Perktheu Afet Beadini
vazhdim
LUMTURIA TE NJERËZIT ME PËRGATITJE TË LARTË SHKOLLORE
Kështu pra, ku dhe te kush gjendet lumturia?
A gjendet lumturia tek ata me diploma, te dikush që bëhet doktor?
Më besoni, nuk është ashtu. Më lejoni që t’jua sqaroj këtë me një shembull. Do të tregoj një ngjarje nga revista el-Jamame, nën titullin “Doktoresha piskat”.
“Merreni diplomën time dhe më jepni një bashkëshort!” Mendoni se ç’thotë kjo doktoreshë e shkencave mjekësore. Ndoshta dikush mendon se ajo është shumë e lumtur. Ndonëse femër, ka doktoruar në shkencat e mjekësisë. Kështu pra, dikush mund të mendojë se, falë shkollimit të lartë, ajo është e gëzuar dhe në kulmin e lumturisë. Çfarë rrëfehet më tutje për të?
Çdo ditë, në ora shtatë, kur çohem nga shtrati, lotët më rrjedhin rrëke. Pse? Ulem pas këtij vozitësi e udhëtoj në ordinancën time private, në fakt deri në qelinë e burgut ( kështu e quan ajo ambulancën e saj). Kur arrij atje, në vend të lumturisë time, më presin gra me fëmijë. Ata e shikojnë pallton time të bardhë si të ishte një bërruce prej mëndafshi persian. Kështu duket në sytë e tyre kjo veshje, ndërsa për mua është një veshje pikëllimi!
Ajo vazhdon: “Hyj në ambulancën time, vendos stetoskopin, si një varëse teshash rreth qafës sime. Kështu, gati i mbusha 30 vjet, ndërsa jetën e shoh me pesimizëm”.
Në fund bërtet: “Merrmani diplomën, mantelin, tërë librat dhe lumturinë e rrejshme (pasurinë) dhe më jepni të dëgjoj fjalën ‘nënë’. Pastaj citoi poetin:
Sa shumë kam dëshiruar të më thërrasin doktoreshë, ja pra - u bëra; po ç’fitova prej saj?
Tregoni asaj që më merr për shembull, se sot jam bërë për t’u qarë (jam e dëshpëruar).
Dëshira ime e vetme është të përqafoj fëmijën time, por me para nuk mund ta blej!”
Nënshkrimi: dr. S.A.G., Rijad.
LUMTURIA NË POZITË TË LARTË
Ndoshta lumturia gjendet tek ata që kanë pozita të larta, siç janë udhëheqësit ushtarakë, ministrat dhe ngjashëm me to.
Unë ju them: Jo!
A e dini pse?
Sepse përgjegjësia është një hall i madh i jetës, po edhe sikur ata të mos e ndjejnë një përgjegjësi të tillë, në Ditën e gjykimit do të shndërrohen në njerëz të helmuar, të brengosur dhe të penduar.
Këto njerëz të ngritur dhe klasa sunduese nuk ndahen prej dertit dhe frikës që të mos i humbin postet, gjë që do të ndodhë patjetër, herët a vonë, prandaj do të jetojnë deri në fund të jetës me pikëllim.
Pozita e lartë mund të jetë shkak për shkatërrimin e njeriut. Ndaj, këta njerëz jetojnë gjithmonë me shqetësime dhe frikë. Këtë mund ta shohim prej tregimeve për Faraonin dhe Hamanin të cilët i gëzonin të gjithë pozitat më të larta në shoqëri. Për këtë na rrëfen Kur’ani:
“Vërtet, faraoni ishte mbizotërues në tokë dhe ishte prej shkatërrimtarëve.” (10:83)
“... vërtet (faraoni) e ka tepruar.” (20:43)
“ Në ditën e kiametit ai (faraoni) i prinë popullit të vet dhe i fut në zjarr. Sa i shëmtuar është ai vend i ofruar. Edhe në këtë botë ata i përcolli mallkimi, e edhe në ditën e kiametit. Sa e keqe është ajo dhuratë e dhuruar.” (11:98-99)
“Edhe Karunin, faronin dhe Hamanin. Atyre Musai u solli fakte por ata treguan mendjemadhësi, ndaj nuk mundën t'i shpëtojnë dënimit. Secilin prej tyre e kemi dënuar për shkak të mëkatit të vet; disa prej tyre Ne i goditëm me furtunë plot rërë, disa i shkatërruam me krismë nga qielli, kurse disa të tjerë i sharruam në tokë dhe disa i përmbytëm në ujë. Allahu nuk u bëri atyre ndonjë padrejtësi, por ata vetës së tyre i bënë padrejtësi.” (29:40)
Pozita e lartë që kishin faraoni dhe Hamani në shoqëri qe shkak për shkatërrimin e tyre.
Të përmendim edhe disa shembuj të tjerë nga bota bashkëkohore.
1. Shahu Iranian
Njeriu që organizoi manifestimin më të njohur dhe grandioz në shenjë përkujtimi të themelimit të shtetit persian, njeriu që dëshironte ta zgjeronte sundimin e tij në Gjirin Persik dhe në tërë botën arabe, për t’u bashkuar me çifutët, eci duke çaluar si pavodë dhe jetoi me shumë pasuri. Si e pat fundin?
Iku! U përzu! U largua! E as që mundi të gjejë ndonjë vend që do t’i afronte strehim; madje as Amerika nuk i afroi strehim, edhe pse për ata ka qenë ithtari më i merituar, prapë s’e morën në mbrojte. Në këtë gjendje mbeti deri në vdekje dhe vdiq si rrëmbyes, i munduar prej sëmundjes së kancerit, në Egjipt. Prej halleve të mëdha, e kaploi kanceri.
Fëmijët e tij, familja, u shpërndanë nëpër shumë kontinente të botës.
2.Presidenti i Filipinës - Ferdinand Marcos
Ç’ndodhi me këtë diktator?
Duke lexuar rreth tij, arrita të kuptoj se prej fatit të tij mund të nxjerrim një mësim të dobishëm.
Ai është një udhëheqës, të cilit Allahu xh.sh. ia mundësoi ta provonte shijen e hidhërimit dhe pikëllimit që në këtë botë, para ahiretit. Papritmas e kapluan fatkeqësitë dhe prej pozitës së presidentit bëhet ikës, të cilin nuk e njohin as miqtë, as shokët. Nuk mund të qëndrojë në asnjë shtet sa të dëshirojë. Madje edhe kur vdiq nuk lejuan as një pëllëmbë tokë për varrin e tij. Falënderimi të takon vetëm Ty o Allah, Krijues i çdo sendi që ekziston!
3.Bokass – Jeam Bedel
Kush ka qenë ky Bokass?
Veten e paraqiste si perandor. Dita e diell ende mbahet mend në Afrikën e Mesme.
Gjatë vizitës së tij në Francë, kundër tij u bë grusht shteti, prandaj u detyrua të mbetej atje. Nuk mund të qëndronte pa u kthyer në vendin e vet, ndaj edhe u kthye, me një emër të rremë, por e zbuluan, e burgosën dhe e gjykuan. Ende nuk dihet se a është i vrarë apo i burgosur. Por dihet se është sëmuar shumë dhe ka vuajtur prej shumë sëmundjeve, ndërsa më të vështira kanë qenë sëmundjet e pikëllimit dhe dëshpërimit, kjo madje në shtetin e vet ku sundonte dhe ku ishte perandor.
Këto ishin vetëm disa shembuj të shkurtër, ndërsa shembujt e tillë janë të shumtë në të kaluarën dhe në kohën tonë, të cilët presin caktimin e Allahut. Dhe caktimi i Tij nuk ndryshon.
Kështu pra, kjo është lumturia e rreme për të cilën shumica mendojnë se është e vërtetë.
Disa njerëz në shikim të parë duken të lumtur, por në realitet janë duke pirë helme dhe pikëllim. Këtë më së miri na e përshkruan një poet në poezinë e tij:
Njerëzit më shohin të buzëqeshur,
por nuk e dinë pse jam i tillë,
u tregoj gëzim dhe kënaqësi,
prandaj ata dëshirojnë të jenë në vendin tim.
Sikur ta dinin se jam i dëshpëruar
Dhe se e gjithë kjo tokë për mua është e ngushtë,
Do të iknin prej meje pa më shikuar.
Madje edhe në mospraninë time
Do të shprehnin pakënaqësi ndaj meje.
Të tillë janë ata që dëshirojnë të arrijnë njerëzit me pozita të larta.
Ja pra, një nga shembujt më të qartë të lumturisë së rreme. Kjo është jeta e njerëzve në Evropë, sidomos në vendet skandinave. Këto janë shtetet më të pasura, me një standard të lartë, porse prapë me një numër të madh vetëvrasjesh të regjistruara. Finlanda është një nga shtetet me standard më të lartë dhe me të ardhura më të larta personale, por përsëri në rend të parë qëndron vetëvrasja.
Mirëpo, në shtetet islame, edhe pse shumica prej tyre janë të varfra, regjistrohen më pak vetëvrasje. Kështu e shohim të vërtetën, se lumturia nuk qëndron në pasuri, famë e as në diploma a të ngjashme. Të gjitha këto janë kalimtare në këtë botë. Ku gjenden burimet e lumturisë së vërtetë? Cilat janë cilësitë e njerëzve të lumtur, të atyre që vërtet janë të lumtur? Para se t’u përgjigjemi këtyre pyetjeve, shkurtimisht do të tregojmë pengesat në rrugën drejt lumturisë.
vazhdon
img]http://photos-c.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc1/hs126.snc1/5414_1073955139009_1530103268_30192389_2941862_s.jpg[/img]