Njeriu, doemos, do t’i shoqërojë të tjerë. Ai, nga vet natyra, është i tillë -shoqëror. Nuk ka shoqëri në cilën traditat e vizitave, shoqërimit, manifestimeve, festave, takimeve familjare, etj., nuk janë evidente. Por, për shoqërimin e njerëzve kemi nevojë të verifikojmë disa çështje dhe parime, si:

1) Bashkëveprimi shpirtëror me të tjerët, duke shfaqur kënaqësinë e të qenit pjesë e shoqërisë si dhe duke mos u vetmuar dhe izoluar prej tyre për asnjë çast.
2) Mos justifiko izolimin me gabimet e njerëzve dhe të metat e tyre, ngase nuk ka njeri që nuk gabon, madje as ti nuk mund të pretendosh për veten tënde se i pastër nga gabimet dhe të metat.
3) Llogaritja në shpërblimin e Allahut gjatë takimit me njerëz. Janë një mori tekstesh, nga Kur’ani dhe Sunneti, që flasin për vlerën e vizitave të ndërsjella ndërmjet besimtarëve.
4) Përmbajtja moralit dhe etikës së lartë me rastin e takimit me njerëz. Moral ka rëndësi dhe ndikim të madh. Aisheja [Allahu qoftë i kënaqur me të!] citon Pejgamberin [alejhis salatu ves selam] të ketë thënë:
“Vërtetë, njeriu do të arrijë me moralin e mirë të tij gradat e besimtarit që falet natën dhe agjëron ditën!” (Sahihu-l-xhamii, 1620.)
5) Nderimi i të vjetrit dhe dhënia përparësi në të folur.
6) Edukimi për të dëgjuar më shumë se që flet.
7) Bëji të tjerët të lumtur në ndeja dhe përkujto fjalën e të Dërguarit të Allahut:
“Vepra më e dashur tek Allahu është ta bësh myslimanin të gëzuar!”
8) Por, mos mendo se kjo nënkupton çdo gjë, madje edhe gënjeshtrën, vetëm e vetëm që ta bësh atë të qesh.
9) Përmbaju orarit të takimeve dhe mos qëndro më gjatë se që është caktuar takimi.
10) Përkujdesu për dukjen dhe parfumosjen.
11) Përzgjedh fjalët më të bukura nga fjalori gjatë bisedën me të tjerët.
12) Kur ta shohësh ndonjë të keqe, bëhu kureshtar ta largosh atë në formën dhe mënyrën më të mirë të mundshme.
13) Nëse ke mysafir, atëherë lëre telefonin dhe largohu nga kompjuteri ngase kjo mund t’i bëjë ata të ndihen keq.
14) Njerëzit kanë mendimet e tyre, kanë konceptet dhe perceptimet e tyre, andaj, në rast se gabojnë ata, mos nxito që tua demantosh ato dhe mos u trego i ashpër, përveç në rast se gabimi ka të bëjë me ndonjë të vërtetë fetare. Në këtë rast, mësoja të vërtetën por me butësi.
15) Verifikimi i lajmeve që dëgjon dhe mosnxitimi për përhapjen e tyre.
16) Butësia me fëmijët e vegjël, të cilët na shoqërojnë në ndeja dhe takime të ndryshme.
17) Ruaje shikimin tënd!
18) Kujdes për etikën e ndejës dhe takimit (protokollin), për shkak se qëndrimi jo serioz, lëvizjet e shumta, mimika dhe veprime tjera mund të të prezantojnë si njeri jo të rëndësishëm.
19) Shndërroje takimin tënd në takim të dobishëm, duke hapur ndonjë temë diskutimi e cila reflekton pozitivitet dhe shpresë.
20) Dije se pas largimit nga takimi, do të jesh temë diskutimi, andaj bëhu fjalëmirë që të flitet mirë për ty.
21) Ndodhë të të bie të dialogësh ndonjë njeri në takim, andaj tregohu i edukuar dhe parimor në dialog dhe kritikë. Mos e ngrit zërin ngase të mençurit përçojnë urtësitë e tyre tek të tjerët me butësi.



Përshtati në shqip: Sedat Islami
Burimi: http://www.denana.com