*Trupin tim e thanë dhe e shpuan me zjarrin e dashurisë, Më hapën plagë të shumta në trup.*
*Më dhanë në duart e një personi me frymë të madhërrishme, Frymat e ngrohta dashurore të tija kaluan prej brendisë sime.*
*Kjo frymë, lëvroi dhe nxorri çdo gjë përveç dashurisë prej meje.
*Erdha në pozitë buzë më buzë me të dashurin.
*Fillova të rënkoj dhe të vajtoj.
*Rënkimi dhe vaji që më vinin prej brenda njëkohësisht e shrehnin edhe sekretin tim, gjegjësisht këndonin për realitetin dhe lumturinë që e përjetoja në brendi.
*Shkurtë, sekretet e mia janë shndërruar në fjalë në gjendje tingullore.
*Mirëpo ata që i kanë sytë e mjegulluar dhe që nuk u dëgjojnë veshët nuk kanë dritë për të pa dhe nuk kanë arritur gjendjen për të kuptuar realitet për të cilat flas unë.*
*Kur Hazreti Mevlana thotë se trupi prej shpirtit dhe shpirti prej trupit nuk është i fshehur; Mirëpo secilit nuk i është dhënë leje për ta pamur atë; don të thotë që për të arritur këtë realitet gjegjësisht për të pamur shpirtin hyjnor duhet si neji të largohet prej ujit dhe tokës dhe të copëtohet gjoksi prej dashurisë ndaj më të Madhit.*
*Dashuria Yte qenka brenda në mua, tash e kuptova, M’u si gërsheta me mijëra thurje, nuk e lëshova.*
*Dje isha i dehur prej gotës së verës, Ç’u bë që sot, ajo gotë u deh prej meje.*
*O shpirt! Shiko e humba shpirtin por edhe horizontin, Ku është toka e qielli? E humba afërsinë e largësinë.*
*Ti gotën ma derdh në gojë e mos ma jep në dorë, Pasi unë i dehuri e humba edhe gojën.*
*Dashuria Yte, flakë që digjej në brendinë time, qetësi që rrjedh në zemrën time.*
*Vetëtimë ishte flaka, breshër ishte uji, Ishte si ëndërr, s’ishte por ishte.*
*Bisedova me të huajt orë e çast, Por biseda pa Ty ishte e kotë, Kur dielli perëndon, njeriu e don dritën.*
-----------------------------------
Shkruar nga: Bujamin Salija
Thu 23 Mar 2023 - 2:31 nga 
