Toka u nënshtrohet rrymave të dritës dhe errësirës, përbën shkak që dukuritë dhe ngjarjet jetësore të trajtohen nën cilësitë dritë dhe errësirë.
Përballë alternimeve dritë-errësirë, Kur’ani i orienton njerëzit duke i shmangur nga errësira për t’i shtyrë në dritë.Kur’ani është plot urdhra dhe ndalime për njeriun me qëllim që ai ta bëjë fituese dritën në botën e tij të brendshme dhe në shoqërinë ku jeton.
Kur’ani na e ka bërë të njohur neve krijuesin e qiejve, të tokës e të çdo gjëje tjetër dhe na e ka tërhequr vëmendjen mbi dukuritë e dritës dhe errësirës.
Feja islame na kërkon që në mendje, ndjenjë, trup, art dhe tregti, në përgjegjësi dhe nëpunësi, në pasje e papasje, përgjithësisht, në të gjitha marrëdhëniet individuale e shoqërore ta ndjekim të vërtetën e dritës dhe errësirës me një parashikim serioz për të jetuar të ndriçuar e për të vdekur të ndriçuar!
Ardhja në botë e profetit Muhammed është një dritë madhështore e favorizuar gjithë kohëve dhe vendeve si dhe gjithë njerëzimit.
Ajo përkoi me atë kohë kur e drejta dhe e vërteta ishin zhdukur,kur mohimi e kishte shëmtuar jetën,ishte periudha pagane e injorancës,një periudhë errësire e tmerrshme.
Në Kur’an urdhërohet:
“Besoni në Allahun, në të Dërguarin e Tij dhe në atë dritë (në Kur’anin) që zbritëm! Allahu e di se ç’bëni!”(et-Tegabun: 8)
Këndimi i Fjalës së Allahut është, pa dyshim, adhurimi më i vlershëm. Edhe sikur në namaz të mos kryhen elementët e tij për shkaqe të justifikueshme,namazi është i vlefshëm,por nuk mund të ketë namaz pa këndim Kur’ani.
Në të njëjtën kohë, duhet edhe që ai të këndohet sa më bukur.
Zoti urdhëron:“... këndoje Kur’anin fjalë për fjalë!” (Muzemmil: 4)
Këndimi i Kur’anit është sunnet, kurse dëgjimi,farz.
Në Kur’an urdhërohet: َ"Kur të këndohet Kur’an, heshtni dhe dëgjojeni që të mëshiroheni!” (el-Araf: 204)
Heshtja ndihmon për ta dëgjuar mirë, dëgjimi i mirë, për ta kuptuar qartë dhe kuptimi i qartë, për shtimin e begatisë së tij dhe meritimit të mëshirës hyjnore.
Profeti (s.a.s.) e vinte Ibni Mesudin të këndonte Kur’an, kurse vetë e dëgjonte me sy të përlotur dhe me një kënaqësi shpirtërore të madhe.
Njëri prej shkaqeve më të rëndësishëm të mosbesimit është se disa indiferentë dhe mohues janë të paaftë për ta rrokur kufirin e kompetencës së zgjuarsisë dhe dijes njerëzore.
Këta janë njerëz të mjerë që tentojnë t’i interpretojnë për mohim dijet që nuk janë të aftë për t’i kuptuar.
Për këtë tip mohuesish që nuk e njohin vetveten dhe injo-rancën e vet, Kur’ani thotë kështu: “A nuk e sheh njeriu se e kemi krijuar prej embrioni? Dhe ja tek është bërë armik i hapur!..” (Jasin: 77)
Këta mohues që nuk kanë as ndjenja, u thonë atyre që kërkojnë t’ua tërheqin vëmendjen dhe t’i ndriçojnë: “Sot jemi në shekullin e shkencës, këto janë përrallat
Bota është një sofër e hapur për shfaqjen e të gjitha emrave hyjnorë duke filluar me atributet Rahman dhe Rahim. Nuk duhet të harrojmë se jemi ulur në sofrën e kësaj bote të ëmbël me favorin e Zotit dhe se një ditë do të ngrihemi e do të shkojmë.
Dhe duhet ta dimë se jemi të detyruar ta respektojmë etikën e kësaj sofre!
Dita e llogaridhënies para Allahut është e pashmangshme.
Pesha, tronditja dhe tmerri i asaj dite përshkruhen kështu në Kur’an:
“Një ditë e ashpër, plot ngatërresa...” (el-Insan: 10)
Dhe:“Atë ditë njeriu do të thotë: “Ku ka vend për të ikur?” (el-Kijame: 10)
Fjala e Allahut është më e bukura e fjalëve. Rruga e mbarë dhe e bekuar e Profetit (s.a.s.) ështëmë e bukura e rrugës së drejtë.
Trashëgimi më i bukur është shtresimi ndër zemra i këtij amaneti të shenjtë.
_________________________________________________
Nga lulishtja e zemrës:
"ENIGMA E DASHURISE PER ALLAHUN DHE PROFETIN"
AUTOR : OSMAN NURI TOPBASH
Mundësoi : Bujamin Salija .
Thu 23 Mar 2023 - 2:31 nga 
