Janë vitet pasi që i Dërguari i Allahut kishte ndërruar jetë. Një i afërm i familjes së Aishes (radijAllahu anha) e viziton Ajshen. Ajo përgatit ushqim për vizitorin dhe pastaj nuk mundi t'i mbajë më lotët e saj nga të qarit. Farefisi i saj e pyet: "Pse po qanë"?
Ajshja tha: "Çdoherë qaj kur ha deri në ngopje". Farefisi i saj bëhet edhe më shumë kureshtarë dhe e pyet: "Pse"?
Ajo tha: "Sepse gjatë tërë jetës së tij i Dërguari i Allahut nuk ka ngrënë deri në ngopje. Gjithnjë ishte i uritur. Asnjëherë nuk ka ngrënë dy herë në ditë. Kur kishte bukë nuk kishte kohë, kur kishte kohë, nuk kishte bukë. Nuk i pëlqente ajo sepse gjithnjë atë që ia dëshironte vetes, ia dëshironte edhe të tjerëve".
Sot në ditët tona njerëzit përdorin medikamente për ta digjestuar atë që e kanë ngrënë.