Lamtumirë, muaj i bekuar i Ramazanit! Lamtumirë, muaj i agjërimit dhe i Kur’anit! Lamtumirë, muaj i begative dhe i shpërblimeve të shumta! Lamtumirë!
Ti po shkon, mysafiri ynë i nderuar. E dimë që nuk të kemi pritur ashtu si duhet...!
Ti ishe mundësia më e mirë që ne t’i përmirësojmë lidhjet tona me Krijuesin tonë Madhështor.
Ti, pa dyshim, je rasti më i volitshëm që neve të na falen gjynahet. Njëherë, të Dërguarit të Allahut i erdhi Xhibrili dhe i tha: “I larguar (nga mëshira e Allahut) qoftë ai njeri, të cilin e zë Ramazani dhe nuk i falen mëkatet”. Kurse, i Dërguari i Allahut tha: “Amin”.
Po pra, i larguar nga mëshira e Allahut qoftë ai njeri, të cilin e zuri Ramazani dhe nuk arriti që në këtë muaj të mëshirës ta fitojë mëshirën e të Gjithëmëshirshmit!
Kur dëshiron, pra, të të falen mëkatet, nëse jo në Ramazan, kur?!
Shpresat ende nuk janë shuar, na kanë mbetur edhe pak ditë të Ramazanit. Portat e xhenetit ende janë të hapura, shejtanët ende janë të prangosur. Tashmë jemi në dhjetëshen e fundit të Ramazanit, lidhur me të cilën Aisheja, Allahu qoftë i kënaqur me të, thoshte: “Pejgamberi, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të, kur hynte dhjetëshja (e fundit e Ramazanit) gjallëronte natën, e zgjonte familjen dhe shtrëngonte rripin.”[1]
Në këtë dhjetëshe gjendet një natë, e cila është më e mirë se njëmijë muaj, Nata e Kadrit. Mbase, ajo ende nuk ka shkuar. Pejgamberi ynë, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të, thoshte për këtë natë: “Atij që falet në Natën e Kadrit me besim dhe duke llogaritur në shpërblim, do t’i falen mëkatet e kaluara.” Pra, a nuk dëshiron të të falen mëkatet?! Nëse po, atëherë shfrytëzoje këtë natë ashtu si duhet; duke falur namaz dhe duke lexuar Kur’an, sepse kjo është nata në të cilën zbriti Kur’ani.
Nëse dëshiron të jesh i lumtur në këtë dhe botën tjetër, atëherë kthehu Krijuesit tënd! Dyert e pendimit janë të hapura, derisa të lindë dielli nga perëndimi.
Pendohu menjëherë, vëlla i dashur dhe ti oj motër e nderuar, dhe adhuroje vetëm Allahun! Fundja, për këtë gjë jemi krijuar; ta adhurojmë vetëm Allahun e Lartësuar. I Lartmadhërishmi thotë në Kur’an: “Xhinët dhe njerëzit nuk i krijova për tjetër, veçse të Më adhurojnë.”[2]
Pendohu para se të bëhet vonë e të bëhesh prej atyre për të cilët Allahu tha: “Kur i vjen vdekja ndonjërit prej tyre (jobesimtarëve), ai thotë: “O Zoti im, më kthe, që të bëj vepra të mira në botën që kam lënë!” Kurrsesi! Me të vërtetë, kjo është një fjalë të cilën ai (kot) e thotë! Prapa (vdekjes së) tyre do të ketë një (kohë) ndarëse, deri në ditën kur do të ringjallen.”[3]
Pra, çfarë pret?! Pendohu, pendohu menjëherë! Ti e di se vdekja vjen befas. Pendohu, sepse edhe Zoti gëzohet me pendimin tënd. Madje ai gëzohet më shumë sesa një njeri, të cilit i kishte humbur deveja në shkretëtirë, në të cilën e kishte ushqimin dhe pijen, kështu që u shtri nën hijen e një peme, pasi i humbi të gjitha shpresat. Duke qenë në atë gjendje, papritmas, pa devenë para syve të tij. Atëherë, ai e kapi devenë për litari dhe nga gëzimi i madh tha: “O Allah, ti je robi im dhe unë jam Zoti yt!” Gaboi nga gëzimi i madh. Allahu gëzohet, pra, më shumë sesa ky njeri kur ti pendohesh. Kështu na ka mësuar i Dërguari i Allahut.
Allahu thirri mbarë njerëzimin që të pendohen dhe të kërkojnë falje prej Tij, madje edhe ata që e bënë gjynahun më të madh, ata që thanë se Zoti ka djalë. I Lartësuari thotë në Kur’an: “Përse ata nuk kthehen me pendesë tek Allahu e t’i kërkojnë falje Atij?! Allahu është Falës dhe Mëshirëplotë!”[4]
Sikurse jobesimtarët, gjithashtu edhe besimtarët duhet të pendohen. Përkitazi me këtë, Allahu në Kur’anin Famëlartë thotë: “O ju, që keni besuar! Kthehuni tek Allahu me një pendim të sinqertë, që Zoti juaj t’jua shlyejë gabimet e t’ju shpjerë në kopshte, nëpër të cilat rrjedhin lumenj, Ditën, kur Allahu nuk do ta turpërojë Profetin dhe ata që besuan bashkë me atë. Drita e tyre do të shkëlqejë para tyre dhe në të djathtë të tyre. Ata do të thonë: “O Zoti ynë, përsose dritën tonë dhe falna ne! Vërtet Ti je i Fuqishëm për çdo gjë”.“[5]
Çfarëdo mëkati të kesh bërë, sërish pendohu, sepse Allahu i fal të gjitha gjynahet. Ai thotë në Kur’an: “Thuaj: “O robërit e Mi, që i keni bërë keq vetes me gjynahe, mos e humbni shpresën në mëshirën e Allahut! Allahu, me siguri, i fal të gjitha gjynahet. Vërtet, Ai është Falësi i madh dhe Mëshirëploti.“[6]
Ndërsa, për fund, këshilloj veten dhe ju me Fjalët e Allahut: “Dhe ruajuni asaj Dite, që do të ktheheni tek Allahu, në të cilën, çdokujt do t’i jepet ajo që ka fituar, pa pësuar as më të voglën padrejtësi!”[7]