Es Selam Alejkum, sa i perket pyetjes nuk kam mundur te gjej pergjigje por ua sjella nje material tjeter qe eshte di dobishem per qdo moter muslimane!
Për gratë në Ramazan.
Falenderimi i takon Allahut të vetëm, paqjqa dhe shpëtimi i Zotit qoftë mbi profetin pas të cilit ska më profet, mbi profetin tonë Muhamed, mbi familjen dhe të gjithë shokët e tij.
Kjo është një buqetë nga kopshti i dijes, do të përmbledhim në të çfarë kanë përmendur dijetarët në gjykimet, edukatën dhe të pëlquerat për agjërimin e muajit të Ramazanit. Ia kemi drejtuar këtë gruas muslimane, e cila është kujdeset për fenë dhe adhurimet e saj edhe pse ajo është e njëjtë me burrat në shumë prej gjykimeve dhe rregullave. E lusim Allahun për ne dhe për motrat tona besimtare sinqeritet dhe pasim të sunetit dhe sukses që ta shfrytëzojm këtë muaj me atë që kënaqet Allahui, me të vërtete Ai është Ndimuesi dhe i Cili dhuron sukses.
Gjykime për agjërimin e gruas.
1- Agjërimi është adhurimi i Allahut me lënien e ushqimit nga lindja e agimit deri në perëndimin e djellit.
2- Agjërimi i muajit të Ramazanit është shtyllë nga shtyllat e Islamit, kush e mohon atë ai ka mohuar dhe ka dalë nga islami.
3- Detyrohet agjërimi për çdo muslimane që ka arritur pjekurinë, që është e llogjkshme, vendase (që s’është në udhëtim), e shëndetshme (jo e sëmurë), e pastër (nga mestruacioni dhe lehonia).
4- Arrin gruaja pjekurinë me ardhjen e një prej këtyre shenjave:
a- Ti plotësoj pesëmbdhjetë vjeçe b- Shfaqja e qimeve në sqetulla dhe organ.
c- Dalja e spermës. d- Ardhja e mestruacionit dhe shtatzënia.
Kur të shfaqet një prej këtyre katër shenjave asaj i bëhet detyrë agjërimi.
5- Nëse i vjen një vajze një prej këtyre shenjave gjatë ditës e ka detyrë agjërimin e pjesës së mbetur nga dita, sepse ajo u bë prej atyre që e kanë obligim agjërimin dhe nuk i kërkohet shlyerja e asaj që i ka kaluar nga muaji.
6- Ajo që është me mestruacione apo me lehoni e ndalon agjërimin dhe e shlyen atë dhe nuk lejohet që ajo të agjërojë.
7- Ajo që është me mestruacione dhe lehona kanë të njëjtin gjykim, sepse gjaku i lehonis është i njëjtë si gjaku i mestruacionit, gjykimi i tyre është i njëjtë, gruaja që është agjërueshëm nëse e sheh këtë gjak (të mestruacionit ose të lehonis ) në një pjesë të ditës i prishet agjërimi i kësaj dite, si do qoftë e gjeti në fillim të saj apo në fund, edhe sikur të jetë afër me perëndimin e diellit. I detyrohet asaj kompesimi i kësaj dite.
8- Nëse pastrohet gruaja nga metuacioni ose lehonia gjate ditës, nuk i detyrohet asaj agjerimi i pjesës së mbetur nga dita sipas mendimit më të saktë të dijetarëve.
9- Gruaja me mestruacione nëse shikon shenjën e bardhë (shenja e bardhë është lëng që e nxjerr mitra pasi mbaron mestruacioni) mëson se ajo është pastruar, kështu që bën nijet që në darkë se do të agjërojë por nëse nuk ka shenjë pastrami merr një copë pambuku ose diçka të ngjashme me të dhe e vendos në brëndësi të organit nëse del i pastër agjëron, por nëse i kthehet gjaku i mestruacionit e ndalon atë.
10- Më mirë për gruan është që të qëndroj në natyrshmërinë e saj dhe të mos përdori çka e pengon mestruacionin edhe për shkak të adhrimit.
11- Nëse pastrohet lehona përpara dyzet ditëve vazhdon agjërimin dhe lahet për namaz, por nëse i kalon dyzet ditët, bënë nijet agjërim dhe lahet dhe e konsideron atë (gjakun) istihada (gjak që del si shkak i plagëve dhe që nuk e pengon gruan nga adhurimet) vetëm nëse koha i korespondon me kohën e mestruacionit të saj të zakonshëm. Atëherë ai është mestruacion dhe kështu ajo nuk agjëron.
12- Dalja e gjakut të istihadës nga gruaja nuk e prish agjërimin, agjërimi i saj është i saktë me daljen e tij, sikurse nuk ndalon nga namazi, tavafi, burrin ndaj saj, sepse ska përcaktim për të dhe ai është i vazhdueshëm. Ai është gjak që del për shkak të plagëve dhe hemoragjive.
13- Nëse gruaja e pastër ndjen se po i vjen mestruacioni ose ndjen dhimbjet e tij dhe ajo është agjërueshëm porse nuk i del gjë (gjak) vetëm se mbas perëndimit të diellit atëherë agjerimi i saj është i saktë.
14- Nëse një grua është shtatzënë dhe del prej saj gjak dhe ajo është agjeruashëm atëherë agjërimi i saj është i saktë sepse ai s’është gjak mestruacioni, sipas mendimit më të saktë të dijetarëve.
15- Nëse lind (ose agon) agimi dhe ajo është me mestruacion nuk i quhet asaj agjërimi i kësaj dite edhe nëse pastohet mbas agimit të sabahut për një moment.
16- Shtatëzëna dhe ajo që ka foshnje në gji nëse e prishin agjërimin në ramazan sidoqoft frikë për veten e tyre apo për fëmijën nga agjërimi i ramazanit për to është vëtëm zëvendësimi (pra vetëm agjërimi i diteve të lëna).
17- Ato çka e prishin agjërimin janë tetë:
a)- Marrëdhëniet seksuale.
b)- Dalja e spermës për shkak të ledhatimit apo puthjes.
c)- Ç’do gjë që konsiderohet ushqyese si p,sh gjilpërat ushqyese ose marrja e gjakut, sorumet.
d)- Nxjerrja e gjakut me hixhame ose pastrim gjaku.
e)- E vjella me provokim (me dashje).
f)- Ardhja e mestruacionit ose lehonisë.
g)- Braktisja e fesë (Dalja prej saj).
18- Kush dëshiron të kryej marrdhënie me gruan e tij dhe ata janë agjërueshëm, ajo duhet ta ndalojë atë, nëse e detyron atë me forcë agjërimi i saj është i saktë dhe nuk i detyrohet asaj zëvendësimi me ditë tjetër apo shlyerja.
19- Porse nëse ajo vepron si shkak i bindjes së bashkshortit për të detyrohet agjërimi dhe shlyerja.
Shlyerja e marrdhënieve gjat agjërimit të Ramazanit është: Lirimi i një robi, nëse nuk ka mundësi agjërimi i dy muajve njëri mbas tjetrit, nëse nuk mundet atëhëre ushqimi i gjashtëdhjet të varfërve. Përjashtohet nga ajo që përmendëm rasti kur bashkëshortët janë udhëtarë dhe kryejnë mardhënie duke qënë agjërueshëm, sepse agjërimi për udhëtarët nuk është i detyruar, për ata kërkohet që ta kompesojnë këtë ditë pas Ramazanit.
20- Gruaja e moshuar dhe ajo që është e sëmurë dhe s’ka shpresë për shërim, nuk agjëron, ato duhet të ushqejnë çdo ditë nga një të varfër nëse nuk munden të agjërojn sipas mendimit të shumicës së dijetarëve.
21- E sëmura nëse e dëmton atë agjërimi, nuk i lejohet asaj të agjërojë. Nëse ka pak vështirësi aq sa nuk e dëmton agjërimi pëlqehet që ajo të mos agjërojë. Por nëse nuk ka vështirësi duhet të agjërojë.
22- Lejohet për gruan që është udhëtare të mos agjërojë për shkak të udhëtimit edhe nëse nuk ka vështirësi. Nëse ka vështirësi atëherë pëlqehet për të mos agjërimi.
23- Një grua që agjëron nëse bën nijet se do ta prishi agjërimin në këtë rast agjërimi i saj prishet sipas mendimit më të mirë të dijetarëve. Nëse është agjërim i detyrueshëm duhet ta vazhdoj agjërimin e asaj dite dhe ta zëvendësoj atë më pas.
24- Nëse dezerton gruaja nga islami (Allahu na ruajt) gjatë agjërimit prishet agjërimi i saj dhe kjo në mendimin unanim të dijetarëve, dhe nëse ajo kthehet në islam duhet ta zëvendësoj atë.
25- Një grua jobesimtare nëse pranon islamin gjatë ditës, ajo duhet të vazhdoj të agjëroj pjesën tjetër të ditës, dhe nuk i detyrohrt asaj të zëvendësoj atë që kaloj edhe ditën që pranoi islamin.
Të pëlqyerat e Ramazanit.
Nga të pëlqyerar e ramazanit:
1- Kujdesja ndaj ngrënies së suhurit dhe vonimi i tij.
2- Shpejtimi i hapjes (iftari) pasi të sigurohesh që ka perënduar dielli.
3- Hapja e agjërimit me hurmë ose ujë.
4- Lutjet në hapjen e agjërimit se lutjet e agjëruesit nuk kthehen.
5- Kujdesja për namazin e teravive.
6- Kujdesja për leximin e Kur’anit dhe mësimi i tij.
7- Organizimi iftareve për agjëruesit.
8- Shtimi i dhënies dhe bamirësisë.
9- Shkuarja për umre në Ranazan.
10- Shtimi i përpjekjes në dhjetë ditët e fundit.
11-Kërkimi i natës së kadrit dhe shfrytëzimi i saj me adhurim, lutje, dhe përkujtim.
12- Hyrja në dhjetë ditët e fundit në itikaf.
Të papëlqyerat e agjërimit.
1- Teprimi i futjes së ujit në hundë dhe gojë në marrjen e abdesit
2- Mbledhja e bështymës dhe gëlltitja e saj, ndërsa gëlltitja e saj pa e mbledhur nuk përbën problem. Gëlltitja e gëlbazës nuk lejohet. Por a prishet agjërimi? Ka dy mendime të dijetarëve dhe më e sakta është se nuk prishet.
3- Ka përmendur shejh Uthejmini Allahu e mëshiroftë se është më mirë që ajo që është me mestruacione dhe lehona të hanë dhe të pinë fshehurazi. Kështu që kjo tregon se ngrënia e tyre në sy të njerëzve në ramazan s’është mirë.
4- Agjërimi në udhëtim duke patur vështirësi.
5- Agjërimi i gruas që ka foshnje në gji ose shtatzënës nëse kanë vështirësi.
6- Agjërimi i të sëmurës nëse ai i jep vështirësi.
7- Lënia e ushqimeve të mbetura midis dhëmbëve.
8- Përdorimi i pastës së dhëmbëve sepse ajo depërton dhe është e vështirë ruajtja prej saj.
Gjërat që se prishin agjërimin.
1- Përdorimi i supostove qofshin nga vagina apo anusi.
2- Të përdori agjëruesja krem për zbutjen e buzëve.
3- Analizat e gjakut kur nevojiten.
4- Dalja e gjakut për shkak të istihadës, emoragjis apo plagëve.
5- Përdorimi i parfumit.
6- Përdorimi i misvakut.
7- Përdorimi i kënasë dhe makjazhit.
8- Bërja e gjilpërave joushqyese qofshin në damarë apo në muskuj.
9- Të puthësh gruan ose përkëdheja e saj, me kusht nëse e përmban veten, nëse u del spermë prishet agjërimi i tyre.
10- Përdorimi i pompës në gojë për atë që është me sëmundjen e azmës.
11- Bërja e klizmës në rast nevoje (klizma është futja e lëngjeve në zorrën e trashë nga poshtë për tu pastruar ose për tu liruar nga shtëngimet e barkut).
12- Vonimi i larjes nga xhunubllëku ose mestruacionet apo lehonia deri në lindjen e agimit.
13- Freskimi me ujë gjatë ditës së agjërimit për të larguar vapën.
14- Përdorimi i pikave ne vesh dhe sy. Ndërsa pikat e hundës nuk lejohet gjatë agjërimit sepse hunda është depërtuese.
15- Hemoragjia e shtatzënës nuk e dëmton agjërimin.
16- Shikimi i ëndërrave eksituese nuk e prish agjërimin .
17- Nëse harron dhe ha e pi sështë problem dhe agjërimi i saj është i saktë, por nëse kujtohet duhet ta ndërpresi menjëherë dhe nëse ka ushqim në gojë ta hedhë e të mos e kapërdijë.
18- Të provuarit e ushqimit në rast nevoje me kusht që të mos e shkojë atë poshtë.
Gjërat që e kundërshtojnë Ramazanin.
1- Mos njohja e shumë grave rregullat e agjërimit.
2- Bërja e muajit të Ramazanit muaj ngrënie , pirje, gjumë dhe dembelizëm.
3- Angazhimi i shumë grave me konkurse, telenovela dhe të tjera gjëra.
4- Dalja e grave për namaz taravie të zbukuruara dhe të parfumosura.
5- Dalja e tepërt nëpër tregje në Ramazan.
6- Humbja e netëve të fundit të Ramazanit me përgatitjen për festë.
7- Pengimi i vajzave të vogla nga agjërimi.
8- Vonimi i namazeve nga koha e tyre pa shkak.
9- Nxitimi në faljen e taravive.
10-Disa gra pastrohen nga mestruacioni ose lehonia pak përpara agimit dhe nuk mund të lahen për shkak të kohës së ngjeshur dhe atë ditë nuk e agjërojnë si shkak se e zuri agimi të pa pastërt dhe kjo është gabim, ajo duhet të agjëroj edhe nëse nuk është larë, kështu që lahet dhe falet më pas.
Këshilla për gruan.
E pyetën shejh Salih el Feuzan: Cilat janë rrugët më të mira të cilat e çojnë gruan për në adhurim dhe bindje në muajin e Ramazanit?
U përgjigj Allahu e ruajt: Rrugët të cilat e shtyjnë muslimanin burrë qoftë apo grua për në adhurim dhe bindje në këtë muaj janë :
E para: Frikësimi ndaj Allahut të Madhëruar, dhe besimi se Ai me të vërtetë është i Dituri ndaj roberve të Tij dhe do ti llogarisi të gjitha punët, fjalët dhe nijetet (qëllimet) e tyre. Nëse muslimani ndjenë këtë ndjenjë atëherë angazhohet me adhurime dhe lënien e kundërshtimeve si dhe shpejton për kërkimin e faljes.
E dyta: Shtimi i përmendjes së Allahut dhe leximi i Kur’anit, sepse ajo e bënë zemrën të butë. Allahu i Madhëruar thotë: “Ata që besuan (në Njësinë e Allahut, në të Dërguarin e Tij, në Islam) dhe zemrat e të cilëve gjejnë prehje duke përkujtuar Allahun; Nuk ka dyshim se me përkujtimin e Allahut vertet që zemrat gjejnë prehje.” err-Rrad 28.
Ndërsa në suren Enfal ajeti 2 Allahu thotë: “E besimtarë janë vetëm ata të cilët, kur përmendet Allahu, ndjejnë frikë në zemrat e tyre.”
E treta: Largimi i shkaqeve të cilat e ngurtësojnë zemrën, dhe e largojnë nga Allahu, dhe ajo është çdo e keqe dhe përzjerja me të këqinjtë, ngrënia e të ndaluarës, dhe shkujdesja ndaj përmendjes së Allahut, dhe shikimi i filmave të pisët dhe prishës të moralit.
E katërta: Qëndrimi i gruas në shtëpi dhe mos dalja e saj nga ajo, vetëm se me shkak dhe të kthehet shpejt në të pasi ta kryej atë që i nevoitet.
E pesta: Gjumi natën sepse ai të ndihmon në ngritjen herët në fund të natës, dhe e lehtëson gjumin e ditës, dhe kryerjen e namazeve në kohët e tyre, dhe e kalon kohën në adhurime.
E gjashta: Ruajtja e gjuhës nga thashethemet, përgojimi, dëshmia e rremë, fjalët e ndaluara dhe angazhimi i saj në punë më përmendjen e Allahut.
Thu 23 Mar 2023 - 2:31 nga 
