Ramazani erëzon

Ramazani erëzon
“Lavdërimet dhe falënderimet janë për Allahun i Cili e ka përmbushur Premtimin e Tij për ne dhe na bëri ne të trashëgojmë (këtë) tokë. Ne mund të banojmë në Xhenet nga të duam. E pra, sa shpërblim i Shkëlqyer për punuesit (e mirë e të përkushtuar)!”
Paqja, mëshira dhe bekimet janë për Muhamedin, prijësin e të devotshmëve, familjen dhe shokët e tij deri në Ditën e Gjykimit.
Takva do të thotë përkushtim i drejtë me të cilën besimtari synon frik-respektin ndaj Allahut të Lartësuar, duke e përmbajtur veten prej gjynaheve dhe veprimeve të ulëta që Ai i ka ndaluar, dhe duke e jetësuar çdo të mirë që Ai ka urdhëruar.
Agjërimi është një ndër shtyllat bazë të Islamit, me të cilën besimtarët u urdhëruan ashtu si ishin të urdhëruar edhe popujt më parë, pra: "me qëllim që të mund të bëheni El-Muttekunë (të devotshëm)" (Bekare, 183).
Agjëruesi është i përkushtuar për të garuar në devotshmëri, nëse rreh të përjetojë dhe shijojë gëzimin dhe lumturinë. Gëzohet shpirti i myslimanit sepse aktiviteti i tij do të jetë përpjekja dhe gara për të fituar një mbiemër cilësor, një shprehje të bukur artistike, me karakteristika lavdërimi, pra epitetin “i devotshëm”.
Është e natyrshme që njeriu ta shprehë gëzimin në momente të veçanta; disa gëzohen për çështjet e kësaj bote të përkohshme, disa gëzohen kur u jepet rasti për të shpalosur adhurimin ndaj Allahut përmes asaj që Ai ka urdhëruar.
Pa dyshim, besimtari i përkushtuar gëzohet kur thërret mysafiri dhe troket në derë, kështu me nderimet më të larta, shprehjet më të bukura, me zemërgjerësinë më të madhe dhe me respektin më të sinqertë i dëshiron mirëseardhje.
Pejgamberi, salAllahu alejhi ve selem, thotë: “Ju ka ardhur Ramazani, muaj i bekuar. Allahu ka obliguar agjërimin e këtij muaji. Po në këtë muaj hapen dyert e qiellit, mbyllen dyert e xhehenemit, prangosen shejtanët. Allahu në këtë muaj ka (veçuar) një natë, e cila është më e mirë se një mijë muaj. Ai që privohet nga të mirat e kësaj nate, është privuar nga çdo e mirë”. (Nesaiu, sahih).
Pse mos të gëzohet besimtari me muajin erëdhënës të bereqetit, dhuratave, namazit, durimit, faljes, pendimit, devotshmërisë, mëshirës, pastërtisë, bamirësisë, fitores dhe ngadhënjimit?
Mirë se vjen mysafir i nderuar dhe ne gëzohemi inshaAllah me ramazanin, muajin më të nderuar ndër muajt dhe ditët më të ëmbla.
Mirë se vjen pas një pritjeje të gjatë e të përmallueshme.
Mirë se vjen i nderuari mik, me erën tënde të këndshme do të kënaqen zemrat tona, me vizitën tënde do të na pastrosh nga gjynahet dhe do të na mbulosh të metat tona.
Allahu i Lartësuar thotë: “Thuaj: Vetëm Mirësisë së Allahut dhe Mëshirës së Tij le t’i gëzohen. Kjo është më e mirë se ajo (pasuri) që ata grumbullojnë.’’ (Junus, 58)
I nderuari agjërues!
Dymbëdhjetë muajt janë si shembulli i bijve të Jakubit, alejhi selam, muaji i Ramazanit në mesin e muajve është si Jusufi, alejhi selam, në mesin e vëllezërve. Ashtu siç ishte Jusufi, alejhi selam, më i dashur te Jakubi, alejhi selam, kështu muaji ramazan është njëri ndër muajt më të zgjedhur të Krijuesi. Jusufi, alejhi selam, ishte i sjellshëm dhe mëshirshëm ndaj vëllezërve përkundër sjelljes së tyre të egër, ai me butësi dhe falje i mishëron duke thënë: “Asnjë qortim për ju në këtë ditë, Allahu ju fali dhe Ai është më Mëshirëploti se çdo mëshirues!’’ (Jusuf, 92)
Po kështu, ky muaj do të jetë falje dhe mëshirë për besimtarët, prangosje për shejtanët..
Gëzohu me faljen e Allahut të Lartësuar.
Gëzohu që Ai të dha mundësinë e përmirësimit dhe pendimit.
Gëzohu me hapjen e dyerve të xhenetit dhe mbylljen e dyerve të xhehenemit.
Vëlla agjërues!
Era e këndshme e ramazanit po arrin. Ç’pret, pra? Lidhe kontratën (marrëveshjen) për ripërtëritjen e imanit, duke i pranuar këto porosi dhe mesazhe:
Porosia e parë:
Largohu nga bisedat dhe polemikat e panevojshme në shtëpi, çdo paqartësi dhe problem mundohu ta evitosh para ramazanit. Në shtëpinë tënde krijo atmosferë qetësie duke kryer veprime me të cilat Allahu i Lartësuar është i kënaqur.
Prej begative që i ka dhuruar robit të Tij është edhe shtëpia ku banon dhe mbrohesh. Allahu i Plotfuqishëm thotë: “Allahu ua ka bërë shtëpitë e juaja vendbanim” (En-Nahël: 80).
Porosia e dytë:
Ringjalle shpirtin, mendjen dhe trupin tënd me agjërim. Shpirtit, duke i tërhequr vërejtjen për jetën e shkurtër, mendjen, duke e larguar nga epshet dhe trupin duke e përmbajtur dhe kontrolluar nga ushqimet dhe pijet.
Porosia e tretë:
Mbylle gojën dhe përmbaje veten nga fjalët e tepërta, mendo në atë që thua, Allahu i Lartësuar thotë: “Nuk ka fjalë që ai (njeriu) të nxjerrë nga goja, veçse për të është një vëzhgues pranë tij i gatshëm (për ta shënuar atë)". (Kaf, 18)
Allahu i Lartësuar t’i dhuroi dy sy dhe dy veshë dhe vetëm një gjuhë, atëherë nevoja e do që të flasësh më pak.
Porosia e katërtë: Ripërtëri ndjenjën e kujdesit ndaj prindërve dhe farefisit. Trego respektin dhe mirësinë ndaj prindërve, e ke për obligim kujdesin ndaj tyre. Allahu i Lartësuar na porosit: "Ne e urdhëruam njeriun t’u bëjë mirë prindërve të vet" (Ahkaf, 15)
"Dhe druajuni Allahut, me emrin e të cilit, ju i kërkoni njëri-tjetrit diçka dhe i ruani lidhjet farefisnore." (Nisa, 1)
Porosia e pestë:
Largohu nga gjynahet. Mos e lejo veten të bëhesh pre e mëkateve, largohu nga çdo rrugë e rrugicë që mund të shpjerë në të keqe. Shpejto në pendim të sinqertë duke mos i kundërshtuar dhe tejkaluar kufijtë e Allahut të Lartësuar.
"Këta janë kufijtë e urdhëruar nga Allahu, kështu që mos i kaloni ata. Dhe kushdo që i kalon kufijtë e urdhëruar nga Allahu, atëherë këta janë zullumqarë (keqbërës)." (Bekare, 229)
I nderuari agjërues!
Në fund e lus Allahun e Lartësuar me emrat e Tij të bukur dhe cilësitë e Tij të Larta të na ndihmojë në përkujtimin dhe falënderimin e Tij të sinqertë. Allahu im, na mundëso që në këtë muaj të shijojmë kënaqësinë e adhurimit Tënd.
Me admirim dhe kënaqësi shijoni Ramazanin e erëzuar me mirësitë e Allahut drejt xheneteve të larta.
“Ata nuk do ta dëgjojnë as zërin më të lehtë të tij (Xhehenemit) dhe do të banojnë ku ata të dëshirojnë. As tmerri më i egër e më i madh (në Ditën e Kiametit) nuk do t’i shqetësojë ata dhe melekët do t’i takojnë ata (me përshëndetjen): “Kjo është Dita juaj e cila ju qe premtuar.” (Enbija, 102- 103)