LUFTA PËR EKZISTENCË NË ,,XHUNGLËN E URBANIZUAR“
Shumica prej nesh ka dëgjuar edhe më parë tregime të vërteta për njerëzit të cilët kanë qenë të humbur në xhungël. Për ta ruajtur jetën dhe për të mbijetuar, janë shërbyer me metoda dhe teknika ekstreme, duke mos u bazuar në kulturë, etikë dhe moral.
Për shkak të etjes kanë pirë urinën e tyre, për shkak urisë kanë ngrënë çdo gjë që u ka shkuar për dore. Me rëndësi ka qenë vetëm të mbijetojnë në vegjetacionin e dendur të xhunglës.
Por, sot shumica e banorëve të planetit Tokë, jeton në një lloj tjetër xhungle, në të cilën nuk është aq e rëndësishme mbijetesa fizike sa ajo fetare, morale dhe kulturore.
Qytetet moderne, të vegjël ose të mëdhenj, janë përplot vese të rënda, kriminalitet dhe bisha në formë njerëzore, kështu që lirisht mund të quhen xhungla të urbanizuara, në të cilat dominon kaosi dhe anarkia. Posaçërisht janë të rrezikuar besimtarët, të cilët nuk mund të jenë indiferentë ndaj kësaj që po ndodh përreth tyre, e që në ,,Botën moderne“ kjo çmohet si gjë normale dhe tolerante. Zemra e besimtarit nuk është tërësisht imune në të gjitha ndodhitë negative përreth, andaj duhet t’i njohë rreziqet që fshihen në ,,Xhunglën moderne“ dhe pas kësaj të gjejë mënyrat dhe metodat që të mbrohet dhe të mbijetojë me sa më pak pasoja. Rreziqet janë të shumta dhe të ndryshme, por mund të përmblidhen në këto:
AMAZONKET (FEMRAT E XHUNGLËS)
Sytë janë dritare të shpirtit njerëzor, me të cilët shikohet e mira dhe e keqja. Mu sikur nëpër dritare që në shtëpi hyjnë erëra kundërmuese dhe zëra shqetësues, gjithashtu me shikim në haram, njeriu në shpirtin e tij e lëshon atë që plagos dhe shkatërron qetësinë shpirtërore.
Në ,,Xhunglën e asfaltuar“ është vështirë apo gati e pamundur të ruhen sytë nga ndyrësirat që dominojnë në shumicën e qyteteve. Veshjen (zhveshjen) femërore të sodit më së miri mund t`a definojmë si të varfër, jo nga aspekti material, por si varfëri fetare, turpi, kulture, etike dhe morale. Më lehtë do ta kuptonin tërë këtë shkallë të zhveshjes sikur mos të jetonim në mjedisin e shumtë mysliman, ku aktorët kryesorë të këtij paradimi rrugor të turpshëm janë bijat tona, të cilat janë rritur në ambientin fetar, kanë mësuar disa dua, disa sjellje fetare, etj. E vetmja mënyrë para kësaj sprove të mbijetojë zemra e besimtarit është ulja e shikimit.
Allahu i Madhëruar urdhëron e thotë:
“ ... Thuaju besimtarëve të ndalin shikimet (prej haramit)“. 1)
Ndërsa Pejgamberi a.s. në hadithin që e transmeton Muavi b. Hajde r.a. thotë:
“Sytë e tre personave nuk do ta shohin zjarrin (në Ditën e Gjykimit): syri i cili ka qenë zgjuar në rrugën e Allahut, syri i cili ka qarë nga frika e Allahut xh.sh. dhe syri i cili është ruajtur nga shikimi në atë që ka qenë e ndaluar”. 2)
NJERËZIT E XHUNGLËS
Edhe meshkujt nuk ngecin pas. Shumica i ngjajnë njerëzve të xhunglës, të fiseve barbare, luftarak, të zhveshur, të tetovuar, me flokë të ngjyrosur, veshë të shpuar, me vathë në hundë, në vesh, në kërthizë dhe gjuhë, shikim të ashpër dhe fjalor vulgar.
Shpesh shëtisin në shoqëri me miqtë katër këmbësh të rrezikshëm, të cilët me një lëvizje syri sulmojnë personin e dëshiruar. Më së tepërmi kemi të bëjmë me qentë e rrezikshëm të tipit Pit-bullë, Rotvajler, Staford, të cilët tërësisht korpourohen në imixhin e tyre, aspak më të rrezikshëm se gazda (pronari).
Përse shërbejnë këto kafshë? Kryesisht për të larguar melekët dhe bereqetin nga shtëpitë myslimane dhe për të shkatërruar veprat e mira. Ka thënë Pejgamberi s.a.v.s.:
“Kush mban qen, të cilin nuk e përdor për ruajtjen e bagëtisë ose për gjueti, të këtillët çdo ditë nga veprat e tij të mira i merren dy kirat“. 3)
Edhe pse për tani dominojnë qentë, ndoshta nuk është larg koha kur nëpër çarshitë tona do t`i shohim derrat shkurtabiq të Vietnamit apo hardhucat iguane, të cilët momentalisht janë prezent në perëndim, kështu që ,,Xhungla urbane do të kompletohet. Nga Seid b. Hudriu r.a. transmetohet se Pejgamberi a.s ka thënë:
“Do të pasoni zakonet e atyre që kanë qenë para jush hap pas hapi, pëllëmbë pas pëllëmbe, bile sikur ata të hyjnë në zgavrën e hardhucës edhe ju do të hyni pas tyre ”. 4)
Masa e këtyre banorëve të xhunglës dhe amazonket, përveç duhanit konsumojnë edhe ,,Bimë shëruese”, si: marihuana dhe substancat tjera narkotike për të ushqyer fantazinë e prishur dhe pasionet e ulëta. I vizitojnë edhe magjistarët bashkëkohorë, të cilët largojnë shpirtrat e këqij, përcaktojnë fatin mu sikur në xhungël!
ULURIMA, KLITHMAT DHE BËRTIMA
Nëse besimtari shpëton rastësisht nga shikimi i ndaluar, veshët e besimtarit në ,,Xhunglën e urbanizuar”, me siguri do të pësojnë dëmtim. Ka thënë Pejgamberi a.s.:
“Birit të Ademit i përshkruhet pjesëmarrje në zina (prostitucion), të cilit nuk mund t`i shmanget ... edhe veshët bëjnë zina me dëgjim”. 5)
Muzika për shumicën është bërë hyjni, e cila bukvalisht adhurohet dhe pa të cilën nuk mundemi. Sidomos gjatë kohës verore këngëtarët “live” dhe fansat e tyre okupojnë tregjet dhe trasat e restoranteve pa kurrfarë mëshire deri në orët e vona të natës terrorizojnë të gjithë ata që dëshirojnë qetësi nga ulërimat bashkëkohore. Në sprovë të veçantë janë ata që kanë shtëpitë apo xhaminë në afërsi të disko-klubeve ose folkotekave, ku zhurma e padurueshme dëgjohet deri në mëngjes të premteve, të shtunave dhe gjatë festave. Këta miskin (të mjerë) dashtë e pa dashtë i mësojnë përmendësh të gjitha hitet momentale, të cilave më shumë u përshtatet termi turbo-porno-folk. Në realitet, shumë më mirë do të ishte të dëgjosh ulërimën e ujqve, tigrave, luanëve, se sa këtë që sot e quajnë “art”. Nuk duhet përmendur se këto ndeja, patjetër janë të përcjella me alkool, që rrjedh rrëke, drogë e përfundon me zina.
Në këtë bela, më së miri është të bësh të kundërtën, të shoqërohesh sa më shumë me librin e Allahut, duke lexuar, studiuar dhe dëgjuar dhe natyrisht sa më tepër të largohemi nga vendet e këtilla.
RRIQËRAT, SHUSHUNJAT DHE GJAKPIRËSIT E TJERË
Islami në kushte të caktuara e ka lejuar personin e varfër të lypë për ta ushqyer momentalisht veten dhe familjen e tij, por është i obliguar të mundohet të gjejë mënyrën që me punën e tij të ushqejë familjen.
Sot, “Xhungla urbane” është përplot imponues të ndryshëm, të cilët duke u lypur njerëzve të ndershëm mundohen t`ju nxjerrin paratë dhe këtë mënyrë të fitimit e kanë marrë si profesion. Lypësit e dyshimtë vlojnë në çdo kënd dhe nga gjahu i tyre kërkojnë “bile dhjetë cent”. Shumicës së lypësve të sotëm, sikur t`u ndahej shuma prej 1000 €, përsëri do të gjendeshin në rrugë për të lypur. Për të tillët Pejgamberi s.a.v.s. ka thënë:
“Ai i cili kërkon nga njerëzit për ta rritur pasurinë e tij, i tilli me të vërtetë kërkon zjarr (prush), andaj le të kërkojë më shumë ose më pak”. 6)
Në transmetimin tjetër qëndron që personi i tillë do të vjen në Ditën e Gjykimit, ndërsa në fytyrën e tij nuk do të ketë asnjë copë mishi (Buhariu nr. 1474, Muslimi nr. 1040 nga Ibn Omeri r.a.). Atëherë si t`i njohim ata që me të vërtetë janë të nevojshëm? Sipas krenarisë dhe modestisë. Thotë Allahu i Madhëruar, duke përshkruar të varfrit, të cilëve duhet ndarë sadakanë (lëmoshën):
“Ata i njeh nga vetë pamja e tyre (të rraskapitur), por nuk kërkojnë e as nuk i mërzisin njerëzit ...” 7)
Me këtë mënyrë të mashtruesve ndoshta jemi mësuar, por koha e re na ka sjellë njerëz tjerë që kërkojnë para në një mënyrë tërësisht të re dhe finoke. Hasim për çdo ditë të ashtuquajtur “mjekë popullorë” me krem dhe losione aktuale për rritjen e flokëve, muskujve, që shërojnë çdo sëmundje si kancerin etj...
KAMELEONËT DHE GJARPËRINJTË HELMUES
Ka thënë Pejgamberi a.s. :
“...dhe do t`i gjeni njerëzit më të këqijtë ata me dy fytyra: njërit grup të njerëzve u vijnë me një fytyrë, ndërsa grupit tjetër me një fytyrë tjetër.” 8)
Në transmetimin tjetër thuhet se Pejgamberi a.s. ka thënë:
“Kush në dynja i ka dy fytyra, në Ditën e Gjykimit do t`i ketë dy gjuhë prej zjarrit.” 9)
Hipokritët gjithmonë myslimanëve u kanë sjellë kokëçarje dhe kanë paraqitur rrezik më të madh se jobesimtarët. “Xhungla urbane” vlon nga këta. Mu sikur kameleoni i ndërrojnë ngjyrat duke u kamufluar e duke pritur momentin e goditjes vdekjeprurëse, kështu edhe hipokritët e kohës moderne shfrytëzojnë të gjitha metodat që disponojnë për t`i dëmtuar besimtarët. Fshihen pas mediave të printuara dhe elektronike, gazetave, si dhe shoqatave dhe partive të ndryshme, përderisa të gjithë kanë një qëllim të përbashkët që “myslimanët e Evropës” t`u tërheqin vëmendjen në rrezikun e radikalizmit dhe terrorizmit islam. Për këta p.sh. shenjat themelore të Islamit si namazi në vendet publike, mësim-besimi apo veshja e femrës myslimane sipas sheriatit, janë shenja të radikalizmit, prapambeturisë dhe kërcënim i sigurisë publike.
Për hipokritët Allahu xh.sh. thotë:
“Mynafikët përpiqen të mashtrojnë Allahun, por Allahu mbizotëron dinakërinë e tyre. S`ka dyshim, mynafikët do të Jenë në shtresën më të ultë (në fund) të zjarrit”. 10)
Ka edhe ,,gjarpërinj helmues”, të cilët armiqësinë e tyre ndaj Islamit dhe myslimanëve aspak nuk e fshehin. Propagandën e tyre e plasojnë kur u paraqitet rasti, ndërsa urrejtja dhe zilia shkrepin nga sytë, gjuhët dhe gjoksi i tyre.
Për të tillët Allahu xh.sh. thotë:
“Ata nuk pushojnë së vepruari në dëm tuajin. Urrejtja kundër jush duket nga gojët e tyre”. 11)
Të tillëve u themi atë që Allahu i tha Pejgamberit a.s t`u përcjellë:
“Thuaju: “Vdisni me atë mllef tuajin”. 12)
SI TË MBIJETOJMË ?
Dijetarët për mbijetesë në kushtet ekstreme këshillojnë që mënyra më e thjeshtë dhe më e sigurt për të dalë nga “Xhungla e dendur”, është që së pari të gjendet lumi e pastaj me durim të përcillet rrjedha e tij. Pastaj të ndërtosh një trap sa më kualitativ dhe të lëshohesh rrymës së ujit, e cila njeriun e dërgon drejtë në oqean. Në xhunglën e urbanizuar situata është e ngjashme. Për t`u larguar me sa më pak dhimbje nga rreziku duke gjetur rrugën e shpëtimit, besimtari duhet të mësojë të gjitha teknikat e mbijetesës së imanit në mënyrë që zemra mos t`i nxihet në detin e ligësive dhe haramit që e rrethon. Me durim të përcjellë rrugën e trasuar nga Pejgamberi a.s. si dhe të sahabëve dhe dijetarëve të sinqertë të Islamit, ndërsa devotshmëria dhe veprat e mira do të jenë barkë në të cilën me ndihmën e Allahut, me siguri do t`i kalojë të gjitha kurthet dhe sprovat e dynjasë, përderisa nuk noton me fat në skelën e mëshirës së Allahut. Këtë me vargje bukur e ka përshkruar Imam Shafiu r.a.:
“Inne lil-lahi ibadan futana
Tal-lekud-dunja ve hatu fitona
Nadharu fiha fel-lemma alimu
Inneha lejet li hajji vatana
Xhealuha luxhxheten vet-tadhu
Salihal ea`mali fiha suhufuna”.
“Allahu posedon robër të Tij të zgjedhur, të cilët dynjanë e lëshuan dhe sprovave iu frikësuan, Atë e vështruan dhe fuqishëm u bindën se për të gjallin nuk është vendbanim i përhershëm. Andaj e menduan si valë të errëta të detit të trazuar. Dhe për Të, me veprat e mira si me anije notuan”
Thu 23 Mar 2023 - 2:31 nga 
