Agjerimi

Vizitor

„ O ju që besuat, agjerimi u është bërë obligim sikurse që ishte obligim edhe i atyre që ishin para jush, kështu që të bëheni të devotshëm". "(jeni të obliguar për) Ditë të caktuara, e kush është i sëmurë prej jush ose është në udhëtim (e nuk agjeroi), atëherë ai (le të agjerojë) më vonë aq ditë. E ata që i rëndon ai (nuk mund të agjerojnë), janë të obliguar për kompensim, ushqim (ditor), i një të varfëri e ai që nga vullneti jep më tepër, aj o është aq më mirë per të. Mirëpo, po qe se e dini, agjerimi është më i mirë për ju". "(ato ditë të numuruara janë) Muaji i Ramadanit që në të (filloi të) shpallet Kurani, që është udhërrëfyes për njerëz dhe sqarues i rrugës së drejtë dhe dallues ( i të vërtetës nga gënjeshtra). e kush e përjeton prej jush këtë muaj, le të agjerojë aq ditë nga ditët e mëvonshme. Allahu me këtë dëshiron lehtësim për ju, e nuk dëshiron vështirësim per ju. (të agjeroni ditët e leshuara më vonë). Që të plotësoni numurin, të madhëroni Allahun për atë se ju udhëzoi dhe që të falenderoni".
Suretu EI Bakare, ajetet 183,184,185

Ky nënshtrim ndaj urdhërit të Allahut përbën adhurimin e sinqertë, e bën një të vetëm adhurimin me realitetin e tij vullnetor, mendor dhe shpirtëror.
Agjeruesi, i cili ia ndalon vetes së vet kënaqësitë e jetës pa asnjë imponim, presion apo ndonjë shkak tjetër, përveç zbatimit të urdhërit të Zotit, provon në këtë mënyrë nënshtrimin e tij ndaj urdhërit të Zotit dhe adhurimin e sinqertë per Të.
Hadithi i shenjtë (thënie e Pjegamberit(S.a.s) na e bën të qartë këtë kur thotë:

"Agjeruesi, edhe sikur të jetë në shtrat, nëse nuk përfol ndonjë musliman tjetër në mungesë, konsiderohet adhurues."
Resulullahu (S), nga ana e tij, e ka bërë të qartë në një fjalim të vyer shpirtin besimtar, i cili e dallon atë që agjeron për Allahun me sinqeritet e besnikëri, duke u bërë altar (Mihrab) i adhurimit. Aktiviteti trupor i agjeruesit, të nënshtruar ndaj urdhërit të Zotit, kthehet në adhurim. Jo më kot Resulullahu (S) e konsideronte gjumin e adhuruesit dhe frymëmarrjen e tij adhurim, pasi ato lindin e zvillohen në një trup adhurues, i cili është privuar nga kënaqësitë dhe gjërat e dëshiruara e të lejuara në përgjigje të urdhërit të Sundimtarit të së vërtetës. Kështu ai ka thënë: "Shpirtërat tuaj në agjerim janë të Iavdëruar dhe gjumi juaj në të është adhurim".

Ali Ebin Musa Er-Rida (a) tregon se ka dëgjuar nga prindërit e tij dhe gjyshi i tij Resulullahu (S), i cili ka thënë:
" O njerëz! Kush nga ju gjatë këtij muaji mirëson sjelljet e tij morale, ai do të lejohet të kalojë rrugën (Siratin), ditën kur të rrëshqasin këmbët nëpër të"

Vizitor

Agjerimi dhe edukimi i vetvetes

ç'do adhurim nga adhurimet që ka obliguar Allahu i Madhërishëm si: agjerimi, falja, pelegrinazh në EI-Haxhy, zekati... etj., ka të mirat dhe dobitë e veta shpirtërore, edukative dhe shoqërore të shumta. Ato, përveç që janë adhurim ndaj Zotit, me anën e të cilave njeriu shpren nënshtrimin e tij ndaj të vet dhe afrimin me Te me një qëllim te sinqertë e besnik, lënë në shpirtin e tij, shoqërinë dhe personalitetin e tij, ndikime rregulluese e reformuese, kontribuojnë në procesin e ndryshimit të vetvetes e të edukimit të tij shpirtëror. Agjerimi është njeri prej formave të adhurimit të permendura, që ndihmon në ndryshimin dhe rregullimin e personalitetit njerezor e shoqëror.
Agjerimi ka dobi edukative dhe ndikime reformuese e rregulluese të mëdha mbi sjelljet morale të njeriut dhe lidhjet e tij me anëtarët e tjerë të shoqerisë. Feja islame nuk e obligoi adhurimin e agjerimit vetën per atë që njeriu të mos hajë, të mos pijë e të mos bashkohet me gruan, por e bëri edhe një mbrojtje të njeriut nga ç'do gjë e ndaluar, ku mund të bierë ai qoftë me fjalë qoftë me vepra.
Tregojnë se Resulullahu (S) ka thënë:
"Gjeja më e pakët që i ka imponuar Allahu agjëruesit gjatë agjerimit është ushqimi dhe pija"
Agjerimi, pra, nuk është një proces shkëputjeje nga ushqimi dhe pija, por një obligim, që synon të ndalojë njeriun nga gjerat e ndaluara, t'i rrise atij ndjenjën e besimit si dhe ta edukoj ë atë me një edukatë të shëndoshë morale e shpirtërore. . Ai ndikon në edukimin e njeriut në dy drejtime kompletuese:
Së pari është ndalimi i njeriut dhe largimi tij nga gjerat e ndaluara, nga gjëra me të cilat nuk duhet të merret si: cmira, shpifja , gënjeshtra, grindjet dhe armiqësimi me të tjerët... etj.
Ndërsa drejtimi i dytë është inkurajimi e nxitje, që synon të ngrejë nivelin moral e shpirtëror të njeriut në sajë të synimit per të arritur gjerat e lejuara e të pëlqyera si: lëmosha, lutja, leximi i Kuranit , kujtimi Ai Allahut dhe kryerja e veprave të mira. Agjerimi është një shkollë për edukimin e shpirtit dhe përgatitj en ë tij nga ana islamike në mënyrë të gjithanëshme.
Tregimet e shenjta, që ekzistojnë per këtë gjë, na sqarojnë edukatën e agjeruesit: atë të cilës duhet t' përmbahemi dhe atë të cilës duhet t' japim fund, per te arritur qëllimet e agjerimit dhe per të ruajtur sevapin e adhurimit.
Kështu Imam Aliu (a) tregon se Resulullahu (S) ka thënë:
"Kush agjeron muajin e Ramazani me besim e kënaqësi dhe largon degjimin e tij, shikimin dhe gjuhën e tij nga njerëzit, atëhër agjerimi i tij pranohet nga Allahu.
Ky ia fal atii mëkatet që ka bërë dhe do t' shkruajë atij sevapin e durimtarëve"
Kurse Imam EI-Baker (a) tregon se Resulullahu (S)ka thënë:
"Resulullahu (S) i tha Xhabir Bin Abdullahut (RD):
O Xhabir! Ky është muaji i Ramazanit. Kush agjëron ditët e tij dhe falet netëve të tij, kujt i zbutet barku dhe i pushon gjuha ai ka dalë nga mëkatet e tij, ashtu siç ka dalë nga vetë muaji"
" Xhabiri i tha:
"0 Resulullah(S)! Nuk ka thënie më të bukur e më të mirë se kjo". Atëhër Resulullahu (S) i tha; "0 Xhabir! por nuk ka kusht, më të forta se këto".
Imam-Es-Sadiku (a) tregon gjithashtu se kishte dëgjuar nga prindërit e tij të thonë se Resulullahu (S) ka thënë:
"Robin agjërues, kur e shajnë, te përgjigjet selam alejkum (paqa qoftë me ju) dhe të thote se nuk të shaj siç më shave ti mua. Zoti Ai Madh e i Bekuar ka thënë: "Ndihmoje robin tim në agjerim nga e keqja e robit tim, të cilin e shpërbleva me zjerrin e ferrit" "
Per Imam Es-Sadikun (a) tregohet të kete thënë:
"Agjerimi nuk është vetëm per ushqim dhe pije". Dhe ka vazduar: "Unë e gëzova Mëshiruesin me agjerim domethënë, me agjerimi dhe heshtje". Në një vend tjetër spjegohet se ç'farë Iloje heshtjeje është kjo, duke thënë: "Nëse agjeroni, kafshoni gjuhën tuaj, mbyllni shikimet tuaja dhe mosu grindni me njëri-tjetrin e as mos e kini zili njëri-tjetrin
Resulullahu (S) dëgjoi një grua që po shante shërbëtoren e vet, megjithëse po agjeronte, Atëherë ai e ftoi ate të hante duke i thënë: "Ha!". Ajo iu përgjigj: "Une agjeroj". Atëherë Resulullahu (S) i tha: "Si ka mundësi të agjërosh, kur ti nxjerr gj ithë këto fjalë sharëse për shërbëtoren tëndë? . Agjerimi nuk është vetëm mos ngrenie e mos pirje."
Imam Es-Sadiku (a)i këshillon kështu agjëruesit:
"Nëse agjëron, le të agjerojë edhe degjimi yt edhe vështrimi yt, duke mos u marrë me gjera që ju janë ndaluar. Le të agjerojnë të gjitha organet e tua e të mos kryej në veprime të shëmtuara. Largo prej vetes mendimet e liga dhe mos i lëndo shërbëtorët. Le të duket tek ti madhështia e agjerimit. Nlundoju sa më shumë t'i përmbahesh heshtjes, përveç rasteve kur kujton Allahun. Mos e bëj ditën e agjerimit tënd si ditët kur nuk agjeron. Mjerë ti "Nëse bën dashuri, puth apo qesh me zë të lartë. Allahu nuk i duron dot ato"
Qëndrimi i ashpër kundër përfoljes së tjetrit në mungesë, shpifjes dhe gënjeshtres gjatë agjerimit jepet në shumë raste, aq sa thashethemexhinjtë, shpifësit dhe gënjeshtarët llogariten në radhën e mosagjeruesve, ashtu siç e Ilogariti Resulullahu (S) ate gruan që shau shërbëtoren e vet nga radhët e mosagjerueseve.
Në porositë e Resulullahut (S) per Imam Aliun (a) thuhet:
"0 Ali! Ki kujdes nga thashethemet e përfolje e të tjerëve, kurse shpifja ndjell torturën e varrit"
Po ashtu ai thot:
"Kush përflet vëllaun e tij musliman në mungesë, agjerimi i tij nuk pranohet dhe i kundërshtohet abdesi. "Nëse ai vdes në kete gjendje, vdes bashkë me atë që ia ka ndaluar Allahu".
Në kete mënyrë na sqarohet kultura e agjerimit. Agjeruesi nuk duhet te pushojë së punuari per te pasuruar moralin dhe sjelljet e veta. Muaji i Rarnazanit është muaji i adhurimit, muaji i ndryshimit te vetes e i rregullimit e i mirësimit te saj.
Qëllimet ndryshuese e reformuese le agjerimit nuk mund te realizohen përveçse duke iu përmbajtur kësaj kulture dhe duke punuar sipas direktivave te saj. Ndryshe agjeruesi nuk fiton nga agjerinti i tij asgjë përveç vuajtjes nga uria, etja dhe mundime te tjera.
Feja islame dëshiron të ndryshojë e transformojë njeriun dhe vetë shoqerinë. Logjika e ndryshimit është shpriti njerezor, Kur realizohet prësosja e shpirtit njerezor, duke u bazuar në fenë islame, atëherë ndodh edhe ndryshimi i shoqërisë njerëzore dhe reformimi i saj per të mirë.
Kurani na e provon kete ligj shoqëror me thënien:
"Allahu nuk e prish gjendjen (nuk na largon le mirat) përderisa ata ta ndryshojnë veten e tyre" Suratu Er-Ra'd, ajeti 11.
Islami ka obliguar rite dhe adhurime (ibadete) kohore dhe vendore, si haxhillekun, agjerimin, festat, faljen e të premtes, përcjelljen e te vdekurit, etj. me qëllim që te krijojë një atmosferë shpirtërore te aftë për të ndryshuar e reformuar shpirtin njerezor dhe per tia nënshtruar atë Krijuesit te tij.
Agjeruesi duhet pa tjetër të ngulisë thellë në veten e tij kete realitet, te punojë per ta bërë muajin e Allahut një rast për pendim e mirësi, ndryshim e përsosje morale e sjelljeje.

***

Agjërimi ka qëllime dhe përfitime me interes jo vetëm per vetë agjëruesin, por edhe qëllime e përfitime që shkojnë në interes te shoqërisë islame. Sa më tepër të përmirësohet personi aq më shumë përmirësohet shoqëria, sidomos kur elementet mirësues, me fuqitë mendore, shpirtërore e psikologjike që përmbajnë, do të mund e krijojnë një rrymë shoqërore me ndikim të madh në jetën e shoqërisë
Feja islame gjithnjë e shikon personin nga dy pikepamjë nga pikëpamja se ai është një person i lirë dhe nga pikëpamja se ai është pjesë e shoqërisë, i alle të influencojë e të influencohet prej saj. Mbi kete bazë rregullat ligjet, sistemet, morali dhe kultura që transmeton mesazhi islam bashkëpunojnë me njëri-tjetrin herë si individë me vete e herë si pjese e së teres.
Po ashtu, ne pamë se agjerimi ndihmon në mënyrë efektive në ndryshimin dhe mirësimin e anës morale dhe edukative te individit te shoqerisë dhe të vetë marrëdhënieve shoqërore. Nga kjo pikëpamje agjerimi sjel gjithashtu, përfitime dhe interesa të rnëdha ekonomike, për të cilat flasin bisedat dhe tregimet e anëtarëve të Ehli Bejti (a) (Familjes së Profet Muhammedit). Por këto ndikime morale, shoqërore, ekonomike dhe fetare kanë edhe pasoja e influencë në fushën e politikës. Veprimet dhe aktivitetet, që bën njeriu, janë të lidhura njëra me tjetrën Kështu, besimi tek Allahu dhe tek Dita e Gjykimit influencojnë në anën fetare, morale, politike dhe ekonomike, që nga ana e tyre influencojnë edhe mbi njëratjetren. Në kete mënyrë lind ndikimi dhe përsosja e ndërsjelltë në jetën e njeriut dhe te shoqërisë.
Duke karakterizuar dhe përshkruar kete realitet, Imam Ali Bin Mu sa Er- Rida (a) thotë:
"U urdhëruat të agjeroni me qëllim që le njihni se ç'është uria dhe etja, per te provuar vështirësitë e botës së përtejme. Le të jetë agjeruesi i qetë dhe i nënshtruar dhe le ta dijë se si bëhet durim përballë asaj që e ka goditur nëpërmjet urisë dhe etjes. Le te meritojë mirësinë, përfshirë këtu edhe privimin nga kënaqësitë e lakmitë. Kjo do te jetë per të predikim per le tashmen dhe per të ardhmen e largët. Të mësoni se ç'vlerë të lartë ka kjo për njerëzit e varfër e të pamundur në këtë botë dhe, per pasojë, te tregoni dashuri ndaj atyre që Allahu u ka imponuar kufizime në jetën e tyre"
Ndërsa Imam Es-Sadiku (a) ka thënë:
"Agjerirni është obligim i Allahut, që nëpërmjet tij të barazohet edhe i varfëri edhe i pasuri. Kjo pasi i pasuri nuk e din se është uria dhe etja dhe, duke agjëruar, do ta mëshirojë te varfërin. I pasuri, kur don një gjë, e arrin atë. Por Allahu deshi që ta ndreqë krijesën e Tij duke e bërë të pasurin te ndjejë e te kuptojë se ç'është uria e dhimbja me qëllim që te tregojë butësi e dhimbjë per te dobëtin dhe te mëshirojë te uriturit"
Në kete mënyrë imamet e Ehli Bejtit (a) na e sqarojnë urtësinë edukuese dhe vlerat shoqërore, shpirtërore, ekonomike e politike që ka agjerimi, që, nga ana e vet, ndihmojnë në gjendjen e përgjithëshme te shoqërisë islame.
Kjo ndjenjë e ndërgjegjëshme per dhimbjen ndaj të varfërve dhe per nevojën e barazisë thyen prirjet dhe shfaqjet e mendjemadhësisë dhe të përbuzjes së të tjerëve, duke i bërë njerëzit të ndjehen te barabarte, të kuptojnë është dhimbja që, te shkakton varfëria dhe nevoja, dhe, per pasojë, t' shtyjnë ato drejt barazisë dhe vllazërisë, te ngritura mbi mirekuptimin dhe ndjenjat e përbashkëta të ndërgjegjes.

El-Harru El-Amilij, El-Uasailu, Vell.4. Kultura e agjeruesit

» AGJËRIMI
» Agjerimi
» "Ramazani dhe Agjërimi"
» Agjërimi i zemrës
» Agjërimi dhe shëndeti