MBRETI I ZGJUAR
Unë do të ndaj
një tregim që tregon vendimin e mençur të një të riu se si duhet të jetojmë këtë
jetë. Ky tregim është vetëm një shembull.
Ishte një qytet
shumë kohë më parë ku njerëzit e ndërronin mbretin çdo vit. Ky njeri i cili do
të bëhej mbret duhej të pajtohej me marrëveshjen se ai do të dërgohet në një
ishull pasi të kalojë vitin e parë i të qenurit mbret. Kështu që, një mbret
përfundoi kohën e tij si mbret dhe ishte koha që të dërgohej në ishull dhe të
jetonte atje. Njerëzit e veshën atë me veshje të shtrenjta dhe e vendosën në
një elefant dhe e morrën përreth qytetit që të përshëndetej me të gjithë
njerëzit. Ky ishte momenti me pikëllues për të gjithë njerëzit të cilët kishin
përfunduar se sunduari një vit. Pasi u përshëndet me njerëzit, njerëzit e
morrën mbretin me një barkë dhe e dërguan tek ishulli dhe e lanë aty. Duke u
kthyer rrugës prapa, ata zbuluan një anije e cila ishte përmbytur kohët e
fundit. Ata panë një njeri të ri i cili kishte mbijetuar duke u mbajtur për një
copë druri të anijes. Pasi u nevojitej një mbret i ri, ata e morën djalin e ri
dhe e quan në qytetin e tyre. Ata e lutën atë të bëhej mbret për një vit. Në
fillim ai refuzoi por më vonë ai u pajtua të bëhej mbret. Njerëzit i thanë atij
në lidhje me rregullat dhe kërkesat se ai do të dërgohej në një ishull pas një
viti.
Pas tre ditësh i
të qenurit mbret, ai e pyeti ministrin nëse ishte e mundur t’i tregonin
ishullin ku të gjithë mbretërit ishin dërguar. Ata u pajtuan dhe e dërguan në
ishull. Ishulli ishte i mbuluar me xhungëll të dendur dhe zërat e kafshëve të
egra të cilët dëgjoheshin çdo herë e më shumë. Mbreti shkoi pak më brenda
xhungllës të shoh se si ishte dhe të zbulojë ndonjë trp të vdekur të mbretërve
të mëparshëm. Ai e kuptoi se sa më shpejt që ata ishin lënë në ishull, kafshët
kanë ardhur dhe i kanë mbytur.
Mbreti pastaj u
kthye në qytet dhe e u kërkoi njerëzve t’i siguronin atij 100 punëtorë të fortë
fizikisht. Ai i bëri 100 puneëtorë dhe i mori ata me vete në ishull dhe u tha
atyre të largonin të gjitha kafshët e ngrodhura dhe të prisnin çdo pemë. Ai do
të vizitonte sihullin çdo muaj që të shihte se si po shkonin punët.
Në muajin e
parë, të gjitha kafshët ishin larguar dhe shumë pemë ishin prerë. Në muajin e
dytë, i gjithë ishulli ishte pastruar. Pastaj mbreti u tha punëtorëve të
mbillnin kopshte në disa pjesë të ndryshme të ishullit. Ai gjithashtu mori me
vete edhe kafshë të dobishme si pula, pata, zogj, dhi, lopë, etj. Në muajin e
tretë, ai i urdhëroi punëtorët të ndërtonin një shtëpi të madhe dhe të
ndërtonin një liman për anije. Pas disa muajve, ishulli u kthye në një vend të
bukur. Mbreti i ri veshi rroba të thjeshta dhe shpenzoi vetëm pak nga fitimet e
tij. Ai i dërgoi të gjitha fitimet e tij në ishull për t’i ruajtur. Nëntë muaj
kaluan kështu. Mbreti i thirri njerëzit dhe u tha atyre “Unë e di se do të
shkoj në atë ishull pas një viti, por dëshiroj të shkoj atje tani.” Por
njerëzit nuk u pajtuan me këtë dhe i thanë se ai duhet të pres edhe 3 muaj të
tjerë që të kompletohet viti.
Tre muaj kaluan
dhe tani ishte mbushur një vit. Njerëzit e veshën mbretin e ri dhe e vendosën
në një elefant dhe e sollën përreth qytetit qe të përshëndeste njerëzit.
Sidoqoftë, ky mbret ishte jashtëzakonisht i lumtur që do ta lënte mbretërinë.
Njerëzit e pyetën “Të gjithë mbretërit e tjerë do të vajtonin në këtë momënt e
ti jo, përse po qesh?”. Ai u përgjigj: “A nuk e dini se çka njerëzit e mençur
thonë? Ata thonë se ju vini në këtë botë si foshnje, ju vajtonit dhe secili
qeshte. Jetoni një jetë të tillë, saqë kur ju të vdisni, ju do të qeshni dhe
secili prej jush do të vajtoj. Unë e kam
jetuar këtë jetë. Përderisa mbretërit e tjerë ishin të humbur në të mirat e
mbretërisë, unë gjithmonë kam menduar për të ardhmen dhe e kam bërë plane për
të. Unë e ktheva ishullin e vdekur në një vendbanim të mrekullueshëm për mua,
ku mund të qëndroj i qetë.”
Ne duhet të
marrim mësim nga ky tregim se si duhet ta jetojmë jetën tonë. Jeta e kësaj bote
është të përgatitesh për jetën e botës tjetër. Në këtë jetë, ne nuk duhet të
humbisim në bukuritë e kësaj bote dhe të harrojmë se çfarë do të vijë në botën
tjetër. Për më tepër, edhe nëse jemi mbretër, ne duhet të jetojmë një jetë të
thjeshtë sikurse Pejgamberi ynë s.a.v.s. dhe t’i ruajmë të gjitha kënaqësitë
për botën tjetër.