Për ata që s`kanë mundur të shkojnë në Haxh‏

Falënderimi i qoftë vetëm Allahut salavatet dhe selamet qofshin mbi të Dërguarin salAllahu alejhi ve selem. Për hir të All-llahut, vizita e shtëpisë (Qabes) është obligim për atë që ka mundësi udhëtimi te ajo, e kush nuk e beson (ai nuk e viziton); All-llahu nuk është i nevojshëm për (ibadetin që e bëjnë) njerëzit. (Ali Imran, 97)




Transmeton Muslimi se i Dërguari salAllahu alejhi ve selem ka thënë: Allahu ua ka bërë obligim Haxhin prandaj kryeni atë.

Transmeton Buhariu dhe Muslimi se ai që e kryen Haxhin kthehet i pastër nga mëkatet ashtu sikurse e ka lindur nëna e tij.



Transmeton Tirmidhiu kurse shejh Albani ka thënë hadithi është i mirë se i Dërguari salAllahu alejhi ve selem ka thënë: Për Haxhin e pranuar s´ka shpërblim tjetër përveçse xhennetit.

U bë obligim për ata që kanë mundësi udhëtimi tek Qabja, haxhilerët e shfrytëzuan pasurin e tyre, i lanë familjet dhe fëmijët e tyre dhe ia mësyn Qabes së madhëruar me zëra të përmalluara, lotët duke ju rrjedhur nga sytë e tyre kurse gjuhët e tyre duke mos pushuar nga duatë, gjuhët e tyre duke përsëritur telbijen (Lebjeke Allahumme lebejk) dhe kur dalin në Arafat atyre u zbret mëshira e Allahut dhe Allahu lëvdohet me ta para banorëve të qiejve kurse flamujt e iblisit janë të poshtëruar dhe Allahu i shlyen gabimet dhe mëkatet.



Allahu me mirësinë e tij bëri që këto ditë të dhul hixhes të jenë rast i mirë për ata që deshifrojnë me e shfrytëzua, Allahu Fuqiplotë u betua në këto dhjetë ditë: Pasha agimin! Pasha dhjetë netët! (Fexher, 1-2)



Këto janë ditët të cilat Allahu Fuqiplotë i ligjësoi për përmendjen e Tij: Ta përmendin All-llahun në ato ditë të caktuara (në shenjë falënderimi) dhe për që i ka furnizuar me kafshë. (Haxh, 28)



Thuhet se këto ditë janë dhjetë ditë prej dyzet ditëve të cilat Allahu ia kishte plotësuar Musait për takimin me të: Dhe Ne i caktuam Musait tridhjetë net (afatin për shpallje), e ato i plotësuam edhe me dhjetë dhe kështu u mbush afati për takim me Zotin e tij në katërdhjetë net. (A`raf, 142)



Nëse ai i cili s´ka pasur mundësi për të shkuar në Haxh në këtë vit, Allahu i ka bërë që nëse veprohen disa vepra edhe pse njeriu është në shtëpinë e tij pa dal nga qyteti dhe vendi në të cilin jeton, Allahu e shpërblen sikurse muxhahidin i cili lufton për në rrugën e Allahut, në Sahih nga Ibn Abassi radijAllahu anhuma ka thënë: Ka thënë i Dërguari salAllahu alejhi ve selem: Nuk ka asnjë ditë që vepra e mirë të jetë më e dashur tek Allahu sesa në këto ditë. D.m.th ditët e dhul hixhes, kanë thënë: O i Dërguari i Allahut as Xhihadi në rrugën e Allahut? Tha: As xhihadi në rrugën e Allahut përveçse nëse njeriu del për në rrugën e Allahut me pasurin e tij, me vetën e tij pastaj nuk kthehet me asgjë nga këto.

Kush nuk ka mundur të shkoj në për ndonjë arsye, apo kush është privuar nga xhihadi për në rrugën e Allahut ai nuk privohet nga veprat e mira prej namazit, namazit të natës, dhikrit, agjërimit, sadakas etj.



Ata që s´kanë munduar të shkojnë në Haxh duke qenë të arsyetuar munden ta arrijnë këtë gradë nëse i plotësojnë këto kushte:

1 Sinqeriteti: Njeriu për shkak të sinqeritetit e arrin shpërblimin e atij që vepron, në hadithin të cilin e transmeton Enes ibn Malik radijAllahu anhu që ka thënë: Ka thënë i Dërguari salAllahu alejhi ve selem pasi që ka dalë në luftën e Tebukut: Në Medine janë disa njerëz nuk keni kaluar asnjë rrugë apo ndonjë luginë veç se kanë qenë me ju. E pyetën: O i Dërguari i Allahut ata a kanë qenë në Medine? Tha: Ata kanë qenë në Medine, i ka penguar arsyeja. (transmeton Buhariu).



2 Përmendja e shumtë e Allahut: Ata që nuk kanë mundur të shkojnë në hynë në fjalën e Allahut: Ta përmendin All-llahun në ato ditë të caktuara (në shenjë falënderimi) dhe për që i ka furnizuar me kafshë. (Haxh, 28) E ka përmendur Buhariu në Sahihun e tij nga ibn Omeri radijAllahu anhuma dhe nga Ebu Hurejrete radijAllahu anhu se ata dy kanë qenë prej atyre që kanë dalë në treg në dhjetë ditët e dhulhixhes dhe kanë marr tekbire pastaj njerëzit i përsëritnin së bashku me ta.



3. Blerja e Kurbanit dhe përgatitja e tij: Ashtu siç e përgatit haxhiu kafshën e tij për kurban si falënderim ndaj Allahut për atë që na ka furnizuar, gjithashtu edhe ai që nuk ka mundur të shkon në e përgatit kurbanin e tij që ta fal namazin ditën e bajramit pastaj ta therë kurbanin: Andaj ti falu dhe prej kurban për hir të Zotit tënd!(Kewther, 2)



4. Gjithashtu ata që s´kanë shkuar në me vëllezërit e tyre përngjasohen me ta në disa vende: Ai që dëshiron të therë kurban kur të hyjë dhjetë ditshi i dhul hixhes nuk bën ti prenë flokët dhe as thonjtë, në sahih nga ummu Seleme transmetohet se i Dërguari salAllahu alejhi ve selem ka thënë: Kur të hyjë dhjetë ditshi i dhul hixhes dhe dëshiron ndonjëri nga ju që të ther kurban mos të merr nga flokët e tij dhe mos ti shkurton thonjtë e tij derisa ta ther kurbanin. (transmeton Muslimi)



5. Pasi që haxhi është Arafat dhe se në këtë ditë Allahu i fal mëkatet po ashtu Allahu ua la mundësin edhe atyre që s´kanë shkuar, që ta agjërojnë ditën e Arafatit sepse agjërimi i kësaj dite i shlyen mëkatet e dy viteve, haxhiut në Arafat i falen mëkatet dhe ai që s´ka shkuar haxhi por agjëron këtë ditë i falen mëkatet, transmetohet nga Ebu Katade radijAllahu anhu merfuan: Agjërimi i ditës së Arafatit i shlyen mëkatet e vitit të kaluar dhe vitit që vjen.



6. Pasi që u ligjësua për haxhiun dhikri gjatë ditëve të teshrikut kur ti hedhin gurtë po ashtu është lejuar për ata që s´kanë shkuar, dhikri pas çdo namazi, prej agimit të ditës së Arafatit deri në fundin e ditëve të teshrikut njerëzit marrin tekbire pas çdo namazi: , , la ilahe il-lAllah vallahu ekber ve lilahil hamd.



Prandaj o vëlla e motër: Ngrihu kërko falje për mëkatet tua, nënshtroju Zotit tënd.