![[Temë islame] Kemi nevojë për dashuri dhe respekt të ndërsjellë Da%C2%ADshu%C2%ADri-dhe-re%C2%ADspekt-470x260](https://2img.net/h/www.zaman.com.mk/shqip/wp-content/uploads/2014/03/da%C2%ADshu%C2%ADri-dhe-re%C2%ADspekt-470x260.jpg)
Personat që nuk i japin rëndësi përmasave Islame, mund të përdorin çdo lloj sjelljeje përçarëse dhe neveritëse. Gjithashtu mund të flasin edhe fjalë dhe të shkruajnë shkrime, me të cilat do ta provokojnë një pjesë të popullatës me një pjesë tjetër, duke u munduar që të formojnë frone në mesin e shoqërisë.
Mirëpo, myslimanët që u japin rëndësi urdhrave të Islamit, assesi nuk marrin një qëndrim dhe nuk përdorin fjalor që do ta çojë shoqërinë deri në formimin e froneve (pozicion mbrojtëse), dhe as që preferojnë të kenë sjellje dhe fjalor neveritës dhe fyes.
Udhëzuesi i Lartëmadhërishëm i Myslimanëve na paralajmëron në këtë mënyrë: “Uniteti sjell rahmet (mëshirë), kurse përçarja sjell dënim!”
Njerëzit që kanë besuar, nuk mund të qëndrojnë indiferent ndaj këtij paralajmërimi historik. Andaj, një mysliman kurrë nuk bën përçarje, por gjithmonë bashkon, kurrë nuk bëhet neveritës dhe shtytës, por gjithmonë është tërheqës. Një mysliman e di shumë mirë se përqafimi dhe harmonizimi është një ndër kushtet e patjetërsueshme të besimit.
Sepse, Pejgamberi (Udhëzuesi), të cilin e marr si shembull, na porosit dhe na këshillon që të jemi tërheqës dhe bashkues e jo neveritës e shtytës; na porosit të jemi përqafues dhe afrues e jo të jemi përçarës dhe largues, sikundër që të gjitha shembujt që ia ka dhënë ummetit (ndjekësve) të tij, kanë qenë në atë drejtim.
Ja disa shembuj përqafuese dhe harmonizuese të Pejgamberit s.a.s., të përcjellë nga sahabet (shokët e Pejgamberit s.a.s.):
– I Dërguari i Allahut s.a.s. në raport me njerëzit përdorte një buzëqeshje të tillë përqafuese saqë personi që do ta takonte një herë atë, kurrë nuk ndahej më nga prania e tij. Tek ai ndjell një ndjenjë të tillë, sikur ai të ishte personi më i dashur tek Pejgamberi s.a.s.!
– Në porosinë e tij, ‘Gostitja më e mirë i një besimtari që ia bën një besimtari tjetër është buzëqeshja’, Ai gjithmonë e sugjeronte ummetin e tij që në raportet me njerëz të posedojnë një buzëqeshje përqafuese dhe unifikuese.
Ai, gjithashtu, na porosit që një ditë, ” T’i lutemi Zotit me një gjuhë që nuk ka bërë mëkat (gjynah)”.
-Në pyetjen e të pranishmëve, “Ne nuk posedojmë një gjuhë të tillë? Si do të mund të lutemi me një gjuhë pa mëkat?”, Pejgamberi s.a.s. na e dha këtë shpërblim përqafues:
– Gjuha juaj është me mëkat për veten tuaj, mirëpo për vëllezërit tuaj nuk është me mëkat!
Kështu që, ju lutuni në emër të vëllezërve tuaj, me një gjuhë që nuk është me mëkat, edhe ata le të luten për ju me një gjuhë që nuk është me mëkat, në emër tuajin.
Në këtë mënyrë do të formojmë një shoqëri vëllazërore që do të jetë shembull me lutjet që do t’i bëjnë njëri-tjetrit, me një gjuhë pa mëkat për njëri-tjetrin.
Edhe në namaz, pasi që e lexojmë Tehijjatun, e lexojmë duanë “Rabbena atina…”
“Zoti im, fale nënën, babanë dhe të gjithë vëllezërit e mi”. Këtë lutje që e bëjmë në namaz, nëse e praktikojmë edhe jashtë, në jetën tonë të përditshme, nënkupton që ne jemi shndërruar në një shoqëri që bëjnë lutje për njëri-tjetrin me gjuhë pa mëkat.
Andaj dhe në raportin që e kemi me njerëzit duhet të sillemi me një dashuri dhe respekt, që do të fitojë zemrën dhe dashurinë e tyre, ashtu që në lutjet e tyre që do ta bëjnë me një gjuhë pa mëkat, le të shohin të arsyeshme që të na përmendin edhe neve. Bile, nëse në lutjet e tyre kalon vetëm fjala “Zoti qoftë i kënaqur”, neve na mjafton dhe tepron. Ngaqë synimi i çdo besimtarit në jetën e tij është rizaja e Zotit (fitimi i kënaqësisë së Zotit).
Nëse ju arrini që rrethi i juaj të jetë i kënaqur nga ju dhe në lutjet e tyre të thuhet “Zoti qoftë i kënaqur” në emrin tuaj, atëherë e keni arritur gjënë më të shtrenjtë në jetë. A mund të ketë fitim më të madh për një besimtar sesa fitimi i kënaqësisë të Zotit?
Megjithatë, nëse ne nuk i japim rëndësi një lutjeje të tillë dhe nëse nuk tregojmë një sjellje që do ta kënaq rrethin tonë, patjetër që do të jemi larg gjithë atyre lutjeve që bëhen me një gjuhë pa mëkat dhe asnjëri nuk do të ndjejë në zemrën e tij që të thotë dhe të lutet në këtë mënyrë, “Zoti qoftë i kënaqur, është një vëlla i sjellshëm”. E kundërta, nuk na sjellë asgjë dhe bën që të humbim shumëçka.
-Fatebiru ja ulil ebsar! Mendoni, o ju njerëz, me paramendim të mirë!
Ahmed Shahin / a.sahin@zaman.com.tr
Marur nga revista Zaman shqip
http://www.zaman.com.mk/shqip/
![[Temë islame] Kemi nevojë për dashuri dhe respekt të ndërsjellë Empty](https://2img.net/i/fa/empty.gif)
Thu 23 Mar 2023 - 2:31 nga 
