulmeve në zemër.
- Ai përmban në vete cilësi antiplateletale dhe mbron nga përhapja e trombeve.
- Ka efekt stabilizues i membranës qelizore që vepron në marrëdhënien e kaliumit dhe kalciumit në nivelin membranor. Për këtë ai mbron nga disritmitë e zemrës dhe trurit.
- Agjërimi nëpërmes efekteve të magneziumit parapengon formimin e ateromeve (pllakëzat e yndyrës të cilat krijohen në enët e gjakut) dhe zbërthen këto pllakëza, të cilat janë përgjegjëse për sulme në zemër dhe tru.
- Magneziumi rrit aktivitetin fibrinolitik të gjakut, i cili udhëheq kah prevenimi dhe krijimi i koagulëve të rinj.
Gjatë agjërimit tajimi i hormoneve të gjëndrës hipofizare rritet, sepse ekziston hormoni anabolik për sintezën e proteinave dhe kolagjenit, i cili prodhon baraspeshën pozitive të azotit. Ai gjithashtu stimulon eritropoezën dhe sintezën e kolagjenit.
Gjatë agjërimit, namazit dhe përvojave të ndryshme shpirtërore në Ramazan, disa substanca të caktuara endogjene nëpërmes trurit lirohen në organizëm. Këto substanca quhen opoide. Këto përfshijnë eukefalinën dhe endorfinën që janë përgjegjëse për eufori, qetësi, disponim dhe çiltërsi gjatë kësaj periudhe.
Beta-endorfinët janë më aktivët. Këta janë 20 herë më të fuqishëm se morfina.
Këta përveç që eliminojnë dhembjen, shkaktojnë ndjenjën e fortë të euforisë. Gjatë agjërimit arrihet rikalibrimi enzimatik. Organizmi shton ndryshimet enzimatike që ndikojnë në rregullimin e shumë sistemeve si detoksifikimi nga substancat helmuese, shpenzimi i rezervave dhjamore dhe rezervimin e proteinave. Ky është edhe shkaku i përmirësimit të gjendjeve klinike të pacientëve.
Atmosfera shpirtërore gjatë agjërimit ul stresin. Stresi ndikon në kualitetin e jetës dhe është shkak potencial për shumë sëmundje.
Agjërimi lehtëson dhe mobilizon eliminimin e substancave të dëmshme nga organizmi si: kolesteroli, acidi urik, dioksina dhe mbetje të tjera toksike.
Agjërimi ka një ndikim normalizues në sistemin autonom nervor. Ul shqetësimet në sistemin digjestiv si dhe qetëson gjendjen e ankthit. Agjërimi përbën një periudhë pushimi për organet e sistemit tretës dhe zemrës:
- Mëlçia (laboratori qendror i organizmit) pushon 4-6 orë.
- Zemra gjatë ditës rreh 14.000 herë më pak.
- Veshkat gjatë agjërimit pushojnë dhe ripërtërihen.
- Zorrët kanë një periudhë pushimi dhe ulet ritmi i punës së tyre.
Agjërimi ka efekt stabilizues edhe te diabetikët, sepse ngrenë nivelin e insulinës.
Po ashtu efekt evident, agjërimi ka treguar se sëmundja e Alz'hajmerit (demencë e hershme e trurit), padyshim si pasojë e efektit detoksifikues të agjërimit në sistemin nervor.
Agjërimi është sekret i jetëgjatësisë
Po ashtu ka efekt antikancerogjen. Agjërimi ndihmon në lehtësimin e sëmundjeve si artriti, koliti, astma, alergjitë e ndryshme dhe largon lodhjen.
Kokëdhembja që paraqitet në ditët e para të Ramazanit veçanërisht te konsumuesit e kafesë dhe duhanit, gjithashtu shoqërohet me humbje të gjumit dhe me ndjenjën e urisë. Këtyre personave u këshillohet që të fillojnë t'i lënë kafenë dhe duhanin dalëngadalë qysh para një ose dy javë para Ramazanit.
Vendin e kafesë duhet ta zënë pije pa kafeinë, si bli, çaj mali dhe pije joalkoolike.
Niveli i ulët i sheqerit në gjak (hipoglicemi) shoqërohet me dobësi, marramendje, lodhje, dobësi në përqendrim, djersitje e shpejtë, dridhje (tremor), paaftësi për veprimtari fizike, kokëdhimbje, rrahje zemre e fortë.
Si shkak është marrja e bollshme e sheqerit veçanërisht në syfyr në formën e karbohidrateve të rafinuara. Si përgjigje, trupi sekreton shumë insulinë, gjë që shkakton rënien e nivelit të sheqerit në gjak.
Këtyre personave u këshillohet që në syfyr të marrin pak dhe në mënyrë të kufizuar ushqime me sheqer, të pinë lëngje.
Agjërimi është ilaçi më i mirë
- Paracelsus, mjek i shekullit XV
Hipokrati, Aristoteli, Galen Paracelsus, Plato, Sokrati dhe shumë filozofë të mëdhenj, shkencëtarë dhe mjekë, profetë të të gjitha religjioneve, për shekuj me radhë kanë përdorur agjërimin si metodë të pastrimit, shërimit dhe rigjallërimit të trupit, fizikisht dhe spiritualisht.
Sigurisht që edhe më parë keni dëgjuar që agjërimi është një mënyrë shumë e mirë për humbje peshe. Por përveç humbjes së peshës agjërimi ka edhe shumë të mira të tjera shëndetësore. Përveç të tjerash, agjërimi nuk duhet të mendohet se i takon atyre që janë besimtarë. Agjërimi mund të bëhet kurdoherë pa pasur arsye të jesh besimtar. E sot mund të mësoni për shumë të mira të tjera shëndeti që agjërimi iu sjell.
Agjërimi është më i lehtë se cilado dietë dhe mënyra më e shpejtë e humbjes së peshës.
Agjërimi është i adaptueshëm në jetë intensive. I jep trupit pushim fiziologjik.
Agjërimi përdoret me sukses në shërimin e shumë sëmundjeve.
Agjërimi mund t'iu ofrojë humbje të peshës deri në 5 kg në javën e parë.
Agjërimi ulë & normalizon kolesterolin, homocisteinen dhe shtypjen e gjakut.
Agjërimi është një përjetim qetësues shpesh duke qetësuar tensionin dhe insomnin (pagjumësinë).
Agjërimi përmirëson veset dietale dhe ngre kënaqësinë e ngrënies.
Agjërimi është rigjallërues dhe zvogëlon procesin e plakjes.
Agjërimi është stimulant për rigjallërimin e rritjes së niveleve të hormoneve.
Agjërimi jep energji. Ndihmon procesin e eliminimit.
Agjërimi është përmirësues i jetës seksuale.
Agjërimi mund të eliminojë apo modifikojë pirjen e duhanit dhe fiksimin ndaj alkoolit.
Agjërimi është rregullator sepse edukon trupin që të konsumojë ushqim vetëm sa i duhet.
Agjërimi nxjerr nga trupi toksinat duke i dhënë ati një "tush internal" dhe pastrim.
Agjërimi nuk privon trupin nga materit esenciale ushqyese.
Agjërimi mund të përdoret për të zbuluar burimin e alergjive nga ushqimet.
Agjërimi me sukses përdoret në mjekimin e skizofrenisë dhe sëmundjeve të tjera mentale.
Agjërimi nën mbikëqyrje të duhur mund të tolerohet deri në 4 javë.
Agjërimi nuk akumulon apetitin; dëshira për të ngrënë zhduket pas 1 deri 2 ditëve.
Agjërimi ka qenë praktikë e zakonshme qysh nga zanafilla e ekzistencës së njeriut.
Agjërimi është rit në të gjitha religjionet (fet); Kurani dhe Bibla që të dyja kanë përplot referenca në te.
Agjërimi është mjekimi natyror që Zoti na ka dhënë.