Një djalë i ri student, ishte duke shetitur me një profesor i cili ishte shumë i sjellshëm dhe vlerësohej për mirësinë ndaj atyre që prisnin udhëzimet e tij. Duke ecur së bashku, ata panë një palë këpucë të vjetra, të cilat i përkisnin një burri të varfër që po punonte në parkun aty afër. Studenti u kthye kah profesori duke i thënë: "Le të luajmë një lojë: Ne do të fshehim këpucët e tij pas atyre shkurreve, dhe do të presim për ta parë hutimin e tij kur ai nuk mund ti gjejë ato". "Miku im i ri," u përgjigj profesori, "Ne kurrë nuk duhet të zbavisim veten në kurriz të të varfërve. Por ju jeni të pasur, dhe mund ti jepni vetes një kënaqësi shumë më të madhe përmes këtij njeriu të varfër. Vendos një monedhë në secilën këpucë, dhe pastaj ne do të fshehemi pas shkurres dhe të shohim si do të reagoj ai ". Studenti e bëri këtë, pastaj ata të dy u fshehën pas shkurreve. Njeriu i varfër mbaroi punën e tij dhe erdhi për të marrë këpucët. Përderisa po e vishte pallton dhe po mbathte këpucët, diçka po i pengonte në këmbë. Ai u përkul të shohë se çfarë ishte, dhe e gjeti monedhën. Habia dhe gëzimi shiheshin në fytyrën e tij. Ai e rrotullonte monedhën sa këtej-sa andej, dhe e shikonte me një gëzim shumë të madh. I varfëri vështroi rreth tij në të gjitha anët, por asnjë person nuk dukej. Ai futi paratë në xhepin e tij, dhe vazhdoi të mbathë këpucën tjetër, por papritur gjeti edhe një monedhë. Ndjenjat e tij e mposhtën, dhe ai ra mbi gjunjë, shikoi në qiell dhe e falënderoi Zotin me zë të lartë. Ai u falenderua me lot në sy, duke thënë se njërën monedhë do t’ia japë gruas së sëmurë, dhe tjetërën fëmijëve të tij të uritur. Studenti qëndroi prapa shkurreve i prekur thellë, dhe sytë e tij qenë mbushur me lot. "Tani, tha profesori, më trego se si do të kënaqeshe më shumë, duke e parë këtë të varfër se si shkatërrohej, apo tani që ia lehtësove një barrë? I riu u përgjigj: "Ju më keni dhënë një mësim që unë nuk do ta harroj kurrë. Tani po e kuptoj të vërtetën e fjalës: Ka më shumë lumturi të japësh sesa të marrësh ". Abdullah bin Abbas (radi Allahu anhu) transmeton se Profeti Muhamed (salallahu alejhi we selem) tha se udhëzimi për të mirë, ndalimi nga e keqja, heqja e barrës së personit të dobët, dhe heqja e pengesave në rrugë, janë veprimet më të pranueshme tek Allahu. Përktheu dhe përshtati: Arbnora Avdiu-Hoxha[justify]