Dita Hyri dhe doli, ndërkohë lapsi shkruan.Ka një qiell për secilin që gjallon mbi tokën e Zotit. U ri kulm dhe peshë, ndërkohë lapsi shënon masën e gjithkujt.Për dikë që pret, dita s`ka të mbaruar.Për dikë që e presin, dita ikën shpejt.
Mua më presin.Më është premtuar një afat i caktuar, që as mund të shtyhet,as mund të afrohet. E kam me ngut.Orën nuk e di, por koha ma njeh pikën e takimit. E njeh tiktakun e fundit.Mbështetur mbi tokën e Zotit vështroj qyellin tim dhe më duket i ngushtë.
Ngutem të hap zemrën që t`i hap qiejt.Koha s`më pret.Ikën duke vrapuar,duke më tërhequr me vete.Atë e presin.Mua më presin,deri në afatin tim.

Ka një qiell për secilin që gjallëron mbi tokën e Zotit.Mijëra iluzione lëshohen si shi e flladitin ëndrra të rreme. Më lagin e më thonë të pres.Ngre kokën për ta parë qiellin e remë që kohën ma ka humbur.Ai shtyhet,shuhet, s`është kulmi im, ndërkohë lapsi të gjitha endjet e mia i shkruan.
Vendos veten mes duarve të mia ta thaj prej iluzioneve.Koha është shkurtuar, dita ikën shpejt, sepse mua më presin.Hamendjet,fashitjet e mendjes më kanë humbur një copë rrugë, por dita nuk humb.Hyn dhe del në rendin e vet duke më trokitur me tiktakun e zemrës e më kërkon t`i hap qiejt e mi.Mes duarve të mia mbaj veten time.
Fatin tim vendos mbi duar e lutem për durim.
Lapsi shkruan.Vë zemrën t`ia ndiej gërvishtjen, ta zgjoj prej çoroditjes që e mbjellin pika iluzionesh të pathara, sepse mua më presin.Ngutem të vrapoj në qiellin e Zotit tim e lutem për besim, sepse Allahu më ka premtuar se një ditë do të kthehem.Nuk dua të humbas atë ditë që as datën, as orën nuk ia di. Kjo është dita ime që po muget pak nga pak e mer me vete prej meje.Zemra ime rreh çast për çast e ngjyroset prej saj.Di çfarë ka kaluar. Për atë që vjen shpejtoj të bëhem gati,sepse nuk di edhe sa ditë do të shkruaj lap[si për mua.
Qielli mbi krye më duket i ngushtë, sepse zemra ka nevojë për më tepër hapësirë për të kaluar fundin e sigurtë.

Po më presin e Zotit tim i lutem për shpëtim.Të ma drejtojë shpirtin që ta mbush ditën time me drejtësi e durim, të jem prej vepërmirëve që besuan.