S'VDES ZEMRA E NËNËS !
(Kur njeriut I vjen pleqëria ,se do më as e bija ,askush ,edhe qeni I shtëpisë kur e sheh ,elehë…..)
-Çdo gjë që lindet në jetë-vdesë ,vetem zemra e nënës s'vdes
Zemra e nenes shenjterore .Nje yll qe sikur toka rreth diellit ,sillet rreth djepit , rreth planetit te tokes ,perkunder foshnjes me emrin : Bote !
Edhe ajo ishte bërë nënë .Shtatë herë kishte vdekur dhe po aq herë ishte zgjuar si feniksi nga hiri , në ditën kur ishte bërë nënë .
Djalë !Me ymër ! I ngjaftë kohës !
Kanuni :Femra arka e dreçit ! Në vend të gëzimit , gjallërimit si çdo nënë në botë , malësorja shqiptare ,gotën e jetës e kishte mbushur me lotë ,përzier me skamje ,kanun ….Netë të tëra e kishte larë fytyrën e djalit me dënesje ,gjëmë e lot ,nga frika e plumbit të gjakmarrjes nga komshiu matan gardhit të kullës së ngurtë me frënxhi .Pa ia derdhur nënës gjakun nga damarët , dhe të m'I palosin qepallat e syve , nëna se jep fanarin e jetës sate ,loçka e nënës : thoshte nëna .
Shtatë herë më vrastare ishte skamja sesa plumbi I gjakmarrjes .Shtatë herë në ditë nëna kishte lutur Zotin që t'ia merrte frymën e shpirtit e të mos e shihte të vetmen bimë të gjakut të barkut ,djalin larg zemrës ,larg shpirtit e sofrës .Por , ai kob erdhi .Dhe mu pse deshi ta ketë djalin afër zemrës ,afër syve dhe afër shpirtit , të mos mbetej lypsare dyerve e rrugëve të huaja ,pas vdekjes së burrit ,që kishte gruan dhe shtatë femijë .
Por dita e kobit erdhi .Erdhi kobi kur hyri nusja e djalit ne shtepi !
״Se fjala e nusës boll koka e ranë , kur po m'idhnon djali , si toka me m'zanë !״
-Ani , bir , ani ! Po flasin se je në detyrë të madhe qeveritare .Ke ndërtuar shtëpi tri katëshe me ngrohje , edhe bukën po e han me mjaltë …Po flitet se ke lindur një vajzë dhe një djalë . Mjerë nëna , biri im ! Po më kallet shpirtit flakë së paku për të gjallë t'I sheh gjyshja nipin dhe mbesën .As emrat s'ua di .
Do vite nëna jote kishte fuqi për t'u sorollatur rrugë më rrugë e shesh më shesh të qytetit për një kafshore buke .Ka ende njerëz të mir dynjaja , loçka e nënës. Të mos kishte njerëz të mirë , moti do ishim shafitur në kat të zi .Kohëve të fundit më janë ligështuar këmbët , s'po mundem të ec . Gëzimi im më I madhë në jetën e një nëne kur në oborr të xhamisë sjellin ndonjë xhenaze , grua o vajzë të vdekur .
Një bohçe rroba , e besa edhe ndonjë cent . Goja po lyp bukë ,loçka e nënës , shpirti I ëmbël .Nuk e di ku po rri ky far shpirti I nënës tënde , bre bir ,:Shtatë lëkura I kisha pasur, jam tharë e tëra , si krande .M'u ka marrë ana e djathtë e trupit .Po thon : DAMLLA !(paraliza) .Ku të marrë nëna jote para për të blerë ilaçe ? Le të vijnë të tëra dhembjet e botës , këtu do më gjejnë . KU ? Lehtë e ke të më gjesh , shpirti I nënës ! Nuk jam vetëm , loçka e nënës :Me mua flenë mace , këlyshë , minjë,buba e besa edhe gjarpërinjë . Mirë po e çojmë , mirë . Jetojmë bashkë si të një sofre e shtëpie .Çka po bëjë ketu ,Ë ? Po presë që të vijë Zoti në tokë e të shohë si jeton një shpirtë nëne ! Si përbuzet shpirti , gjiri , mundi , jeta e një nëne ! Të shohë Zoti sa nuse të mirë ke marrë ti loçka e nënës ! Kur e pati hedhur hapin e parë në oborr nusja jote , m'u bënë bashkë hëna me gjithë yje dhe ranë përmbi mua . Po e pres me ardhë exhelin , shpirti I nënës . Të ma bëjë të mirën më të madhe në jetë : Të më shtrijë në varrë , të më pushojnë dhembjet e trupit , lodhja nga rrugët si lypsare . Te pushojnë rrugët e sheshet , veshët e njerëzve të mirë nga zëri I nënës lypsare . Të bëjë me dije botën , nuset :
״Ngoni o ju motra , ngoni o ju gra , se kur bahni vjehrra n'mend ka me ju ra : Se fjala e nuses boll koka e ranë , kur m'idhnonte djali si toka me m'zanë ! ״
Aty ku dikur isha magje , isha sofër , isha djep , isha nënë , sot jam një hiç .
-Po pres të zgjohen nga varret të vdekurit për të bashkuar zemrën e nënës me djalin , shtratin e gruas me burrin , të dashurin me vajzën , femijët jetim të nënave …..!
Po pres që të vij Zoti në tokë e të shohë si ka vdekur morali , dashuria për shtrenjtërin e kësaj toke :NËNËN !
Po pres me ua thye qafën Zoti atyre që shpresojnë për gjithë çka ka nevojë jeta , bota , njeriu , nusja ,djali , vajza , vetëm për krijesën nënë . JO ! Loçka e nënës kam edhe aq fuqi fryme sa të të bëjë me dije :
-Nëna jote po shkon , zemrën po ta lë amanet . Mos ia lësho në grushtë nuses tënde !
Ndoshta ske kohë as për ti dëgjuar këto gërhamat e fundit të nënës sate , më falë loçka e nënës !Edhe në terrin e varrit të ka nëna djalë . Ruaju gjarpërit loçka e nënës !
Thu 23 Mar 2023 - 2:31 nga 
