Admin
Administrator
Numri i postimeve : 8520
Data e regjistrimit : 02/07/2009
Mosha : 42
Nacionaliteti-Sheti : Tetovë-Maqedoni
 | Titulli: Në fillim puna apo familja?  Mon 25 Jul 2011 - 15:13 | |
| Një ndër problemet e ditëve të sotme që na paraprin cdo ditë, është
ekuilibri që duhet të vendosim midis jetës,familjes dhe punës
sonë.Një numër i konsiderushëm njerëzish, për shkak se nuk arrijnë të vendosin një ekuilibër të
tillë, humbasin, dikush punën, dikush familjen dhe dikush tjetër të dyja.Por
duhet të dimë që ndër elementet kryesore të lumturisë sonë janë edhe familja
edhe puna.Pra lumtura jonë, në një farë mënyre,varet nga këto dy elemente.
Prandaj jemi të detyruar që të jetojmë,duke mos I hyrë në hak njërës as tjetrës.Një nga problemet më të vështira të njerëzve që jetojnë jashtë shtetit,
është edhe krijimi I një ekuilibri mes punës dhe familjes.Në shumicën e rasteve
njerëzit, të cilët sapo janë bërë
pjestarë të një shoqërie të huaj, për t`u përshtatur me jetën e atij vendi dhe
për ntë qëndruar në këmbë, punojnë me orar të zgjatur, madje edhe në fundjavë.Kështu
detyrohen të lënë pas dore familjet e tyre.Kur shohim pasojat e kësaj
neglizhence, fatkeqësisht vërejmë se kompenzimi është I pamundur.Një miku im,më ka treguar një histori, e cila ishte sa e dhimbshme aq
edhe mësimdhënëse , për një familje.Burrëe grua,sapo kishin shkuar në Australi
dhe, për të paguar kredinë e shtëpisë që
kishin marrë, punonin të dytë ditë e natë. Me mendimin se do të kishin një shtëpi
të vetën , duke punuar shumë, arritën që ta paguanin për pesë vjet.Por fatkeqësishtë,
mbas pesë vjetësh, ajo shtëpi I ishte e pamjaftuehsme.Sepse për pesë vjet me
radhë ata kaluan aq pak kohë me njëri-tjetrin dhe ndanë aq pak gjëra bashkë, sa
kur u bënë me një shtëpi të vetën, u ndjenë sit ë huaj.Për këtë u ndanë.Ndoshta nuk mbaron kështu historia e cdo personi, I cili nuk mund ta
ruaj ekuilibrin mes jetës familjare dhe
punës.Por pa dyshim,secili prej nesh duhet ta dijë se cdo minutë që vjedhim nga
koha, që duhet të ndajmë për familjen, mund të kthehet në të ardhmen në
dhimbje.Ka shumë prindër, baballarë që në kohën e duhur nuk u kanë qëndruar
pranë fëmijëve të tyre dhe I kanë lënë pas dor.Dhe kur këta fëmijë kanë filluar
të veprojnë dhe të sillen në mënyrë të
atillë, sa t`I turpërojnë prindërit.Por tashmë pë rata prindër është shumë vonë.Nuk u mbetet gjë tjetër vetëm
të vështrojnë të turpëruar veprimet e fëmijëve e t`u skuqet fytyra nga fjalët që
dëgjojnë për ta.Mendoj se shkaku I gabimit në përgjithësi, qëndron në perceptimin e
elementit të dashurisë.Baballarët ose nënat mendojnë se fëmijët apo bashkëshortët e tyre do t`i duan ata në
cdo kohë dhe në cdo situatë.Ndërkohë ne e dimë që një lule,sado e thjeshtë apo
e vogël të jetë,nëse mbetet pa ujë ose larg rrezeve të diellit, fillon të
vishket.Por përpara nesh ndodhet zemra,
e cila ëhstë shumë lehtë për t`u thyer por shumë më vështirë për t`u
riparuar.Prandaj,kushdo qoft, prindër,bashkëshort,vëlla,motër,fëmijë, nëse
kujdesemi, nuk derdhim djersë për të,humbim dashurinë e cmuar të tyre dhe, sado
të mëdha të jenë sukseset tona në emër të punës, karrierës,materialitetit, ato
nuk numërohen sit ë tilla.Le të përcjellim disa mesazhe të tilla që na forcojnë lidhjet me të afërmit
tanë.Gratë duhet t`I presin burrat e tyre me një buzëqeshje gëzim në fytyrë.Burrat
duhet t`i ndihmojnë bashkëshortet e tyre në përgatitjen e ushqimit apo larjen e
enëve.Prindërit nuk duhet të shohin telivizor me fëmijët e tyre, por duhet të
bisedojnë me ta për problemet dhe vështirësitë që ata kanë.T`i dëgjojnë mirë
ata dhe të merakosen për problemet e tyre.Cdo pjestar I familjes duhet të dijë për tjetrin se cfarë pëlqen dhe
nuk pëlqen.Nëse Brenda familjes ka mërzitje, duhet t`i eliminojmë ato.Duhet të
shkrijmë akullin që mund të ketë ndërmjet pjestarve të asaj familje.Cdokush që është
pjestar I një familje, duhet të dijë që është pjestarë I një thesari shumë të
cmua.Ta dijë këtë dhe të jetojë me një lumturi të shpirtit duke falemenderuar pafundësisht. | |
|
