Pasioni ime per gazetari ka filluar ne bankat shkollore, kisha 17 vjet. Gjate ushtrimeve ndersa profesori ishte duke shpjeguar per kabllot elektrike dhe elektronike, une lexoja Sergio Romano. Gjate mbremjes me zente gjumi perballe lajmeve te Al jazeera, sepse gazetarija eshte nje bote qe me le te shtangure. Tashem i shihja malet e Afganistanit qe isha duke i intervistuar talebanet, ne vende se te merem me rrethinat e Bagdatit per te treguar te vdekurit dhe luftaret. Une kam qene naiv dhe keshtu nje dite u zgjova dhe fillova te shiqoj pereth. çfar te shkruaj? Temat jane te pafundeme: te jashtmit, politika italiane, thashthemet. Vendosa te filloj nga ajo qe eshte me njohur: Bashkesija islame ne Itali. Fillova te shkruaj per nje faqe interneti, pastaj ne bashkepunim me nje web tv per nje vit dhe disa jave per nje "pacereporter". Ndrekohe une meditoja dhe beja krahesimin me gazetaret dhe vllezerit musliman ne tema te nxehta te rendesishme: xhamite, grate, politika. Doja te kuptoja se si te shkruaj mbi komunitetin pa e demtuar ate dhe ne te njejten kohe si te jem objektiv. Gazetat qe shfletoja reportonin lajme per muslimanet ne Itali gje qe shpesh i gershetonin me Al-Kaiden, me dhunen ndaj grave, dhe kjo ishte diçka qe me pengonte tej mase. Une thashe:>> Kam per te bere kercim ne kualitet, duhet te mundohem te shkruaj dhe te kerkoj qe te futem ne kete bote, ne boten e gazetaris profesionale>>. Une kam kontakt me nje agjenci per shtip, ku me ofroi nepermjet nje gazetari te tij qe te filloj te shkruaj.
Gjerat me dhane kurajo dhe fillova te shkruaj. Duhesha te intervistoj nje Imam dhe me thane qe ate ta paragonoi me njerzit ne xhungla, keshtu lajmi shitet me mire dhe na nevojitet neve. Une çka bera, e shkruajta nje artikull dhe ua dergova me nje pyetje te vetme: ''Si munde te shkruaj keq per komunitetin tim?'' Gazetari qe me percillte me tha nje fjale qe me habiti shume, gati sikur me me marre nje rrahje ne koke. ''E rendesishme nuk eshte qe te shkruajshe mire apo keq per muslimanet ne Itali, e rendesishme eshte qe te shkruajsh dhe te bejshe lajme''. Ne ato momente pak kuptova se çka ishte duke me kerkuar. Me kerkonte qe une te shitem.....me kerkonte qe une te them genjeshtra, t'i konsideroi te gjithe ato qe une per çdo dite lutem, ha buke dhe jetoj, per vllezrit e mi, t'i konsideroi terorista. Duhesha te shkruaj qe El Kardavi eshte gryke preres, qe Wagdi Ghonem inkurajon xhihadin ushtarak, e ashtuquajtura lufte e shenjte. Kjo eshte absurde. Une duhesha te gjej guxim per t'i thene jo, oferta ishte nje gje qe te ofrohej vetem njeher ne jete(ashtu thone): Ne nje seance te agjencis per lajme te jashtme bene nje okspozim mbi shkrimet e mia, me fjale te tjera, ate qe çdo gazetare e done. Nese do te kisha pranuar tash do te isha nder emrat e gazetareve me me renome ne komunitete. Nje Magdi Allam i vogel qe po rritet, ne vende qe te zgjedhe muslimanet. Do ta kisha zgjedhur per nje motiv shume te thjeshte: sepse jam I bindur qe me grupin qe eshte ne rritje, pastaj me kete qe aryhet large. ''Dora e Zotit eshte me grupin'', nje thenie Islamike. E tash, pse une e tregoj kete pervojen time? Sigurishte jo per te festuare ne vetevete, por per te nxjerre ne pah nje problem te vertete: Te rinjet musliman qe duan te marrin rrugen e gazetarise kane pak alternativa. Duke folur me nje anetare te komunitetit me konfermuan se ''Nuk ka zgjidhje, o te shitesh o do te shkruajshe gratis''. Problemi eshte se shume te rri e zgjedhin karrieren dhe jo kumunitetin Islam, kete e bajne si nga dobesija e tyre mentale si nga mungesa e nje rruge alternative. Kjo duhet ta reflektoj. Sepse ne kete menyre, do t'i humbe te dy rruget, do ta humbe personalitetin e tij duke u munduar qe te ary nje karriere falso, poshtu do ta humbe edhe shoqerine Islame.
Komuniteti i muslimaneve ne Itali duhet te bej hapsire per te rinjet dhe te propozoje rruget alternative, qe kurre te mos i kerkohet nje te riu musliman per te zgjedhur ndermjet komunitetit te tij dhe karrieres se tij.
Perktheu nga Italishtia........Zudi-Fejzuli
Per forumin: Islami eshte drite