[Only admins are allowed to see this image]Adhurimimi i ndërthurur me jetën
Po përjetojmë Ramazanin.Po e përjetojmë atë të ndërthurur me jetën.
Megjithatë, jeta nuk ndalon së bashku me Ramazanin, por vazhdon të rrjedhë.
Ashtu si namazi, që është një adhurim brenda jetës edhe agjërimi është një adhurim që përjetohet së bashku me jetën. Në fakt, të gjitha adhurimet përjetohen brenda jetës. Pra, Islami nuk është një fe që jetohet në vetmi, larg jetës dhe vetëm në vende të caktuara, por një fe që e ka ndërthurur adhurimin me jetën ose më saktë, një fe që mëson se si të jetohet me ndjenjën e adhurimit.
Ç'do të thotë kjo?
Për të kuptuar këtë, më parë duhet të shqyrtojmë se ç'është adhurimi.
Adhurimi është vetëdija per marëdhënien midis Krijuesit dhe qenies së krijuar. Pra, vetëdija ndaj robërisë dhe shpagimi i borxhit që lind prej faktit të të qenit rob i Allahut.
Ç'do të thotë kjo?
Kjo do të thotë se çdo grimcë e jetës sime është e ndërlidhur fort me mirësinë dhe bujarinë e Tij. Do të thotë që, para se Ai të urdhëronte "Bëhu"!, unë dhe gjithësia ishin një "hiç". Do të thotë që unë duhet ta organizoj jetën time me këtë vetëdije, pra me vetëdijen se kam ardhur prej hiçit me mirësinë dhe bujarinë e Tij.
Do të thotë që duhet të jetoj duke pasur kujdes nga Ai, me vetëdijen se Ai nuk do të më lërë të veproj pa kontroll dhe duke marrë per bazë koordinatata e rrugës që Ai ka përcaktuar.
Disa modele sjellje që na janë përcaktuar si adhurime, luajnë rolin e stimuluesve, të cilët nuk na lënë të harrojmë këtë marrëdhënie themelore në rrjedhën e jetës së përditshme. P.sh..., në sajë të pesë kohëve të namazit, qëndrojmë pesë herë në ditë në audience të Allahut dhe themi: "Erdha, o Zoti im i Madhëruar, po i qëndëroj besmik marrëveshjes që kemi bërë në botën e shpirtërave para se të krijohem. Duart, gjuhën, syrin, veshin, zemrën, mendjen, mënyrën e mendimit dhe botëkuptimin per jetën i kam të pastra. Nuk e kam njollosur zemrën gjatë kësaj kohe. Dhe ato pak njolla që i kisha, i kam pastruar dhe ja tani, jam para Teje".
Dije se ështja e agjërimit nuk është thjesht një dëshirë e Allahut që ti të qëndrosh i uritur, sepse Ai nuk ka nevojë per urinë tënde. Ai dëshiron të bëhesh një rob më i mirë. Dhe meqenëse munde t'i frenoje prirjet njerëzore, si ushqimin, pijen dhe jetën e natyrshme seksuale, vetëm per knaqësinë e Allahut, tashmë mund t'i respektosh edhe më me dëshirë kërkesat e tjera per hirë të Tij.
Meqenëse Allahu të ka vënë përpara një model, si "Ni'mel abd (Robi i mirë)", atëherë si thua, a tta kërkojmë atë në namaz, agjërim,
dhe zekat? Nese ndërton një shtëpi me agjërim, nuk të ka hije t'i vesh shkelmin per disa tundime të epshit.
Agjërimi është si një enë, brenda së cilës do të ,bruhesh ti. Zemra jote do të kthehet në një qendër personaliteti, i cili do të mbruhet në dorën e fuqishme të Zotit.