Hudbe e Xhumas Xhamia e shqiptarve14.02.2014 Bibbien/ItaliLigjerues:Ilaz Salihi Tema: Dashuria në islam dhe çfarë është Shën Valentini sipas Islamit?
Falënderojm All-llahun xh.sh për mirësit e shumta që na ka dhënë, që na ka krijuar insan, na ka begatuar me iman,na ka bërë musliman si dhe që na ka mundësuar që ta arijm edhe këtë të xhuman.
All-llahun e falemenderojm dhe prej Tij ndihm dhe falje kërkojm.Kërkojm ndihm nga Allahu prej nefsit dhe shejtanit të mallkuar ndërsa kërkojm falje prej Allahut për mëkatet tona qofshin ato të mdhaja apo të vogla me dije apo pa dije haptazi apo fshtas.Si dhe Allahut i lutemi që të na mëshiron pasi të vdesim.
Kënd e udhëzon All-llahu ska kush që e devijon, ndërsa kënd e le All-llahu në humbje apo vet zgjedh që të jet i humbur ska fuqi tjetër përveç All-llahut që mund ta udhëzon.
Dëshmoj se nuk ka hyni tjetër që meriton të adhurohet përveç All-llaahut, si dhe dëshmoj se Muhammed mustafaja s.a.v.s është rob dhe i dërguari i Tij.
Salavatet dhe selamet tona qofshin mbi më të mirin e njerëzis, mësuesin e njerëzis, vulën e Pejgamberis..Muhammed mustafan të cilin All-llahu xh.sh e dërgoi së bashku me të vërtetën që të jetë përgëzues i lajmeve të mira për një jetë të lumtur, si njëherit të jetë edhe paralajmërues para fundit të botës, në mënyrë që të mer mësim ai që ka ment si dhe ta meriton dënimin e All-llahut mospërfillësi i rrugës së tij.
Salavatet dhe selamet tona qofshin edhe mbi familjen e tij të pastër shokët e tij besnik si dhe mbi të gjithë ata që ndjekën, ndjekin si dhe do ta ndjekin rrugën e tij deri Ditë Gjykimit.
I nderuari Xhemat: All-llahu xh.sh kur e krijoj njeriun e dalloj nga krijesat tjera duke i dhënë ment, e krijoj pra në formën më të bukur si dhe e dalloj me të menda. E bëri zëvendës (Halife) në tokë kështu që të jetë njeri i mirë, njeri i drejt dhe mos të bëj trazira dhe çregullime në të (tokë), pas rregullimit të saj.
Por njeriu edhe pse ka mendjen, ai prap se prap nuk ishte në gjendje që të orientohet në tokë pa mos pasur një hartë andaj All-lalhu xh.sh ja dha atë hartë të quajtur fe (udhëzim,drejtim,rruge),pastaj i dha librat të cilët do të shërbejn si nevigator për ta drejtuar drejt hartës së quajtur fe, si dhe dërgoi pejgamberët të cilët do të tregojn se si veprojn nevigatorët pra spjegues të librave të shejt.
Të gjithë këto për çka? Vetëm e vetëm për të qenë njeriu drejt i udhëzuar, dhe për të qenë njeri i mirë!
I nderuari xhemat sot në këtë ditë madhështore desha të foli për orientimin tonë madhështorë fenë dhe temën tonë e titulluam: “Feja dhe njeriu i mire kundrejt sfidave të kësaj kohe”, mirë po për një çështje që më shqetëson do të detirohem që ta ndroj temën , e kjo është data e cila ka ra mu në ditën e xhuma 14 shkurti e ata që nuk e din çka do me thënë 14 shkurti më mirë që se dinë por unë sun ri pa e përmendur që ndoshta dikujt që nga sot nuk do ti intereson ki 14 shkurti i ashtuquajtur “Dita e të dashuruarve” apo Shën valentin…Çudi apo?? Nga shën valentin shqip është përkthyer “Dita e të dashuruarve”.
Pra temën që e kemi planifikuar që ta folim sot do ta lëmë për javën tjetër, ndërsa sot do ti rekemi kësaj çështje ta kuptojn muslimanët se ajo që është e huaja , e huaja le të mbetet.
Ja, na erdhi sërish, edhe sivjet, 14 shkurti - Dita e Shën Valentinit – Dita e të dashuruarëve…!
Shtypi, radiot e ndryshme, televizionet lokale, kombëtare, ndërkombëtare, miliona faqe nëpër internet po e përhapin këtë të “vërtetë”…
E vërteta, siç thoshte Klaudiusi, nuk drejtohet nga ne, por ne duhet të drejtohemi nga e vërteta.
Asnjë gjë të përbashkët me fenë islame, asnjë festë e jona, asnjë nga të parët tonë se ka festuar, por muslimanët po e festojn edhe atë bëhen shpenzime dhe marëzira të shumta këtë ditë.Këta që nuk din çka është dashuria që nuk duan askën, këta që amoralitetin e kanë të legalizuar ashtu si ky prifti i tyre Shën Valentini, na kan imponuar këtë ditë si shumë festat e tyre që ta festojm…Allah una ruajt e mjerët ne të mjerët si na ka humbur rruga në obor.
E vërteta rreth Ditës së Shën Valentinit
Festa, Dita e Shën Valentinit – Dita e të dashuruarve, edhe pse ka emër e ngjyra kristiane, ajo është një festë më e vjetër, me prejardhje, me rrënjë pagane…
Ka filluar të kremtohet në Rromën e lashtë, në Perandorinë Romake… Në atë kohë nuk ishte festë kristiane, por kremtohej si një festë pagane…
Kremtohej si një festë pagane me 14-15 shkurt, me përkushtim, në përkujtim, me shumë nderim, ndaj hyjneshës Juno…
Juno ishte hyjneshë – mbretëreshë…Mbretëreshë hyjnore, mbretëreshë qiellore, ishte hyjneshë e mirësisë dhe kjo ditë quhej: ”Dita e pjellshmërisë”…
“Dita e pjellshmërisë” në Perandorinë Romake me shekuj është kremtuar si një festë pagane, por kur Perandoria Romake e pranoj Krishterimin, atëherë kjo festë pagane u shndërrue në festë kristiane, Dita e Shën Valentinit, pra tashmë me një emër të ri , por që s’ka lidhje me dashuri…
Kush ishte Shën Valentini?
Shën Valentini ishte gjithkushi, por në të vërtetë ai ishte askushi…!
Shën Valentini nuk është një person i dëshmuar historik, por është një personash i krijuar mitik…
Sipas librit monumental: ”Hollmark Historical Collection” së paku janë tetë Shën Valentina…
Kurse, sipas Enciklopedisë Katolike (Catholic Encyclopedia) së paku janë tre Shën Valentina, të tretë të ndryeshëm, të tretë martirë, të cilët përmendën në disa shënime, ku shkruan se janë ekzekutuar në të njëjten ditë: me 14 shkurt 269…!
Prej tre Shën Valentinëve, sipas Enciklopedisë Katolike, i pari përshkruhet si një prift me shërbim në Rromë, tjetri si një ipeshkëv i qytetit Interamna, sot ky qytet njihet me emrin Terni, Itali, kurse i treti është Shën Valentini në Afrikë, i cili u ekzekutue, sikur dy të parët, në të njëjtën ditë, por në vende të ndryshme…
Këto shënime, sipas Enciklopedisë Katolike, nuk kanë asnjë vlerë historike…
Meqë këto personazhe janë të imagjinuara, të sajuara, janë mitike, pra, nuk kanë vlera të dëshmuara historike, për këtë arsye, Kisha Katolike e ka largue Ditën e Shën Valentinit nga Kalendari Zyrtar Kishtar …
Kush e krijojë mitin për Ditën e Shën Valentinit, si Dita e të dashuruarv?
Deri në shekullin e XIV-të, Dita e Shën Valentinit kremtohej në Evropë si një festë kristiane, me rrënjë pagane, që nuk kishte asnjë lidhje, siç ka sot, në shekullin e ri, me dashuri…
Por, nga shekulli i XIV-të kësaj feste iu shtue edhe një risi, për t’i dhënë pakëz gjallëri, atë e lidhën me dashuri…!
Ndërtuesi i këtij miti të ri, i cili e lidhi këtë festë me dashuri ishte Geoffrey Chaucer.
Dita e të dashuruarëve apo Dita e të mashtruarëve ?
Mendoni mirë për këtë ditë. A është kjo ditë: Ditë e të dashuruarëve apo ditë e të mashtruarëve? Ajo çka mendojmë ne ndikon te vetë pikëpamjet tona dhe të trajtimit që u bëjmë ne të tjerëve dhe botës. Bota ka një sundues. Kush e sundon botën? Siç thoshte Aristofani, dashuria për përfitime sundon tërë botën…
Pra, edhe kjo festë, Dita e Shën Valentinit, është një ditë e përfitimit, është një ditë e mashtrimit…!
Kjo nuk një ditë dashurie e dashuruesve, por kjo është një ditë mashtrimi e mashtruesve…!
Besimtarët e tri besimeve monoteiste, të cilët besojnë në një Zot, hebrenjtë, krishterët dhe muslimanët, kanë njohuri të mjaftueshme nga Burimi, për të mos u lëkundur nga mashtrimi…
Mashtrimi vjen nga dreqi, shejtani, këtë e dëshmon Bibla, e dëshmon Kur’ani…
Dashuria nuk është krijesë njerëzore…
Dashuria është Dhuratë Hyjnore…
Rumiu shprehet kështu:
“Mendja s’ka fuqi
M’u shpreh për dashuri.
Vetëm Dashurisë
I është dhuruar
Të vërtetën e saj
Për t‘a zbuluar… “
Në Bibël shkruan:
”Zoti është Dashuri” (Bibla, 1 Gjoni,4:16)
Po, këtë të vërtetë, Zoti, Kur’ani, na rikujton:
”Vërtetë, Zoti është shumë i dashur” (Kur’an, 11:90)
Çka bëhet në këtë ditë?
Veçanërisht në atmosferën e kësaj feste përfshihen të rinjtë e shkollave të mesme dhe studentët, të cilët ecin rrugëve me letra dashurie, arusha pelushi dhe këmisha të kuqe.
Në mjediset e punës, koleget femra posaçërisht, mblidhen përreth dhe fillojnë të ndajnë historitë e tyre në lidhje me dhuratat që morën nga të dashurit e tyre dhe darkën surprizë që ai kishte përgatitur për të në këtë natë.
E tek ne dirket nëpër tv dhe radio, bëhen përshëndetje dhe urime filani ja uron filanes shen valentinin, ndërsa në rrugë intervistohen njerëzit se ku e kaluan këtë festë, dhe çfar dhurate i dha të dashurit/dashurës.
Islami dhe Shën Valenini.
Pse njerëzit e festojnë këtë ditë dhe cila është pikëpamja e Islamit mbi festën e dashurisë? A janë muslimanët kundër dashurisë? A ka Islami si qëllim t’ju dëshpërojnë dhe t’ju privojë nga gëzimi i jetës?
“Pse jeni ju muslimanë gjithmonë të zemëruar dhe serioze? Seriozisht, a ka ndonjë gjë që ju djema dashuroni?”- Komente të ngjashme dhe shumë më tepër fjalë fyese e akuza u janë hedhur zakonisht muslimanëve dhe disa studiues luftojnë për t’u dhënë shpjegim këtyre akuzave. Prandaj, përgjigja se pse muslimanët e shohin ndryshe Shën Valentinin.
Së pari, duhet të theksojmë se nuk ka besim fetar që e promovon dashurinë më shumë sesa Islami. Islami nuk është vetëm një fe që pranon vetëm dashurinë, por ajo e bën dashurinë një nga komponentët kryesore të besimit të saj.
Në fakt, në qoftë se ju vendosni dashurinë jashtë Islamit, ju do të vini re se do të anulohej Islami dhe do të shkatërroheshin themelet e tij.
Besimi ynë në Zot nuk bazohet në bindje me forcë, siç përpiqen të predikojnë shumë armiq të Islamit, por ajo së pari është e ndërtuar mbi dashurinë ndaj Allahut, shpresën në Xhenet dhe frikën nga Xhehenemi. Besimi islam në të gjithë profetët dhe të dërguarit bazohet te koncepti i dashurisë. Një musliman që urren ndonjë prej profetëve, apo të dërguarve komprometon thelbësisht besimin e tij.
Besimi ynë në profetin Muhamed (a.s.) nuk është i bazuar në bindjen me forcë, por i ndërtuar mbi dashurinë e profetit para çdo gjëje që e shpie një musliman për të ndjekur praktikën e pakrahasueshme të këtij njeriu të madh.
Dashuria e prindërve tanë është një nga portat e Parajsës. Dashuria e muslimanëve tanë të çfarëdo race, gjuhe ose kulture të tyre është një prej përbërësve kryesorë të vëllazërisë muslimane.
Një nga mirësitë e shumta që Allahu u ka dhuruar njerëzve është martesa, të cilën e ka përshkruar si një lidhje të ndërtuar në mëshirë dhe dashuri.
Referuar këtij fakti kuptojmë se Islami është një fe e dashurisë, që e bekon martesën.
A i privon Islami emocionet tona? Disa njerëz, jomuslimanë dhe muslimanë, mendojnë në mënyrë të gabuar, se Islami i privon emocionet tona. Ata mendojnë se kjo fe e ndalon një njeri që të shprehë ndjenjat. Sigurisht, kjo nuk është e vërtetë! Islami nuk e privon një person nga të treguarit e dashurisë së tij ndaj partnerit, fëmijës, ose të tjerëve. Përkundrazi, ai e inkurajon njeriun për ta bërë këtë dhe tregon se të treguarit e dashurisë është një burim shpërblimi. Profeti Muhamed a.s. inkurajoi ndjekësit e tij për ta treguar dashurinë e tyre për njëri-tjetrin. Ai thotë,"Nëse e doni njërin prej vëllezërve tuaj, atëherë bëjani të ditur këtë"! (Tirmidhi, Sahih Tirmidhi, etj).
Hadithi është vetëshpjegues dhe fjalët e profetit janë të qarta, e nëse ju doni dikush tregoni atyre "Unë ju dua ju". Profeti, tha: Mu'aaz, "O Mu'aaz Betohem në Allahun se unë të dua ..." (Targheeb dhe Terhib).
Për më tepër, profeti na porosit që t’u bëjmë dhurata atyre që duam. Ai thotë, "Bëni dhurata për njëri-tjetrin kështu që ju mund të doni njëri-tjetrin" (Adab Al Mufrad Al, Sahih Al Xhami).
Profeti tregoi dashurinë e tij me gratë e tij në fjalët dhe veprimet e tij.
Kur Abdullah Ibn Amroo Ibn el Aas e pyeti: "Cili është më i dashur për ju nga njerëzit?"- Ai u përgjigj: "Aisha" (Sahih El Xhami).
Në fakt, profeti informon dhe inkurajon muslimanët për të treguar dashuri dhe kujdes ndaj partnerëve të tyre, ku ai thotë: "... ju do të shpërbleheni edhe për heqjen e një kafshatë të ushqimit dhe vendosjes së saj (nga dashuria dhe kujdesi) në gojën e gruas sate".
Kështu, Islami nuk privon emocione, por ai inkurajon njeriun për t’i shfaqur emocionet, dashurinë dhe për ta transmetuar atë përmes kanaleve të duhura, vëllazërisë, martesës dhe veprave të mira.
Pra, pse muslimanët nuk e festojnë ditën e Shën Valentinit dhe pse nuk kanë vendosur një ditë të dashurisë në Islam?
Islami udhëzon ta tregoni dashurinë për bashkëshorten në vazhdimësi dhe jo vetëm në një ditë. Ai e inkurajon njeriun të tregojë dashurinë e tij sa herë që e ndjen atë, kur të dojë, kur të doni dhe kudo që ju mund të zgjidhni. Ai nuk lejon të tjerët të vendosin për ju, kur apo se si ju mund të tregoni dashurinë tuaj. Në fakt, Islami inkurajon për të treguar dashurinë tuaj për bashkëshortin ose bashkëshorten përmes buzëqeshjes së bukur, fjalës dhe trajtimit të mirë.
Islami e personalizon praktikën tuaj dhe e mban atë të fshehtë për ju. Nuk ka nevojë ta dijë gjithë bota dashurinë që keni për bashkëshorten tuaj. Nuk është e nevojshme që ta bëni atë një veprim tipik dhe të tjerët ta kopjojnë. Ajo është unike për ju. Qasja më e mirë për të treguar dashurinë është për ta bërë atë spontane. Është mirë ta shprehni dashurinë kur ju e ndjeni dhe në këtë mënyrë e bëni atë të ndryshme nga gjithë të tjerët. Dashuria është e bukur për ta treguar, kur ajo shkëlqen brenda teje dhe jo për ta treguar atë, sepse të gjithë të tjerët e bëjnë!
Dhuratë në çdo rast dhe pa rast
Për të kujtuar dikë në një kohë kur të gjithë të tjerët e bëjnë është vetë-kontradiktore, ajo e bën njeriun kopjues një vend të udhëheqësit. Dashuria e vërtetë është për ta kujtuar atë, kur të gjithë e harrojnë dhe ta befasojmë bashkëshorten atëherë, kur ajo nuk e pret. Si është kjo një befasi, kur unë zgjedh ta befasoj bashkëshorten time në ditën që të gjithë planifikojnë të bëjnë kështu? Kështu që mos e lër dhuratën të bëhet në mënyrë rutinore praktikë, bëje atë në mënyrë të papritur për të rritur dashurinë dhe pasionin, sa herë që është e nevojshme. Nuk duhet të jenë trëndafila, por mund të jetë një unazë.
Gjëja kryesore është për të treguar është dashuria.
Qasja islame për dashurinë është qasja më e mirë, sepse e bën njeriun të jetojë i rrethuar nga paqja e dashuria çdo ditë dhe jo vetëm një ditë të vitit. Prandaj, nëse e doni dikë udhëzoje në rrugën e drejtë: rrugën e Islamit!
Dhe më në fund, në mes të këtij pshtjellimi kulturor botëror, ndoshta më shumë se kurdoherë më parë, ne, në veçanti, si shqiptarë, kemi nevojë për aftësinë e të menduarit në mënyrë kritike… Pa këtë aftësi, ne besojmë lehtë, mashtrohemi shpejt…!