Çfarë kuptimi ka vetë fjala filozofi?
“ Filo “ në greqishte ka kuptimin anues, dashamirë.
Te ne edhe sot dëgjohen shprehjet grekofil, rusofil, anglofil.
Kjo shprehje u mëveshët atyre që i duan grekët, rustë, anglezët, etj.
Fjala prapë greke “ solos “,ose Sofia,si i themi ne, ka kuptimin e dijes.
Në kombinim, del dashamirës i dijes,Pra,fjala filozofi,si e përdorim ne e shumë popuj të tjerë të botës,ka kuptimin e dashamirit të dijes.
Fjalë shumë e bukur dhe për t’u admiruar.
Pra, ne jemi dashamirës të dijes për jetën.
Disa mund të pyesin: ç’i duhet filozofia gazetarit?
Ky qëndrim e ky dyshim është kryekëput i pavend.
Gazetaria është zanat intelektual dhe ka të bëjë me jetën, me botën dhe me njerëzit si faktorët më të rëndësishëm të planetit tonë.
Pikërisht për këtë, për gazetarët, njohja e filozofisë , njohja e njohjes, njohja e jetës, njohja e botës, njohja e zhvillimit të shoqërisë njerëzore , kanë rëndësi thelbësorë.
Nuk mjafton vetëm të dishtë të shkruash sipas rregullave të thata të gazetarisë. Shumë më e rëndësishme është se çfarë veprimi ka shkrimi ynë,çfarë porosie ka shkrimi ynë dhe si e sa mund t’u ndihmojë njerëzve shkrimi ynë.
Është me rëndësi thelbësore që shkrimet tona ta përparojnë,ta përsosin,ta hijeshojnë dhe ta bëjnë të gëzueshme jetën e njerëzimit.
Dija e njeriut lind, rritet e zgjerohet duke mbledhur njohuri e informata gjithnjë e më shumë për esencën e të gjitha forcave, objekteve e dukurive që na rrethojnë.
Dija rritet e thellohet duke zbuluar sa më shumë nga ato që tashmë ekzistojnë në rrethin tonë të afërt dhe të largët.
Sa më i varfër dhe sa më i prapambetur që të jetë rrethi ku lindet, rritet e edukohet njeriu, aq më të pakta janë forcat, objektet e dukuritë që e rrethojnë. Dhe, sa më të pakta të jenë forcat, objektet e dukuritë që e rrethojnë, aq më të mangëta do të jenë njohuritë e njeriut përkatës për jetën.
Dhe, sa më të pakta të jenë njohuritë, aq më e vogël do të jetë dija.
Dhe sa më e vogël që është dija, aq më e vogël është aftësia ose zotësia për të zbuluar ose konsultuar esencën e forcave, objekteve e të dukurive që na imponohen ose që na rrethojnë.
Dija e vogël nuk mund të thithë ose të grumbulloje shumë informata e njohuri sepse nuk ka kapacitet për një gjë të tillë.
Sikurse, bie fjala, njeriu që di vetëm pesë germa të alfabetit, çfarë mund të lexojë ai? Kur njeriu di vetëm një gjuhë, gjuhën e vet, çfarë mund të dijë ai për dijen që akumulohet në hapësirat e gjuhëve të tjera?
Kur dija e vogël vendnumëron, ajo, më në fund, stërkeqet dhe prirjet për talentet e individëve shuhen.
Dija e vogël mjaftohet me sa më pak informata e njohuri. I keni parë, injorantët më të mëdhenj, mendojnë se janë më të mençurit e botës.
Njeriu me dije të vogël, shqyrton objektet në mënyrë të njëanshme sepse ai, nuk ka kapacitet për të bërë shqyrtimin e objekteve në mënyrë të gjithanshme. Njeriu me dije të vogël, shqyrton dukuritë në mënyrë të përciptë sepse ai, nuk ka kapacitet për të t’i shqyrtuar ato në mënyrë të thelluar.
Njeriu me dije të vogël, shqyrton objektet e dukuritë në mënyrë formale sepse ani, nuk ka aftësi për t’i shqyrtuar ato në mënyrë përmbajtjesore.
Njeriu me dije të vogël, nuk ka zotësi që të kridhet në brendinë e forcave, objekteve e dukurive që e rrethojnë dhe atje të zbulojë kundërthëniet e brendshme që i vënë në lëvizje ato forca , objektet e dukuri.
Në këtë mënyrë njeriu me dije të vogël, vazhdimisht mashtrohet dhe humbet rrugën në kërkim të lirisë. Prandaj, njeriu me dije të vogël, prore mbetet objekt inferior i forcave që e rrethojnë.
Njeriu me dije të vogël, është porsi përçuesi i hollë i rrymës.
Ai nuk e duron dot rrymën e tensionit të lartë.
Nëse,megjithatë, do ta ngarkojmë me rrymë të tensionit të lartë, atëherë teli do të digjet dhe procesi do të dështojë.
Prandaj, me punë të përditshme, ngadalë, por në mënyrë këmbëngulëse, le ta rrisim, le ta zgjerojmë dhe le ta thellojmë dijen tonë.
Sot, populli ynë, me gjithë vështirësitë e mëdha që e rrethojnë,merr frymë lirisht dhe nuk është i vetmuar në botë.
Sot, falë dijes së madhe,edhe bota është bërë e vogël.Sot, dija na afrohet në çdo hap.
Duhet vetëm ta dimë rëndësinë e dijes dhe duhet ta kemi plotësisht të qartë se dija e kufizuar ka si rrjedhim edhe vetëdijen e kufizuar.
Nëse njeriu, me mendjen e vet, me mënyrën e ushqimit të vet dhe me sjelljet e vet e dëmton shëndetin e vet, ai, në të vërtetë nuk e di se shëndeti është themeli i lumturisë.
Nëse atë që e thotë, nuk e zbaton në jetë, atëherë kjo do të thotë se ajo dije nuk është dije e përvetësuar nga ai,por është dije jashtë vetes së tij.
Populli ynë e thotë bukur se po s’e pate shëndetin,ta kesh edhe krejt botën nuk të vlen asgjë,prandaj edhe unë them po spate o populli im gazetar të mirëfilltë spate gjë.
_______________________________________________________________________
Shkruar nga Bujamin Salija ( Historian)
Një reagim ndaj Gazetave në FYROM të cilat Gazetat e vendit bëjn gjithmon shkrime partiake dhe aspak të nivelit njerëzor gjithmonë antivlera mundohen të shfaqin dhe aspak shkrime edukative ,arsimore morale etike.etj.
Thu 23 Mar 2023 - 2:31 nga 
